Αυτή η ιστορία με την καθηγητή Μαραντζίδη και την «Καθημερινή» είναι πολύ ανθυγιεινή. Πρόκειται για το άρθρο του καθηγητή Νίκου Μαραντζίδη στην Κυριακάτικη Καθημερινή της 13ης Νοεμβρίου 2022. Για πρώτη φορά από όσο θυμάμαι την εφημερίδα (της οποίας έχω διατελέσει πολιτικός συντάκτης) η «Κ» αναγκάζεται ή επιλέγει (δεν ξέρω πως έγινε) να προσθέσει στη διευκρίνιση «Το κείμενο εκφράζει την προσωπική άποψη του αρθρογράφου» και κάτι άλλο : «…με την οποία η «Κ» διαφωνεί».
Το πρώτο σκέλος συχνότατα βάζουν στο τέλος αρκετών κειμένων συνεργατών-αρθρογράφων πολλά έντυπα. Όμως η «Κ» θεώρησε αναγκαίο να …εμπλουτίσει την διευκρίνιση με το πρωτοφανές «…με την οποία η Κ διαφωνεί».
Έτσι η αποδεκτή (και αυτονόητη) επισήμανση μεταβλήθηκε στην παρακάτω απορριπτική θέση της εφημερίδας προς το άρθρο (τότε γιατί το έβαλε; *) με τη χρήση μάλιστα bold (μαύρων έντονων) γραμμάτων : «Το κείμενο εκφράζει την προσωπική άποψη του αρθρογράφου, με την οποία η «Κ» διαφωνεί». Πρωτοφανές και σχεδόν απίστευτο.
Αλλά συνέβη.
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα. Ας μείνουμε σε δύο.
Το πρώτο ερώτημα: Την απαράδεκτη, προσβλητική και απολογητική προς τρίτους (ποιους άραγε;) διευκρίνιση επέλεξε να την βάλει ο διευθυντής του φύλλου Αλέξης Παπαχελάς; Δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Είναι έξω από τη λογική του τέτοια στάση. Αν παρ΄όλ΄αυτά είχε υιοθετήσει τέτοια στάση θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τη σουρεαλιστική διευκρίνιση για δεκάδες άλλα κείμενα που πραγματικά εξοργίζουν νοήμονες αναγνώστες. Υπάρχουν τέτοιοι αναγνώστες, χωρίς συγγένεια με τον πολιτικό χώρο που κινείται η «Κ» και είναι πολλοί. Κι αυτό το ξέρει η «Κ».
Το δεύτερο ερώτημα: Ήξερε ο Ν. Μαραντζίδης ότι θα μπει αυτή η διευκρίνιση; Διότι αν το ήξερε και το δέχτηκε έκανε μεγάλο λάθος. Και τούτο επειδή αποδέχθηκε μιαν άτυπη τιμωρία από μια πολύ καλή εφημερίδα η οποία όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση (ή χρονική φάση, θα φανεί σύντομα) θέλησε να πάρει αποστάσεις από τον παλαιό και έγκυρο συνεργάτη της. Αν λοιπόν είχε ενημερωθεί ότι θα μπει τέτοια διευκρίνιση, δεν έπρεπε να δώσει το κείμενο.
Σε ότι αφορά στο περιεχόμενο: Δεν με ενδιαφέρει καθόλου τι έλεγε το άρθρο. Δεν με ενδιαφέρει αν ήταν καλό ή όχι. Μια και το συζητάμε, καλό ήταν, βοηθάει τη σκέψη. Σε κάθε περίπτωση, αν δεν μου αρέσει το όποιο κείμενο δεν το διαβάζω, ή αν το έχω αρχίσει, το σταματάω. Αν πάλι έχω διάθεση μικρής νοητικής ταλαιπωρίας, το τελειώνω και αγανακτώ μετά με την ησυχία μου.
Το πρόβλημα βρίσκεται στον ιδιότυπο τρόπο που η «Κ» θέλησε να πάρει αποστάσεις από το κείμενο μη αρκούμενη στην πάγια και εύλογη διευκρίνιση ότι «εκφράζει την άποψη του αρθρογράφου». Είναι βέβαιο ότι πολλά κείμενα δεν βρίσκουν σύμφωνη την «Κ», αλλά δεν έχει μπει ποτέ τέτοια διευκρίνιση, ότι δηλαδή η «Κ» διαφωνεί. Είμαι όμως βέβαιος ότι διαφωνεί. Η ποιότητα των στελεχών της εφημερίδας ήταν πάντα υψηλή. Αλλά επειδή τα περισσότερα από τα εξοργιστικά κείμενα ανήκουν «στον χώρο» ή ανήκουν σε εκφραστές «της παρατάξεως» , δημοσιεύονται χωρίς ανάλογη επισήμανση ή διευκρίνιση.
Ως δημοσιογράφος αλλά και ως απλός αναγνώστης επιλέγω να διαβάζω (αγοράζω) την «Καθημερινή». Λέω συχνά ότι είναι «κανονική εφημερίδα». Μια από τις ελάχιστες. Όχι προκήρυξη ή όργανο συμφερόντων τρίτων. Αυτό πρέπει να το προστατέψει με κάθε κόστος.
Άκης Κοσώνας / TVXS
*Ας μην απαντηθεί το ερώτημα «μα το έβαλε επειδή πιστεύει στη δημοκρατία και την πολυφωνία» διότι θα πρόκειται για απάντηση ανιαρή και ανάξια του σύνθετου ρόλου της «Καθημερινής». Απλώς θα υπεκφύγει. Περιμένω άλλη απάντηση. Αν υπάρξει.