Για πολλοστή φορά οι πλουσιότερες χώρες του πλανήτη, από τις οποίες άλλωστε ξεκίνησε η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων. Στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα που ολοκληρώνεται αυτές τις ώρες στην Αίγυπτο, αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη τους στην αποτροπή μιας καταστροφής που οι ίδιες έχουν προκαλέσει.
Η ευθύνη τους συνίσταται στο γεγονός ότι ως παλαιότερες ή νεότερες βιομηχανικές χώρες είναι οι μεγάλοι ρυπαντές. Εχουν εκπέμψει και εξακολουθούν να εκπέμπουν, είτε με την παραγωγική δραστηριότητα είτε με την κατανάλωση, τις μεγαλύτερες εκπομπές αερίων που ευθύνονται για την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Κι ενώ οι ίδιες έχουν αποδεχθεί ή και επιβάλει τη συλλογική δέσμευση για συγκράτηση της υπερθέρμανσης στον 1,5 βαθμό Κελσίου, μεταθέτουν την ευθύνη της διαφαινόμενης αποτυχίας στις φτωχότερες και τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Ο περίφημος στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού, εδώ και έξι χρόνια, για σχετική σταθεροποίηση της επιφανειακής θερμοκρασίας του πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες θεωρείται βέβαιο ότι έχει χαθεί. Οι ενδείξεις που έχουν πλέον οι επιστήμονες του περιβάλλοντος και του κλίματος είναι σαφείς: η καταστροφή που μας απειλεί επιταχύνεται.
Αλλά, έστω και έχοντας ξεπεράσει το σημείο συναγερμού, έχει σημασία η ανθρωπότητα των 8 δισ. ατόμων να βάλει ένα φρένο. Αυτό προϋποθέτει χρήματα. Προϋποθέτει δηλαδή ότι οι πλουσιότερες χώρες θα χρηματοδοτήσουν τις φτωχότερες για να καταφέρουν να ακολουθήσουν την απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα. Δεν είναι απλά υπόθεση κοινωνικής και κλιματικής δικαιοσύνης, αλλά επιλογή ρεαλισμού.
Η δημιουργία ενός ταμείου κλιματικής δικαιοσύνης και μετάβασης εκκρεμεί πάνω από δεκαετία. Από τότε που διακηρύχθηκε η συγκρότησή του ελάχιστα ποσά έχουν εισφέρει οι ΗΠΑ, η Ε.Ε. και τα άλλα αναπτυγμένα κράτη. Τώρα, όμως, τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη χειρότερα. Γιατί η ενεργειακή κρίση έχει γίνει το ιδεώδες πρόσχημα όχι μόνο για να αρνηθούν τη στήριξη του αναπτυσσόμενου κόσμου στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, αλλά και άλλοθι για ολική επαναφορά στους υδρογονάνθρακες.
Αλλωστε, τι πιο χαρακτηριστικό από το γεγονός ότι οι μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου και του αερίου, που έχουν βγει σε σαφάρι νέων εξορύξεων, είναι οι μεγάλοι χορηγοί και αληθινοί υποβολείς του παζαριού στη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα, στην Αίγυπτο.
ΕΦ.ΣΥΝ.
