Γράφει ο Τάσος Παππάς
Οποιος ισχυρίζεται πως ξέρει πότε θα γίνουν εκλογές και δίνει μάλιστα ημερομηνίες, είναι πολύ πιθανόν να μπερδεύει την επιθυμία του με την πραγματικότητα. Ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός γνωρίζει ποιος είναι ο καταλληλότερος για την κυβέρνησή του χρόνος και γι’ αυτό δεν έχει ακόμη αποφασίσει. Τώρα; Την άνοιξη; Προς το τέλος της τετραετίας; Και οι τρεις περίοδοι έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Ουδείς όμως μπορεί να υπολογίσει τις συνέπειες του τυχαίου. Με τα ανθρώπινα δεν γίνεται να είσαι σίγουρος. Ποτέ.
Και οι πιο καλοί σχεδιασμοί στο χαρτί δεν αποκλείεται να σαρωθούν από ένα γεγονός που θα προκύψει ξαφνικά και θα σε υποχρεώσει να αλλάξεις την πορεία σου. Αυτό που σήμερα φαντάζει πλεονέκτημα, αν καθυστερήσεις για διάφορους λόγους να το αξιοποιήσεις, μπορεί να γίνει εμπόδιο. Οπότε συνεχίζεται η συγγραφή σεναρίων. Για τον πρωθυπουργό η συγκυρία δεν είναι καλή. Το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις. Και οι πιο φιλικές στο μέγαρο Μαξίμου εταιρείες καταγράφουν υψηλά ποσοστά δυσφορίας. Κρατάνε για την ώρα τη διαφορά σε απόσταση ασφαλείας, αλλά στέλνουν μηνύματα ότι η κατάσταση είναι ζόρικη.
Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός δεν λένε να μειωθούν. Το επιχείρημα ότι πρόκειται για εισαγόμενο φαινόμενο δεν αποδίδει. Τα επιδόματα αντιμετωπίζονται από τους πολίτες ως φιλοδωρήματα με ημερομηνία λήξεως. Το καλάθι του νοικοκυριού, παρά τις ρεκλάμες του αρμόδιου υπουργού, δεν έχει πείσει τους καταναλωτές. Οι παρλάτες του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας για την Αριστερά του χαβιαριού και της σαμπάνιας και για τους φιλελεύθερους πολυτελείας ακούγονται σαν κακόγουστο ανέκδοτο. Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, με πλούσιες επιδόσεις στο παρελθόν στην επιχείρηση εξαπάτησης του κόσμου, εμφανίζει συμπτώματα κόπωσης. Ορισμένα από τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης -τα πιο σοβαρά- έχουν αρχίσει να… στολίζουν υπουργούς και ασκούν βιτριολική κριτική σε επιλογές της κυβέρνησης καλώντας την να συνετιστεί. Το σκάνδαλο των υποκλοπών επιμένει. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά και εμπλέκουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη βρόμικη αυτή ιστορία.
Ολες οι θεωρίες της κυβέρνησης έχουν υποστεί βαριά πλήγματα. Από τα «δεν ξέρω», «δεν άκουσα», «δεν είδα», «δεν φταίω» πέρασε στην ενοχοποίηση εξωτερικών εχθρών που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και σκοτεινών τύπων οι οποίοι με τη δύναμη που έχουν στην οικονομία και στην περιοχή της ενημέρωσης θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μπανανία, για να καταλήξει στο αφήγημα περί ρυπαρών δικτύων στον χώρο των μυστικών υπηρεσιών που αυτονομήθηκαν και λειτούργησαν για λογαριασμό άλλων. Ποιων; Δεν μας λένε. Ζητούσαν αποδείξεις. Πήραν τους κωδικούς, αλλά πέρα βρέχει.
Οι παρακολουθούμενοι (στρατηγοί, υπουργοί, κυβερνητικά στελέχη, κρατικοί αξιωματούχοι) έχουν καταπιεί αμάσητες τις ετοιμόρροπες δικαιολογίες του συστήματος, αλλά με τη στάση τους, κυρίως με την άρνησή τους να μηνύσουν τους εθνικούς… συκοφάντες, μάλλον προβοκάρουν (άθελά τους) τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, συντηρώντας το κλίμα γενικευμένης καχυποψίας για τις προθέσεις της κυβέρνησης.
Το κόμμα που υποτίθεται πως σέβεται το κράτος δικαίου και προστατεύει το πολίτευμα -αυτά υποστηρίζουν δημοσίως και σε υψηλούς τόνους οι υποστηρικτές του- καθίσταται ύποπτο για το κακούργημα της εκτροπής. Η λέξη παρακράτος κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα και μερικοί μερακλήδες των Ανεξάρτητων Αρχών δεν λένε να πειθαρχήσουν και κάνουν του κεφαλιού τους. Βαρύ το περιβάλλον για την κυβέρνηση. Μπορεί να βελτιωθεί; Αυτό ελπίζουν όσοι εισηγούνται στον πρωθυπουργό εκλογές αργότερα. Πού στηρίζουν την αισιοδοξία τους; Στον καλό Θεό της παράταξης. Ναι, αλλά ο Σατανάς παραμονεύει. Ποιος είναι ο Σατανάς για το κόμμα των ιδιοκτητών; Ολοι οι άλλοι που δεν συμφωνούν μαζί του και έχουν βάλει σκοπό να χαλάσουν το πάρτι που έχει στήσει.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτων (28.12.2022)
