Ενώ… κακή τη τύχη, πορευόμαστε προς τις εκλογικές κάλπες, υπό την δεσποτεία του κλονισμένου – από την πρόταση δυσπιστίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης – παρακράτους Μητσοτάκη, μας συμβαίνει κάτι σαν αυτό που σημείωνε ο Φεντερίκο Φελλίνι πολλά χρόνια πριν, επί αυτοκρατορίας Μπερλουσκόνι: "Νομίζω πως η τηλεόραση έχει προδώσει το νόημα του δημοκρατικού λόγου, προσθέτοντας εικονικό χάος στη σύγχυση φωνών...»
Αν στην «τηλεόραση» της Φελλίνειας ρήσης προσθέσουμε τις δεσπόζουσες στο πεδίο της ενημέρωσης αναλογικές και ψηφιακές «φωνές» της Μαρινάκειας, της Αλαφούζειας και της Βαρδινογιάννειας μιντιακής επικράτειας, η προεκλογική «σύγχυση φωνών» αναμένεται να μπατάρει επικοινωνιακά υπέρ της… αυτοδυναμίας του καρτέλ των επιχειρηματικών συμφερόντων τους και του συντριπτικά τρωθέντος, από το χθεσινό σφυροκόπημα του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, πολιτικού εκφραστή τους Κυριάκου Μητσοτάκη.
Έτσι, η «προδοσία του δημοκρατικού λόγου» προοιωνίζεται ως προεκλογική βεβαιότητα – το «εικονικό χάος» ως πραγματικό: μια εκκωφαντική αντιπολιτευτική σιωπή – μια θορυβώδης καθεστωτική ακινησία εντός της οποίας ο διεφθαρμένος – και με τη βούλα της ΑΔΑΕ – πρόεδρος της ΝΔ θα συνεχίσει να πορεύεται προς τις κάλπες με τον στομφώδη βηματισμό της χήνας, φαντασιωνόμενος μια δεύτερη πρωθυπουργική θητεία∙ ακολουθούμενος και πάλι από κολαούζους τύπου Γεραπετρίτη, Χατζηδάκη, Βορίδη, Πλεύρη, Άδωνη, Μυταράκη, να σβήνουν τα ίχνη της πολιτικής διαφθοράς που θ’ αφήνει στο διάβα του…
*******
Ο Αλέξης Τσίπρας, απ’ την άλλη, θα τα δίνει όλα σε ένα μπαράζ προεκλογικής δράσης και διάδρασης (για «έναν τιτάνιο προεκλογικό μαραθώνιο που όμοιό του δεν θα έχουμε ξαναδεί» μιλούν οι δικοί του), σε μια προσπάθεια να σπάσει («επιτέλους»!..) αυτή την εικονική «εκκωφαντική πολιτική σιωπή – αυτή τη θορυβώδη προεκλογική ακινησία», προκειμένου να περάσουν, να ακουστούν, να γίνουν λαϊκή συνείδηση τα αυτονόητα:
- Ότι σε συνθήκες πραγματικής Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είχε αποβληθεί ως κατά συρροήν καταχραστής της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας πολιτικός αξιωματούχος – ως κατ’ εξακολούθηση βιαστής του Συντάγματος και εκπορθητής του κοινωνικού κράτους Δικαίου πρωθυπουργός.
- Ότι η χώρα χρειάζεται επειγόντως μια προοδευτική κυβέρνηση που θα ανασχέσει και, εντέλει, θα ανατρέψει τις κοινωνικές ανισότητες που επέβαλε η κυβέρνηση της ΝΔ, και θα αποκαταστήσει την κοινωνική δικαιοσύνη και το κράτος Δικαίου που κατεδάφισε το διεφθαρμένο ολιγαρχικό καθεστώς Μητσοτάκη.
- Ότι μόνη ελπίδα για το σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης είναι η νίκη του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές, δεδομένου ότι σ’ αυτήν την αφόρητη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση που, ελέω του δυστοπικού κράτους – παρακράτους Μητσοτάκη, βιώνει ο τόπος, ο Αλέξης Τσίπρας είναι η μόνη σταθερά του πολιτικού μας συστήματος: ο μόνος αξιόπιστος εγγυητής της πολιτικής ομαλότητας Έλληνας πολιτικός ηγέτης…
Θα τα καταφέρει; Για τον Αλέξη Τσίπρα – και το εκλογικό επιτελείο του – μιλώ: θα καταφέρει να διεμβολίσει τη «σύγχυση των φωνών» (να αφαιρέσει το πυκνό επικοινωνιακό καμουφλάζ που εξασφαλίζουν στον διεφθαρμένο πρωθυπουργό οι αναλογικές και οι ψηφιακές «φωνές» της Μαρινάκειας, της Αλαφούζειας και της Βαρδινογιάννειας μιντιακής επικράτειας), ώστε να αποκαλυφθεί πλήρως το πραγματικό πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, το αποκρουστικό πορτραίτο του Μητσοτακισμού;
«Ναι, θα τα καταφέρει», λένε οι επιτελείς του: «όπως τα κατάφερε χθες στη Βουλή, έτσι θα τα καταφέρει και προεκλογικά, κατά τη διάρκεια της άμεσης επαφής του με τον λαό». Κάτι που μοιάζει αρκετά αισιόδοξο – φαίνεται, ωστόσο εφικτό, καθώς αρχίζει να αποτυπώνεται στα νούμερα και στα ποιοτικά στοιχεία και των «πειραγμένων», ακόμα, δημοσκοπήσεων: ενώ πριν ένα χρόνο τα ποσοστά της ΝΔ του Μητσοτάκη (πρόθεση ψήφου) κυμαίνονταν στο 38 - 40% και η διαφορά απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα στις 10 –12 μονάδες, σήμερα – σύμφωνα με τα ευρήματα προχθεσινής δημοσκόπησης της MRB, η ΝΔ έχει πέσει στο 32,7% και η διαφορά της απ’ το ΣΥΡΙΖΑ στο 6,4%.
ΥΓ: Προς τόνωση της αισιοδοξίας των ψηφοφόρων της δημοκρατικής παράταξης θα θυμίσουμε ότι, πριν τις εκλογές του 2018, η πλειονότητα των δημοσκοπήσεων έδινε στον ΣΥΡΙΖΑ 24% και εν τέλει πήρε 32%. Κι αυτό, όπως είχε πει προ ημερών ο κ. Τσίπρας (στο Kontra Channel), εξηγείται, κατά κάποιο τρόπο και «απ’ το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία ιδιαιτερότητα – ένα καταγεγραμμένο φαινόμενο υποεκπροσώπησης στις δημοσκοπήσεις, που έχει να κάνει με το ότι πολλοί ψηφοφόροι δεν αισθάνονται ότι έχουν την πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι τον ψηφίζουν εδώ και μία δεκαετία». Και ότι «αυτό που πρέπει να δούμε είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και οι τάσεις, που είναι τάσεις ραγδαίας φθοράς της ΝΔ και τάσεις μείωσης της ψαλίδας».
** το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από το μπλογκ ΤΑ ΡΕΣΤΑ
