«Με την Ευγενία και τον Αλκαίο μας πήγαμε στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Περάσαμε φανταστικά και πραγματικά ο μικρός μας ενθουσιάστηκε. Αξίζει τον κόπο να πάτε με τα παιδιά σας», ανέφερε το Σάββατο σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Αδωνις Γεωργιάδης. Ακολούθησε δεύτερη ανάρτηση, με βίντεο από το δελφινάριο, του οποίου, παρεμπιπτόντως, η άδεια έχει ανακληθεί από το 2020…
Μια ιδιωτική έξοδος σε δημόσια προβολή. Γιατί; Προφανώς γιατί ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων –και αντιπρόεδρος της Ν.Δ.– ένιωσε την ανάγκη να κάνει μια παρότρυνση: να πληρώσουν οι συμπολίτες μας το αντίτιμο (18 ευρώ οι ενήλικοι, 14 τα παιδιά) ώστε να δουν δελφίνια σε αιχμαλωσία να εκτελούν ακροβατικά, σαν σε τσίρκο. «Δεν υπάρχει αυτή η ομορφιά», έγραφε.
Πράγματι, είναι πανέμορφα ζώα τα δελφίνια. Σε αυτό συμφωνούμε. Προφανώς ο υπουργός δεν γνωρίζει, όμως, ως οφείλει, ούτε ότι αυτή η «ομορφιά» είναι παράνομη (σύμφωνα με τον νόμο του 2021) ούτε τι βρίσκεται πίσω από το θέαμα που τον εντυπωσίασε: πόσος πόνος και μοναξιά…
Πράγματι, είναι πανέμορφα ζώα τα δελφίνια. Σε αυτό συμφωνούμε. Προφανώς ο υπουργός δεν γνωρίζει, όμως, ως οφείλει, ούτε ότι αυτή η «ομορφιά» είναι παράνομη (σύμφωνα με τον νόμο του 2021) ούτε τι βρίσκεται πίσω από το θέαμα που τον εντυπωσίασε: πόσος πόνος και μοναξιά…
Περισσότερα από 3.000 δελφίνια ζουν σε επισκέψιμες εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο. Ο χώρος που έχουν στη διάθεσή τους είναι 200.000 φορές μικρότερος από αυτόν που χρειάζονται. Η ζωή τους είναι μονότονη, τα βασικά τους ένστικτα –να καταδυθούν, να αναζητήσουν την τροφή τους– καταπιέζονται τόσο, που με τον καιρό χάνονται. Δελφίνια μόνο κατ’ όνομα… Πολλά τρίζουν τα δόντια τους, άλλα χτυπούν τα κεφάλια τους στις δεξαμενές ή κολυμπούν αδιάκοπα σε κύκλους λόγω του στρες. Συχνά τους χορηγούνται αντικαταθλιπτικά, ώστε να μπορούν να αντεπεξέρχονται στα «καθήκοντά» τους: να διασκεδάζουν τους ανθρώπους…
Αυτό το μήνυμα πέρασε ο κ. Γεωργιάδης. Αν ήθελε να περάσει ένα διαφορετικό μήνυμα, της ουσιαστικής φιλοζωίας, της ενσυναίσθησης και του σεβασμού σε όλα τα πλάσματα, θα πήγαινε σε ένα καταφύγιο, να δει τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι εθελοντές για να «αναστήσουν» χιλιάδες αδέσποτα – άρρωστα, ανάπηρα, κακοποιημένα. Θα πήγαινε στην ΑΝΙΜΑ ή στην ΑΛΚΥΟΝΗ, να μάθει πόσοι αετοί, ερωδιοί, κουκουβάγιες, γεράκια πυροβολούνται κάθε χρόνο από κυνηγούς και δεν θα ξαναπετάξουν ποτέ. Ή στο κέντρο περίθαλψης του ΑΡΧΕΛΩΝ, όπου θαλάσσιες χελώνες με σπασμένα καβούκια και κεφάλια ανοιγμένα στα δυο, χτυπημένες από ανθρώπινα χέρια, προσπαθούν να κρατηθούν στη ζωή. Αυτό θα ήταν ένα σπουδαίο μήνυμα, κύριε υπουργέ. Κρίμα που επιλέξατε τον άλλο δρόμο…
Αυτό το μήνυμα πέρασε ο κ. Γεωργιάδης. Αν ήθελε να περάσει ένα διαφορετικό μήνυμα, της ουσιαστικής φιλοζωίας, της ενσυναίσθησης και του σεβασμού σε όλα τα πλάσματα, θα πήγαινε σε ένα καταφύγιο, να δει τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι εθελοντές για να «αναστήσουν» χιλιάδες αδέσποτα – άρρωστα, ανάπηρα, κακοποιημένα. Θα πήγαινε στην ΑΝΙΜΑ ή στην ΑΛΚΥΟΝΗ, να μάθει πόσοι αετοί, ερωδιοί, κουκουβάγιες, γεράκια πυροβολούνται κάθε χρόνο από κυνηγούς και δεν θα ξαναπετάξουν ποτέ. Ή στο κέντρο περίθαλψης του ΑΡΧΕΛΩΝ, όπου θαλάσσιες χελώνες με σπασμένα καβούκια και κεφάλια ανοιγμένα στα δυο, χτυπημένες από ανθρώπινα χέρια, προσπαθούν να κρατηθούν στη ζωή. Αυτό θα ήταν ένα σπουδαίο μήνυμα, κύριε υπουργέ. Κρίμα που επιλέξατε τον άλλο δρόμο…
Τασούλα Επτακοίλη