Το ασαφές φαινόμενο που ονομάζεται «Μεγάλη Παραίτηση» αποκτά σαφή υπόσταση για τη χώρα μας στα ευρήματα πρόσφατων ερευνών, σύμφωνα με τα οποία πάνω από το 42% των εργαζομένων είναι διατεθειμένο να παραιτηθεί από τη δουλειά του για λόγους οικονομικούς. Γιατί πολύ απλά «στο τέλος του μισθού μένει πολύς μήνας», σύμφωνα με το δημοφιλές ευφυολόγημα.
Οι αποδοχές των εργαζομένων στη χώρα μας ήταν ήδη απελπιστικά χαμηλές προ πληθωριστικής κρίσης, αλλά δέχτηκαν συντριπτικό πλήγμα τον τελευταίο χρόνο, παρά τη μικρή αύξηση στον κατώτατο μισθό που δόθηκε στην αρχή του έτους. Η πραγματική απώλεια λόγω ακρίβειας φτάνει και το 40%, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ.
Την ίδια στιγμή, η ηγεσία της Ε.Ε. εκπέμπει αντιφατικά μηνύματα για το μέλλον των μισθών και τις απαιτήσεις των εργαζομένων. Από τη μια πλευρά, στη Φρανκφούρτη η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συστήνει σε συνδικάτα και κυβερνήσεις να μην το «παρακάνουν» με τις αυξήσεις, γιατί «ρίχνουν νερό στον μύλο του πληθωρισμού».
Από την άλλη πλευρά, η Κομισιόν, με την Οδηγία για τους «αξιοπρεπείς ευρωπαϊκούς κατώτατους μισθούς», τυπικά παροτρύνει τις κρατικές αρχές και τους κοινωνικούς εταίρους στην Ελλάδα να αυξήσουν σημαντικά τις αποδοχές των μισθωτών κοντά στον μέσο όρο της Ε.Ε. και να αυξήσουν θεαματικά το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις.
Σε αυτόν τον τελευταίο δείκτη, έπειτα από 12 χρόνια μνημονιακής απορρύθμισης, κατάργησης των συμβάσεων και αποδυνάμωσης των συνδικάτων, η απόσταση που χωρίζει τη χώρα μας από αυτές της κεντρικής και βόρειας Ε.Ε. είναι τεράστια. Για να φτάσει τον (πόσο ειλικρινή, άραγε;) ευρωπαϊκό στόχο, η χώρα μας πρέπει να φτάσει στο 80% το ποσοστό των μισθωτών που καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις.
Θέλουν οι κοινωνικοί εταίροι -ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, άλλες εργοδοτικές ενώσεις- να πετύχουν τον στόχο αυτό; Θέλουν πραγματικά να ανακτήσουν το προνόμιο να διαπραγματεύονται τους μισθούς και τους άλλους βασικούς όρους εργασίας ή βολεύονται στην ανάθεση του ρόλου τους στον εκάστοτε κυβερνητικό «Μωυσή» που επιθυμεί να πουλήσει (προεκλογική) γενναιοδωρία;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία ενθαρρυντική ένδειξη για τις προθέσεις των εκπροσώπων εργαζομένων και εργοδοτών, που περί άλλα τυρβάζουν. Κι όμως, αυτή είναι η ρητή Μεγάλη Απαίτηση των εργαζομένων κι αυτό υποδηλώνει η υπόρρητη διάθεσή τους για «Μεγάλη Παραίτηση».
ΕΦ.ΣΥΝ.
