Μερικές φορές η συζήτηση είναι πιο απλή, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την μπερδέψουν. Γνωστοί πανελίστες που έχουν γνώμη επί παντός επιστητού, αλλά γνωστότεροι νεοφιλελεύθεροι που το μόνο που κάνουν είναι κάθονται όλη μέρα στα social media και να ψάχνουν πως θα δημιουργήσουν θέμα (συνήθως σε βάρος του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ που ως γνωστόν “φταίει για πάντα όλα”) τα έβαλαν με την Νατάσα Μποφίλιου. Η οποία, κατά την άποψη τους, είναι αισχρή υποκρίτρια αφού έχει το θράσος να δηλώνει κομουνίστρια, ενώ την ίδια στιγμή στηρίζει τον καταναλωτισμό της μόδας.
Από την άλλη πλευρά είχαμε την ίδια εβδομάδα να έρχεται και η υπόθεση της ευρωβουλεύτριας Εύας. Δεν έπρεπε να σκάσει όμως η όλη υπόθεση. Η Εύα Καϊλή όλο το προηγούμενο διάστημα και πριν την σύλληψη της έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από αυτούς που στοχοποίησαν την Νατάσα Μποφίλιου. Το γιατί η Εύα Καϊλή είχε τόσους οπαδούς είναι ακατανόητο. Μάλλον, στις κομμουνίστριες υπάρχει ηθικός κώδικάς, ενώ οι αστές χαίρουν ασυλίας για ότι πουν και πράξουν.
Πάντως να συμφωνήσουμε με αυτούς που ενοχλήθηκαν γιατί η Μποφίλιου δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ στο ελληνικό δημόσιο, δεν έχει φάει πρόστιμο εν αντιθέσει με άλλους συναδέλφους της, δεν πληρώθηκε από κανέναν δήμο 200.000, ώστε να εμφανιστεί για ένα δεκαπεντάλεπτο, δεν έχει ακουστεί ποτέ κακή συμπεριφορά της για συνεργάτες της και ποτέ δεν «κρέμασε» το κοινό της.
Τώρα από που και ως που είναι αποκλειστικό προνόμιο των δεξιών να ντύνονται με βάση την μόδα ενώ οι αριστεροί θα πρέπει να κυκλοφορούν ρακένδυτοι ή, έστω, με αμπέχονα, δεν το γνωρίζουμε. Όπως δεν γνωρίζουμε και την... κριτική επιτροπή που θα τα κρίνει αυτά... Αυτή η στερεοτυπική αντίληψη, ότι οι αριστερές είναι αναρχοάπλυτες και «φασαίες» είναι προσβλητική ακόμα και για εκείνους που διαδίδουν τέτοιες απόψεις διότι δεν στηρίζονται σε κάποια πολιτική επιχειρηματολογία. Παράλληλα και μάλιστα στην περίοδο του #metoo, εκπέμπουν σαφώς σεξισμό, υπενθυμίζοντάς μας ότι η πατριαρχία is alive and kicking...
Ακόμα και σε επίπεδο ιδεολογίας, το μεταμοντέρνο αστικό κράτος που δεν έχει ιδεολογική συγκρότηση (σε σχέση με το παρελθόν) πιάνεται από το πως θα πρέπει να είναι μια γυναίκα, αφαιρώντας της το δικαίωμα της να ντύνεται, να εργάζεται, να ζει όπως θέλει. Αν η Μποφίλιου ήταν άντρας, πολύ πιο δύσκολα θα έχει δεχτεί αυτήν την επίθεση.---> επειδή αυτό είναι “βαριά κουλτούρα” ή θα το αφαιρέσεις ή θα το αναλύσεις.
Όσο για την προσέγγιση αυτών που έκαναν επιθέσεις με αυτό το θέμα, υπάρχει και σε άλλο σημείο μια προβληματική που δεν έχει σχέση με την Μποφίλιου. Από πότε η μόδα είναι μόνο στοιχείο υπερκαταναλωτισμού; Μπορεί η μόδα να έχει σε υπέρμετρο βαθμό εμπορευματοποιηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Όμως, η μόδα εξακολουθεί να διαθέτει καλλιτεχνική- αισθητική αξία. Μια δημιουργία δεν είναι μόνο ως αξία χρηματική.
Όμως το ζήτημα είναι πολύ πιο απλό. Γιατί όσοι “ενοχλήθηκαν” που μια “κομμουνίστρια” πήγε “βόλτα” στο Λονδίνο, ενώ στην πραγματικότητα ενοχλούνται γιατί δεν κρατά κλειστό το στόμα της και παίρνει θέσεις που αυτοί δεν τις... εγκρίνουν, απλά την... πάτησαν. Γιατί η ερμηνεύτρια πήγε στη βρετανική πρωτεύουσα, όχι για... shopping αλλά για να προωθήσει ένα ελληνικό brand στο εξωτερικό! Την πάτησαν λοιπόν μεγαλοπρεπώς! Και ξυδάκι σε όποιον δεν αρέσει. Γιατί η Νατάσα, η κάθε Νατάσα, η κάθε αριστερή, η κάθε γυναίκα και γενικά ο καθένας έχει δικαίωμα να ζει, να βιοπορίζεται, να ντύνεται όπως θέλει. Και επίσης έχει το δικαίωμα να λέει τη γνώμη της όταν και όπως θέλει. Και σε όποιον αρέσει…
Από την άλλη όταν εν ενεργεία πολιτικός δεν επιδέχεται κριτικής για όλα όσα είχε πει και είχε πράξει πριν βγεί το Qatargate, είναι άκρως προβληματικό για τους δημοσιολογούντες. Αλλά είπαμε ακόμα και στην Νατάσα και στην Εύα στην Ελλάδα έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Δήμος Μπινετζής
Προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Κρήτης
- από efsyn