Τα επιδόματα της Εύας και το μαξιλάρι της Μαρίας

Γράφει ο Γιάννης Καφάτος

Έχει πολύ ενδιαφέρον να σκεφτείς ότι από τους 21 Έλληνες ευρωβουλευτές ο ένας είναι Λαγός, καταδικασμένος χρυσαυγίτης, η Εύα Καϊλή προφυλακισμένη για το Κατάρ-gate και η Μαρία Σπυράκη υπόλογη για θέμα οικονομικής διαχείρισης σχετικά με τις αμοιβές ενός ή δύο συνεργατών της. Καλό ποσοστό ε;

Το ρεζίλι των σκυλιών είναι μία παράμετρος αυτής της ιστορίας. Ο Πρόεδρος των Ελλήνων που ζουν και δραστηριοποιούνται στις Βρυξέλλες μιλώντας στο Open, στη Μάριον Μιχελιδάκη, ανέφερε (με δικά μου λόγια) ότι εκεί που είχαμε αρχίσει να κοιτάμε τους Ευρωπαίους στα μάτια μετά τα όσα μας κατηγορούσαν στις εποχές των μνημονίων πάλι ντρεπόμαστε με τις νέες αποκαλύψεις. Κι αυτό το είχε πει πριν σκάσει και η υπόθεση Μαρία Σπυράκη.

Και το Σάββατο το βράδυ ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του κράτους, λίγο πριν την ψήφισή του μας έδωσε ένα ακόμη επίδομα για τις αγορές μας στο σούπερ μάρκετ που ήρθε να προστεθεί στα επιδόματα που η μεγαλόψυχη κυβέρνηση μας χορηγεί – όχι σε όλους – για να μην αντιμετωπίσει την αιτία της νέας οικονομικής κρίσης που βιώνουμε αλλά τα συμπτώματα.

Η καημένη η Εύα Καϊλή πόσο άκυρη εξακολουθεί να ακούγεται με εκείνο το κυνικό από τη θέση του βολεμένου που είχε εκστομίσει: Τα επιδόματα είναι για τους τεμπέληδες.
Πώς θα κοιμάται τώρα στο μαξιλάρι των βέλγικων φυλακών (που αν τις δεις θα ντραπείς και θα καταλάβεις γιατί οι φυλακές είναι μέσο σοφρωνισμού και όχι ένας εκδικητικός μηχανισμός για τους παράνομους που καταλήγουν εκεί – αλλά αυτό είναι άλλο θέμα);

Βλέπεις είχαμε και την άλλη ευρωβουλεύτρια μας, τη Μαρία Σπυράκη – πρώην δημοσιογράφο που παραγέμιζε το μαξιλάρι της με πληροφορίες και στοιχεία που θεωρούσε ότι δεν έπρεπε να δημοσιεύσει ως όφειλε ως δημοσιογράφος γιατί είχε διαβεί τον Ρουβίκωνα που κάνει τον δημοσιογράφο πολιτικό (ή πολιτικάντη, όπως προτιμάτε).
Δεν χαίρομαι για την κατάντια ούτε της κυρίας Καϊλή, ούτε της κυρίας Σπυράκη. Όσο κι αν οι υποθέσεις τους είναι διαφορετικές είναι τελικά οι όψεις ενός και μόνου νομίσματος.

Η εξουσία κάνει τους ανθρώπους κυνικούς, άπληστους, απρόσεκτους και πολλά άλλα. Το χρήμα σε συνδυασμό με την εξουσία, την όποια εξουσία θεωρεί ότι έχει κάποιος ή κάποια, κάνει την κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη και θλιβερή. Φαντάζομαι ότι έχεις παραδείγματα ακόμη και στο επαγγελματικό ή κοινωνικό σου περιβάλλον που επαληθεύει την προηγούμενη πρόταση. Αν δεν έχεις είσαι απλώς τυχερός ή τυχερή και να μη σου τύχει να την επαληθεύσεις!

- το κείμενο του Γιάννη Καφάτου είναι από το viewtag