Γράφει ο Τάσος Παππάς
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να βρει σημεία επαφής με το ΠΑΣΟΚ ώστε να προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας με αυτήν σε ρόλο πρωταγωνιστή μετά τις πρώτες εκλογές. Η Ντόρα Μπακογιάννη μόνο με το ΠΑΣΟΚ βλέπει ότι υπάρχουν περιθώρια συμπόρευσης (ρ/σ Parapolitika 90,1). Την ίδια αντίληψη έχουν κορυφαίοι υπουργοί και οι στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Γι’ αυτό το τελευταίο διάστημα αποφεύγουν τις προσωπικές επιθέσεις στον Νίκο Ανδρουλάκη και ελπίζουν ότι αυτός θα συνεχίσει στη γραμμή των ίσων αποστάσεων. Βεβαίως το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι το μεγάλο εμπόδιο. Αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει με τη βοήθεια των συνεργών της στην περιοχή της επικοινωνίας να το σκεπάσει, η συνεννόηση μεταξύ των δύο κομμάτων δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, ακόμη κι αν η φιλοδεξιά πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ βγει ενισχυμένη από τις κάλπες.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να διακηρύσσει ότι ο στόχος του είναι η αυτοδυναμία, μπορεί να αφήνει ανοιχτό το παράθυρο για δεύτερες εκλογές (στο παρελθόν είχε κάνει λόγο και για τρίτες εκλογές), επειδή όμως καταλαβαίνει πως αυτή η μεθόδευση τον καθιστά ευάλωτο στην κατηγορία ότι ρίχνει νερό στον μύλο της πολιτικής αστάθειας, δηλώνει ότι αν η βούληση του ελληνικού λαού είναι για συμμαχικές κυβερνήσεις, είναι υποχρεωμένος να τη σεβαστεί.
Τραβάτε με κι ας κλαίω δηλαδή, αρκεί αυτός να έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι, αυτός να είναι ο ρυθμιστής της κυκλοφορίας στους διαδρόμους της εξουσίας και οι εταίροι του να βολευτούν με τα ψίχουλα που θα τους μοιράσει (μερικά δευτεροκλασάτα υπουργεία και κάποια πόστα στον κρατικό μηχανισμό). Είναι το ΠΑΣΟΚ διατεθειμένο να περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου; Ο πρόεδρός του με κάθε ευκαιρία υπογραμμίζει ότι θα επιδιώξει κυβέρνηση συνεργασίας από τον πρώτο γύρο. Επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει προγραμματική συμφωνία με σοσιαλδημοκρατικό προσανατολισμό. Και επιμένει στις κατηγορίες κατά του Μητσοτάκη (επικίνδυνος για τη δημοκρατία) και του Τσίπρα (αμετανόητος λαϊκιστής), άρα δεν γίνεται να διεκδικήσουν τη θέση του πρωθυπουργού.
Το επισημαίνει ο συνεργάτης του και επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. Μιχάλης Κατρίνης. Σε συνέντευξή του στο tvxs.gr αναφέρει πως «η αντίληψη του κ. Μητσοτάκη για την άσκηση της εξουσίας και τη λειτουργία των θεσμών και τα πεπραγμένα του ως πρωθυπουργού, είναι ασύμβατα με τις θέσεις και τις αρχές του ΠΑΣΟΚ». Αρα με τη Νέα Δημοκρατία χωρίς τον Μητσοτάκη είναι δυνατόν να προκύψει συμφωνία; Ανοιχτό το θέμα. Σε ό,τι αφορά την «επόμενη μέρα» των εκλογών, ο κ. Κατρίνης εκφράζει την εκτίμηση ότι «η χώρα μπορεί να κυβερνηθεί χωρίς να είναι απαραίτητα πρωθυπουργοί ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας». Αρα με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα μπορεί να υπάρξουν συγκλίσεις; Ενδεχομένως.
Συνεπώς, για το ΠΑΣΟΚ το πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στα δύο πρόσωπα που διοικούν τους φορείς του δικομματισμού. Αν βγουν από τη μέση αυτοθέλητα ή με το ζόρι, μπορεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για συνεργασίες. Είτε με το ένα κόμμα είτε με το άλλο. Δικαίωμα του κάθε κόμματος είναι να θέτει όρους προκειμένου να δεχθεί να συμμετάσχει σε συμμαχικά κυβερνητικά σχήματα. Πρέπει όμως να σταθμίζει με νηφαλιότητα την κατάσταση και να μην υποτιμά τους συσχετισμούς. Οι μαξιμαλισμοί από ένα μικρομεσαίο κόμμα είναι πιθανόν να προκαλέσουν πανωλεθρία.
Αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να αποφύγει τις δεύτερες εκλογές (δικαιολογημένα, γιατί οι πιέσεις που θα δεχτεί το εκλογικό ακροατήριό του θα είναι μεγάλες), οφείλει να καταθέτει ρεαλιστικές προτάσεις. Και η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα δεχτούν τέτοιου τύπου εκβιαστικές λογικές. Ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Τσίπρας απειλούνται εσωκομματικά. Και μάλλον θα προτιμήσουν τις εκλογές παρά την αυτοχειρία. Εκτός αν μεσολαβήσουν εξωχώριοι και εξωθεσμικοί παράγοντες και υποχρεώσουν τις ηγεσίες σε ταπεινωτικούς συμβιβασμούς.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (25.1.2023)