Που στο διάολο είναι το Παπίκιο Όρος και τι μας νοιάζει εμάς που κάηκε;

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης

Άμα θέλω να φρικάρω τίποτις πιτσιρικάδες για τη ζωή στην επαρχία πριν από κάτι χρόνια, τους λέω την ιστοριούλα με τον κινηματογράφο. Ότι, δηλαδή, στη δεκαετία του εβδομήντα που μεγάλωνα εγώ και μπήκε μέσα μου το μικρόβιο του σινεφίλ, οι ταινίες οι ξένες, οι αμερικάνικες ας πούμε, ερχόσαντε στην Ελλάδα με ένα χρόνο καθυστέρηση. Συναντιόταν εν ολίγοις το πρώτο το Star Wars με την μεγάλη οθόνη το 1977 στην Αμερική και στην Αθήνα το βλέπανε το 1978. Αλλά στην επαρχία πήγαινε ακόμη πιο πίσω το σκάτζουαλ:
Έπρεπε να περάσει ακόμη ένα έτος για να πάρει το δρόμο το στρατί το μπλοκμπάστερ και να παιχτεί στο «Απόλλων», στο «Αχίλλειον», στο «Παλάς». Δυο χρόνια καθυστέρηση, για να δεις το σουξέ της εποχής, τόσο πίσω απ’ τα κάρβουνα ήμασταν. Και τώρα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα μια ταινία και τη βλέπεις ανά την επικράτεια με διαφορά ενός λεπτού απ’ τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Δελχί και το Πεκίνο…
Πρόοδος ρε φίλε, πέσανε τα τείχη, καταργήθηκαν τα χιλιόμετρα, έγινε η υδρόγειος μικρή σαν πορτοκάλι. Κι όμως, υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις όπου η επαρχία μοιάζει να απέχει έτη φωτός από το κέντρο. Να είναι σε άλλο πλανήτη, όχι στον δικό μας, να κατοικοεδρεύει στο εξώτερο διάστημα. Πώς ήθελε το Star Wars δυο χρόνια για να ταξιδέψει απ’ το Ελ Έη στα Τρίκαλα; Ε, άλλο τόσο και περισσότερο χρειάστηκε για να φτάσει στις οθόνες και στις σελίδες των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας η καταστροφική πυρκαγιά στο Παπίκιο Όρος της Ροδόπης. Όταν έφτασε κι όπως έφτασε, γιατί τα περισσότερα media, και ιδίως τα κανάλια, την γράψανε εκεί που δεν πιάνει μελάνι…
Τι είναι όμως αυτό το Παπίκιο Όρος και που βρίσκεται; Ολίγες πληροφορίες επ’ αυτού μας έδωσε στην «Εποχή» του περασμένου Σαββάτου ο Οζγκιούρ Φερχάτ, αντιπρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Ροδόπης:

«Το Παπίκιο Όρος ή Καρλίκ Νταγί είναι ένα από τα πιο δασωμένα όρη της Ελλάδας και φιλοξενεί το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε6 που ξεκινά από τη Σκανδιναβία και καταλήγει στο Αιγαίο. Η περιοχή φημίζεται για το πλούσιο οικοσύστημά της που φιλοξενεί πάρα πολλά είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου με χαρακτηριστικό πρωταγωνιστή το παρθένο δάσος οξιάς».

Κανονικά, λοιπόν, ένα τέτοιο δάσος το διαφυλάσσεις ως κόρη οφθαλμού, όχι μόνο για λόγους οικολογικούς που είναι και της μόδας, αλλά και για να το μοσχοπουλήσεις στα ψαγμένα τουριστάκια που δεν ψοφάνε μόνο για σαν, σι εντ σεξ. Αλλά το κανονικά ψόφησε έναν διόλου ηρωικό θάνατο στην Ελλάδα 2.0, με αποτέλεσμα να αρπάξει φωτιά το Παπίκιο Όρος στις 22 Οκτωβρίου και να γίνουν στάχτη πάνω από είκοσι χιλιάδες στρέμματα από μια πυρκαγιά που έκαιγε για πάνω από είκοσι μέρες!
Το ξαναγράφω για όσους και όσες νόμισαν ότι κατάπιαν μαγικά μανιτάρια:
Μια πυρκαγιά που έκαιγε για πάνω από είκοσι μέρες!
Και τι έφταιξε παρακαλώ;
Όπως τα γράφει ο Οζγκιούρ Φερχάτ, εκτός από την έλλειψη συντονισμού και το δύσβατον της περιοχής, έφταιξε και το γεγονός ότι τα εναέρια μέσα κατάσβεσης ενεργοποιήθηκαν σε περιορισμένο βαθμό επειδή είχε λήξει η σύμβασή τους λόγω παύσης της αντιπυρικής περιόδου. Το οποίο το σημείωσε και ο Κρίτων Αρσένης σε ερώτησή του στη Βουλή, επικαλούμενος τον διοικητή των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, και το παραδέχθηκε και ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Παπαγεωργίου μιλώντας στο «Ράδιο Χρόνος».

Και ρωτάω εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό:
Αν αυτή η πυρκαγιά είχε ξεσπάσει στο Λεκανοπέδιο της Αττικής θα είχαν βρεθεί εν ριπή οφθαλμού όλα εκείνα τα «μέσα» που θα απαιτούνταν για την κατάσβεσή της κι ας είχαν λήξει οι συμβάσεις κι ας είχαν καταπονηθεί τα αεροσκάφη; Θα είχε κινηθεί γη και ουρανός, θα ξενυχτάγανε οι αρμόδιοι στις συσκέψεις, θα είχαν τσιτώσει τα γκάζια τα κανάλια; Αλλά στην καταραμένη την επαρχία, ωχ αδερφέ, δεν πα’ να γ@μηθούν όλα, άκρη Θεού είναι εκεί, δεν είναι Κολωνάκι και Κηφισιά. 

Είκοσι χιλιάδες στρέμματα και τρία αυγά, άσε με τώρα, ανακαλύψαμε καινούριο Ελντοράντο με το τζεντριφικέσιο στο κλεινόν άστυ και δεν αδειάζω να ασχολούμαι με οξιές και μαλακίες. Ας περιμένουν τη σειρά τους κι αν δεν έρθει ποτέ, δεν πειράζει. Ο δρόμος είναι ανοιχτός για τους επαρχιώτες, ας μετακομίσουν στην Αθήνα όπου υπάρχει κράτος και μέριμνα!

Υ.Γ.: Εδώ που τα λέμε, βέβαια, με υπουργό τον γίγαντα Στυλιανίδη τα έχει και η Αττική τα θεματάκια της. Αλλά να την αφήνανε επί εικοσαήμερον στο έλεος του Θεού, ε, δεν νομίζω…

• - το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι απο το Newpost