«Η ΝΔ εκφράζει στις μέρες μας το κοινωνικό ρεύμα όπου ο πατριωτισμός της ευθύνης συναντά τον εκσυγχρονισμό της προόδου», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του με την ευκαιρία της 48ης επετείου ίδρυσης της Νέας Δημοκρατίας.
Ωστόσο, εάν, ω του θαύματος, τη στιγμή που διάβαζε τη στερεότυπη αυτή φανφάρα είχε μια ξαφνική έκλαμψη ειλικρίνειας, ο κ. Μητσοτάκης θα ομολογούσε ότι «η ΝΔ εκφράζει στις μέρες μας (σ. σ: στις μέρες του, δηλαδή) το κοινωνικό ρεύμα όπου ο αρρωστημένος πατριωτισμός των “μακονομάχων” συναντά τον σκοταδισμό του προδικτατορικού κράτους της δεξιάς».
Εδώ οφείλω να διορθώσω και τη δική μου στερεοτυπική φράση που βάζει τον Μητσοτάκη να εκφωνεί την δική του στερεότυπη φανφάρα «απευθυνόμενος προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του». Να ομολογήσω, δηλαδή, ότι αυτός ο κτητικός προσδιορισμός («του κόμματος του») που χρησιμοποιώ, είναι λανθασμένος: στην πραγματικότητα, οι μισοί και πλέον βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος – όπως και ένα μεγάλο, υποθέτω, ποσοστό των οπαδών της ΝΔ – θα αμφισβητούσαν ότι η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα του κ. Μητσοτάκη…
Για να το θέσω πιο ορθολογικά, θα αμφισβητούσαν τον κ. Μητσοτάκη ως εκφραστή των βασικών πολιτικών και ιδεολογικών αρχών του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 4/10/1974. Το έκαναν εμπράκτως, εξάλλου, οι πρώην πρόεδροι της ΝΔ και πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, με την ηχηρή απουσία τους από την εν λόγω επετειακή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος.
*******
Ναι, βέβαια, η ΝΔ είναι το κόμμα που γέννησε – υιοθέτησε, για την ακρίβεια – τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σε ώρα ανάγκης το έκανε, το 2016, τότε που μετρούσε τα κομμάτια της μετά τη συντριβή της από τον Αλέξη Τσίπρα. Σήμερα, ωστόσο, μετά την ντροπιαστική ανάμιξή του στο σκάνδαλο των υποκλοπών και την διεθνή διαπόμπευσή του γι’ αυτήν, στην κυριολεξία «δεν τον θέλει ούτε το κόμμα που τον γέννησε», όπως έγραφα μετά την εκκωφαντική απουσία των Καραμανλή - Σαμαρά από την προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για τις υποκλοπές και τις προηγηθείσες δηλώσεις αποδοκιμασίας του από τους Προκόπη Παυλόπουλο, Όλγα Κεφαλογιάννη, Κώστα Τζαβάρα, Νικήτα Κακλαμάνη, Θόδωρο Ρουσόπουλο κ. α.
Έκτοτε, εκείνος εκτοξεύτηκε «σαν αστροναύτης χωρίς επιστροφή» (όπως έλεγε ο συχωρεμένος ο Μάνος Χατζιδάκις για τον Φλωρινιώτη) στην σκηνοθετημένη – από τον χρυσοπληρωμένο με δημόσιο χρήμα στρατό των επικοινωνιολόγων του και προβαλλόμενη από τα εκατοντάδες εξαγορασμένα, με δημόσιο χρήμα επίσης, ΜΜΕ που ελέγχει – εικόνα του: ως ο πολυταξιδεμένος και πολυφωτογραφημένος διεθνούς ακτινοβολίας και… ζήτησης πολιτικός ηγέτης – άρχοντας των δαχτυλιδιών!..
«Δεν ξέρουμε αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποφασίσει ακόμα να… κατέβει υποψήφιος στις ΗΠΑ, όπως γράφεται ότι του «πρότειναν» στο πρόσφατο ταξίδι του στη Νέα Υόρκη ή θα μας κάνει τη χάρη να ξανακατέβει στην Ψωροκώσταινα», τον τρόλαρε γνωστός δεξιόστροφος σχολιαστής…
*******
Στο μεταξύ, όλοι εμείς οι… ενεργοί πολίτες εδώ στην «Ψωροκώσταινα», ελπίζουμε να μας κάνει τη χάρη να μην… κατέβει. Να μείνει εκτός – Λόντρα, Παρίσι, Νιου Γιορκ, Βουδαπέστη, Βιέννη – εγκλωβισμένος για πάντα (σαν αστροναύτης χωρίς επιστροφή) στην σκηνοθετημένη (από τον χρυσοπληρωμένο με δημόσιο χρήμα στρατό των επικοινωνιολόγων του και προβαλλόμενη από τα εκατοντάδες εξαγορασμένα, με δημόσιο χρήμα επίσης, ΜΜΕ που ελέγχει) εικόνα του, ως ο πολυταξιδεμένος και πολυφωτογραφημένος διεθνούς ακτινοβολίας και… ζήτησης πολιτικός ηγέτης – άρχοντας των δαχτυλιδιών!..
Αμ δε, που θα μας κάνει τη χάρη… Αυτή η σκηνοθετημένη εικόνα Μητσοτάκη ζει και βασιλεύει στη μικρή, πικρή μας χώρα ως επιβεβλημένη (από τα κατεχόμενα ΜΜΕ και τις εταιρίες δημοσκοπήσεων) εικονική πραγματικότητα, ως επί το πλείστον – ως βλακώδης βεβαιότητα, εν μέρει. Όμως ναι, ζει και βασιλεύει και το εκλογικό σώμα… κυριεύει, και να τα δημοσκοπικά… παστέλια και να τα μητσοτακικά… ξερολούκουμα: 10,4 μονάδες μπροστά η ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ στην τελευταία δημοσκόπηση!.. Και, καταλληλότερος για πρωθυπουργός από τον Τσίπρα με νταμπλ σκορ (36% –15%) ο… αστροναύτης χωρίς επιστροφή…
Πίσω της (πίσω απ’ την εικονική πραγματικότητα Μητσοτάκη, εννοώ), στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει, στα… social media «μπιλιάρδο, καλαμπούρι και χαρτί»: μια ατέλειωτη παράγκα που καταρρέει έγινε και πάλι η χώρα μας στα χέρια του αδικιωρισμένου. Όπως τότε, τη δεκαετία του ’60, που την τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος: ελέω Μητσοτάκη «γυρίσαμε στις εποχές που κοιμόμασταν με κλειστά παράθυρα, κλειστά στόματα και άδεια πορτοφόλια», όπως σχολίαζε προχθές ένας διακεκριμένος χρήστης του Τwitter,
Κι έρχεται χειμώνας και καταχνιά. Και ακρίβεια, και πείνα, και ξεπάγιασμα και μιζέρια και καταστολή: μόνο «ανοιχτό παράθυρο» (μόνη εναλλακτική πολιτική λύση, δηλαδή), ο Αλέξης Τσίπρας: πιο ώριμος, πιο ενσυναίσθητος και πιο ειλικρινής από ποτέ, να μάχεται για την ανατροπή της εικονικής πραγματικότητας Μητσοτάκη…
- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από το μπλογκ Τα Ρέστα