Η θέσπιση ενός στέρεου και συνεκτικού πλαισίου για την διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών αποτελεί κατά την άποψη της ΠΟΕΣΥ προαπαιτούμενο για την διασφάλιση της Δημοκρατικής λειτουργίας κάθε χώρας, που θέλει να θεωρείται κράτος δικαίου. Υπό το πρίσμα αυτό, το νομοσχέδιο, που εκκρεμεί ενώπιον της Βουλής, για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για την λειτουργία του πολιτεύματος αλλά και την διασφάλιση των προσωπικών ελευθεριών των πολιτών.
Η ΠΟΕΣΥ φρονεί, ότι το προτεινόμενο πλαίσιο δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανοποιητικό και πρέπει να τροποποιηθεί κατά τρόπο, ώστε να διασφαλιστεί η διαφάνεια στις κρατικές παρακολουθήσεις και το δικαίωμα κάθε θιγόμενου πολίτη να λάβει γνώση των λόγων, για τους οποίους παρακολουθείται. Καμία κρατική παρακολούθηση δεν μπορεί να πραγματοποιείται χωρίς αιτιολογία και χωρίς γνωστοποίηση στον θιγόμενο πολίτη μετά τη λήξη της, και όχι σε τρία ολόκληρα χρόνια – διάστημα αδικαιολόγητα μεγάλο. Περαιτέρω, η ευρύτητα και η ασάφεια των λόγων «εθνικής ασφάλειας» κινδυνεύει να μετατρέψει την εξαίρεση σε κανόνα. Οι εισαγγελείς, που εγκρίνουν το αίτημα, πρέπει να γνωρίζουν την αιτιολόγηση του για να αναλαμβάνουν και την ευθύνη. Ο ρόλος των Ανεξάρτητων Αρχών, οριζόμενος από το Σύνταγμα, πρέπει να ενισχυθεί και όχι να περιορίζεται, όπως κινδυνεύει με σειρά διατάξεων του προτεινόμενου νομοσχεδίου ενώ η χρήση κακόβουλων λογισμικών παρακολούθησης δεν μπορεί να νομιμοποιείται σε καμία περίπτωση.
Ο ιδιαίτερος ρόλος του Τύπου, ως πυλώνας της Δημοκρατίας, αλλά και η ελεγκτική του λειτουργία απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας επιβάλλουν, ομοίως, την απόλυτη απαγόρευση παρακολουθήσεων εις βάρος δημοσιογράφων. Μόνο κατ’ εξαίρεση και μόνο για εξαιρετικά σημαντικούς λόγους μπορεί να επιτρέπεται η παρακολούθηση και αυτό μόνο κατόπιν εγκρίσεως από όργανα, που παρέχουν θεσμικές εγγυήσεις αμεροληψίας και αντικειμενικότητας.