Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Αν ζούσαμε τώρα στα μαγικά, στα χρυσά, στα ανεπανάληπτα χρόνια της δεκαετίας του ογδόντα, όλο και κάποιος πρασινοφρουρός θα είχε πεταχτεί σαν την πουτσούλα για να δηλώσει ευθαρσώς:Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω!
Στο χωριό μου, πάλι, που είμαστε λίγο πιο παραδοσιακοί θα το λέγαμε αλλιώς:
Κίν’σε ο γάμος!
Σε απλά ελληνικά ξεκίνησε ο γάμος, το πανηγύρι, η ταραχή κλπ. κλπ.
Για να μην πω το άλλο το ακόμη πιο (περι)γραφικό:
Λάλ’σε ο κούκος!
Λάλησε ο κούκος δηλαδή κι όταν λαλάει ο κούκος έρχεται η άνοιξη. Ιδίως αν δεν είναι ένας και μοναδικός, αλλά έχει σκάσει σμήνος ολόκληρο στο δεντρί.
Βλέπε και τις γκέλες των ημερών για την κυβέρνηση.
Βλέπε αυτή την αδιανόητη κοροϊδία, το «καλάθι του νοικοκυριού», που στα μάτια των γηραιών υποστηρικτών της φαντάζει πιο μεγάλο φιάσκο κι από εκείνη την αλήστου μνήμης (και κατακουτσουρεμένη, αλήθειες να λέμε…) 13η σύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Βλέπε την Πατσιάδα, που εδώ και δυο μέρες έχει περάσει σε δεύτερο πλάνο, αλλά σιγοκαίει τα σωθικά της παράταξης και των εντίμων αυτής μελών που φωνάζουν με όλη τη δύναμη των πνευμόνων τους:
Δεν είμαστε όλοι λαμόγια!
Βλέπε το στόρι των υποκλοπών, που έσκασε με αριστερό κροσέ μέσω Documento και συνεχίστηκε με δεξί ντιρέκτ μέσω Ολυμπιακού. Κι έριξε στο καναβάτσο, όπως θα σημείωνε και ο αλησμόνητος Κώστας Σισμάνης και τις τελευταίες αμφιβολίες ότι υποκλοπές γινόσαντε στη χώρα μας και μάλιστα γινόσαντε σωρηδόν. Καμιά τριαντάρα ήταν τα ονόματα που σκάσανε μύτη κι αν πιστέψουμε την φημολογία των ημερών, ο αριθμός που παραμένει στο σεντούκι και θα εμφανισθεί εν καιρώ τω δέοντι είναι τριψήφιος. Ω ναι, τριψήφιος και αν υποψιαστώ ότι δεν με παρακολουθούσε κανένας πάω αύριο κιόλας να καταθέσω την ταυτότητα της ΕΣΗΕΑ. Και θα γίνει του κοριού το κάγκελο!
Πέρα από πλάκα, όμως, το ζήτημα από εκεί που είχε περιοριστεί στα «ψιλά» των media (ποιος ξεχνάει το οκτάστηλο πρωτοσέλιδο «Υποκλοπές τέλος»), επανήλθε στην επικαιρότητα. Επανήλθε βιαίως και φουριόζο και διεκδικεί πλέον το μεγαλύτερο, για να μην πω το μέγιστο μερίδιο της ειδησεογραφίας. Τώρα δε που μπήκανε στην εξίσωση ιδιοκτήτες αθλητικών σωματείων και σύζυγοι προσώπων της επικαιρότητος, ξαφνικά το σκάνδαλο έγινε και σέξυ. Όχι όπως πριν που αφορούσε σε δυο δημοσιογράφους και άλλους δύο πολιτικούς, τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του. Πλέον, έχει διεγερθεί σφόδρα η περιέργεια του κοινού και από εκεί που προσπερνούσε βαριεστημένα το θέμα, το ψάχνει με μεγεθυντικό φακό…
Τα σκέφτομαι τα ανωτέρω και σκέφτομαι επίσης και όσα είπε χθες ο πρωθυπουργός στον Νίκο Χατζηνικολάου. Ότι δηλαδή δεν γίνεται ιδιοκτήτες ομάδων που έχουν στην κατοχή τους και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας να «εκβιάζουν» την κυβέρνηση και να της «υπαγορεύουν» την πολιτική της. Και συνέχισε δηλώνοντας ότι «πρέπει όλοι να αναλογιστούν ποιος είναι ο ρόλος τους» και ότι δεν μπορούν να αλλάζουν «γραμμή» κάθε τρεις και λίγο τα ΜΜΕ ανάλογα με τα γούστα και τις κάψες των ιδιοκτητών τους. Βαριές κουβέντες αναμφιβόλως, που για την ώρα τυγχάνουν μελανζέ απαντήσεων από την άλλη πλευρά. Για την ώρα λέω, μιας και κανείς δεν ξέρει τι θα προκύψει αύριο μεθαύριο και αν θα έχουμε νέες αποκαλύψεις, νέα ταραχή και νέες φουρτούνες…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το Newpost (08.11.2022)
