του Χρήστου Ξανθάκη
Όπως έχει γράψει κι ο Χάντερ Τόμπσον, είναι κάτι δηλώσεις που σε κυνηγούν εφ’ όρου ζωής.
Όπως εκείνο εκεί το ωραίο, που είχε πει ο Τζο Λούις πριν απ’ τον αγώνα του με τον Μπίλυ Κον:Μπορεί να τρέξει, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί!
Όπως το άλλο που είχε ξεστομίσει ο Πέτρος Κωστόπουλος, σε χρόνο ανύποπτο, σε φαινομενικά αθώα ερώτηση δημοσιογράφου για το lifestyle και τη συνεισφορά του στο ελληνικό γίγνεσθαι. Και απάντησε ο Πετράν:
«Έκανα μόνο καλό. Εγώ πιστεύω ότι ξεβλάχεψα σε μεγάλο βαθμό, ξεβλάχεψα ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που εκείνη τη στιγμή έψαχνε την Ευρώπη».
Από τότε του το βαράνε όλοι και όλες του πρώην εκδότη, και καλά βλάχος αυτός απ’ το Βόλο (δεν έχει βλάχους στο Βόλο, αλλά τέλος πάντων…), πως μπόρεσε να ξεβλαχέψει εμάς τους υπόλοιπους και εμάς τις υπόλοιπες, και τι ήμασταν πριν δηλαδή, ντιπ βλαχαδερά με τα σιγκούνια και τα τσουράπια και τη γκλίτσα στο χέρι, δεν είχαμε τα ακούσματά μας, τα διαβάσματά μας, τα λούσα μας, τα αρώματά μας, στις λάσπες πλατσανάγαμε πρωί και βράδυ;
Και θυμήθηκα τώρα που μου είχε ανακοινώσει κάποια στιγμή ο Κωστό ότι φεύγει για λονγκ γουικέντ στο χωριό του και τον είχα ρωτήσει «πας Βόλο;», και με είχε βάλει στη θέση μου λέγοντας:
«Ποιο Βόλο, ρε, Μύκονο πάω»!
Τα σκέφτηκα όλα τα ανωτέρω (συν το «χωριό»…), αντιπροχθές Κυριακή που έσκασε δυνατό ρεπορτάζ στο έγκριτο «Βήμα» υπό τον τίτλο φωτιά:
«Λαμπερές επιδόσεις για τις luxury brands».
Και τον επεξηγηματικό υπέρτιτλο:
«Οι πελάτες των ειδών πολυτελείας στη χώρα μας παραμένουν πιστοί στα ακριβά παπούτσια, ρούχα, κοσμήματα και ρολόγια».
Όπερ μεθερμηνευόμενον σε απλά ελληνικά:
«Με τη συμβολή του τουρισμού (και όχι μόνο) Louis Vuitton, Hermes, Rolex, Dior, Prada και Swatch, όπως και ο οίκος κοσμημάτων Lalaounis, αλλά και η Καλογήρου που διατηρεί καταστήματα γνωστών brands, όπως Tod’s, Burberry, DKNY, Ferragamo, Phillip Plein κ.α. είτε ξεπέρασαν τις προ COVID επιδόσεις τους, είτε ισοφάρισαν το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών».
Παραδείγματα; Ορίστε ένα παράδειγμα σπέσιαλ, σαν μοντελάκια της διάσημης φίρμας:
«Οι πωλήσεις της ελληνικής θυγατρικής του ιταλικού οίκου Prada το 2021, ξεπέρασαν ακόμη και το 2019, αγγίζοντας τα 3,851 εκατομμύρια ευρώ, από 1,948 εκατομμύρια ευρώ το 2020 και 3,620 εκατομμύρια ευρώ το 2019.
Το 2021, στο μείγμα πελατών οι εγχώριοι πελάτες συνεισέφεραν στο 55 % των συνολικών πωλήσεων, ενώ ο διεθνής τουρισμός εκπροσωπείται πλέον κυρίως από Ευρωπαίους, Αμερικανούς και Άραβες, καθώς οι Ασιάτες εξακολουθούσαν να απουσιάζουν».
Διαπίστωση το οποίο δικαιώνει τη φίλη μου τη Σοφία (γνωστό λαγωνικό της ερευνητικής δημοσιογραφίας), που συμπέρανε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με τον διόλου τεχνητό παράδεισο των απευθείας αναθέσεων. Τόσα δισεκατομμύρια μοιράστηκαν ρε φίλε τα τελευταία χρονάκια, και ιδίως επί πανδημίας, άντε να επενδύσεις σε διαμερίσματα, άντε να επενδύσεις σε χωράφια, άντε να επενδύσεις σε εξοχικά στο χωριό (συγγνώμη, στη Μύκονο!), δεν θα σου μείνει και κάτι να χώσεις στις luxury brands; Ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα φουλάρι, ένα τσαντικό, να κυκλοφορείς κι εσύ φουλ ξεβλάχεμα και όχι σαν να βγήκες μόλις τώρα απ’ το καφενείο του Μένιου στα Τρίκαλα; Από εμένα είναι «ναι», συν ένα μεγάλο καλοφάγωτα, και αναμένω πόσο θα εκτοξευθούν οι φίρμες οι γαμάτες μετά και από το μεγάλο πάρτυ στον τομέα της ενέργειας. Εκεί όπου ο Κωστής Χατζηδάκης θα έσπαζε αυγά και τελικά έσπασε τον κουμπαρά της ελληνικής οικογένειας…
Υ.Γ.: Από τους καταλόγους του «Βήματος», απουσιάζει η φίρμα Ralph Lauren. Ίσως λόγω κουμμουνιστικού παρελθόντος που θα έλεγε και η φίλη μου η Κλαίρη, μιας και τις Κυριακές που ήταν οι άλλοι οι luxury ανοιχτοί, το δικό τους κατάστημα παρέμενε κλειστό!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το Newpost (12.10.2022)