Μπορεί να ακούγεται βαρύ αλλά είναι αλήθεια. Μερικές φορές είναι τόσο τραγικά τα πράγματα που δεν μπορείς ούτε να διανοηθείς ότι τη μέρα που κηδέψαμε δύο ανθρώπους εξαιτίας της αλόγιστης τουριστικής ανάπτυξης, στην Αγία Πελαγία, ακριβώς την ίδια μέρα δώσαμε την άδεια για την επόμενη επέμβαση βιασμού της φύσης αυτή τη φορά στα Φαλάσαρνα.
Όπως κάναμε και στις Γούρνες, όπως και στο Καστέλλι, όπως και στην Τοπλού, όπως και στα Πλευρά Μεραμβέλλου, όπως μάλλον και στον Παλίγκρεμνο. Όπως κάναμε με τις εξορύξεις, όπως κάναμε με τις ανεμογεννήτριες, όπως κάναμε παντού όπου οι επενδυτές μας χτύπησαν την πόρτα και δεν θέλαμε να τους κακοκαρδίσουμε…
Δεν μας κρατάει τίποτα. Ακόμα και όταν βλέπουμε τις επιπτώσεις μπροστά στα μάτια μας, προτιμάμε απλά να τα κλείνουμε.
Μάριος Διονέλλης / dionellis.gr