Γράφει ο Θανάσης Τσεκούρας
Kάνει εντύπωση πόσοι σοβαροί άνθρωποι σκανδαλίστηκαν με τη χθεσινή φιέστα στο Ελληνικό. Όχι τόσο πολύ για τους λόγους. Αυτοί προκύπτουν άφθονα και αβίαστα από την ποιότητα του τελετουργικού, τους πρωταγωνιστές και τους κομπάρσους.
Ετσι πρόχειρα μπορούμε να καταγράψουμε μερικούς με τη βεβαιότητα ότι ο κατάλογος δεν θα είναι ολοκληρωμένος.
Κατ΄αρχήν η κωμωδία αρχίζει από το γεγονός ότι έχουμε για δεύτερη φορά τα εγκαίνια του ίδιου έργου. Τα πρώτα έγιναν πριν από τρία χρόνια. Από την ίδια κυβέρνηση και το ίδιο casting. Στο ενδιάμεσο, έχουν μεσολαβήσει ακόμη δύο «κάτι σαν εγκαίνια». Το ένα για τον Πύργο, το άλλο για το Experience – κάπως. Τέσσερα εγκαίνια λοιπόν μέσα σε τρία χρόνια. Και βλέπουμε…
Γεγονός ευτράπελο δεύτερο. Ούτε ο βασικός μέτοχος, ο Σπύρος Λάτσης, ούτε η αδελφή του Μαριάννα, παρευρέθηκαν. Ο ένας έστειλε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα, η άλλη τους κούνησε μαντήλι. Αξιοπερίεργο και σίγουρα όχι κάτι το συνηθισμένο, σε μια μεγάλη επένδυση ο μεγαλοεπενδυτής να είναι απών και μόνο οι «φίλοι της επένδυσης» παρόντες.
Γεγονός ευτράπελο δεύτερο. Ούτε ο βασικός μέτοχος, ο Σπύρος Λάτσης, ούτε η αδελφή του Μαριάννα, παρευρέθηκαν. Ο ένας έστειλε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα, η άλλη τους κούνησε μαντήλι. Αξιοπερίεργο και σίγουρα όχι κάτι το συνηθισμένο, σε μια μεγάλη επένδυση ο μεγαλοεπενδυτής να είναι απών και μόνο οι «φίλοι της επένδυσης» παρόντες.
Πάμε παρακάτω. Η τελετή έμοιαζε περισσότερο με μια φιλική συγκέντρωση κολητών, παρά με θεσμικό γεγονός.
Ο Κυριάκος, ο Αδωνις και ο Οδυσσέας με ομιλίες «γυμνασιάρχη» σε εθνική επέτειο, μοίραζαν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλο. Και ο άλλος στον έναν. Κάτι σαν μια σύγχρονη εκδοχή των «Τριών Σωματοφυλάκων» - «Ολοι για έναν και ένας για όλους».
Το κλίμα της οπερέτας συμπλήρωσε η εταιρεία που είχε αναλάβει το event. Αυτή επειδή την ξέχασαν οι υπόλοιποι της παρέας έδωσε συγχαρητήρια στον εαυτό της- ίσως γιατί πέτυχε στην επιλογή του κέτερινγκ.
Ο Κυριάκος, ο Αδωνις και ο Οδυσσέας με ομιλίες «γυμνασιάρχη» σε εθνική επέτειο, μοίραζαν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλο. Και ο άλλος στον έναν. Κάτι σαν μια σύγχρονη εκδοχή των «Τριών Σωματοφυλάκων» - «Ολοι για έναν και ένας για όλους».
Το κλίμα της οπερέτας συμπλήρωσε η εταιρεία που είχε αναλάβει το event. Αυτή επειδή την ξέχασαν οι υπόλοιποι της παρέας έδωσε συγχαρητήρια στον εαυτό της- ίσως γιατί πέτυχε στην επιλογή του κέτερινγκ.
Ο Μητσοτάκης, λοιπόν έδωσε συγχαρητήρια στον εαυτό του και είπε καναδυό κουβέντες για τον Σαμαρά. Ο Αδωνις αποθέωσε τον Κυριάκο, αλλά ήταν εξ ίσου θερμός και με τον Αντώνη. Ο Οδυσσέας έπαιξε στα ίσα Κυριάκο, πιο φειδωλά τον Σαμαρά και μετά -σαν να μην πίστευε ότι βρίσκεται εκεί- τους ευχαρίστησε όλους. Σαν να κρατάει στην αγκαλιά του το χρυσό αγαλματάκι του Οσκαρ.
Ολοι βέβαια φρόνtισαν να ξεχάσουν τους «άλλους». Επρεπε ο ίδιος ο επιχειρηματίας Σπύρος Λάτσης να αποδώσει τα εύσημα στον Τσίπρα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να εμφανισθεί ανάγλυφα η μικρότητα των υπολοίπων. Πρωτίστως του Πρωθυπουργού, ο οποίος ακόμη και στην ομιλία του είχε φροντίσει να αποδείξει ότι παραμένει αιχμάλωτος των εμμονών του. Πως αλλιώς να εξηγήσει κάποιος το γεγονός πως όχι μόνο εξαφάνισε τον ΣΥΡΙΖΑ,αλλά φρόντισε και να τον λοιδορήσει. Ευτυχώς που ο ίδιος ο Λάτσης είχε φροντίσει να τηρηθούν τα προσχήματα.
Ξέχασαν επίσης τον Γ. Παπανδρέου και τον Χάρη Παμπούκη, ο οποίος οργάνωσε θεσμικά την «Ελληνικό ΑΕ», πάνω στην οποία πάτησε ο διαγωνισμός του έργου. Ομως αυτά φαίνεται ότι είναι ψιλά πράγματα για την παρέα της χαράς.
Αυτά λοιπόν για το τελετουργικό. Γιατί η ουσία και το περιεχόμενο του έργου έχουν χαθεί προ πολλού.
Ενα έργο, που ξεκίνησε με τις προδιαγραφές Εθνικού Σχεδίου για τη μεγαλύτερη ανάπλαση της αθηναϊκής Ριβιέρας μετεξελίχθηκε σε μεσιτική επιχείρηση πώλησης οικοπέδων με θέα θάλασσα. Και το «εμβληματικό Ελληνικό» έγινε κάτι σαν ένας μεγάλος «Πλούμης-Σωτηρόπουλος» της παραλιακής. Με βασικούς υπεύθυνους την παρέα των εγκαινίων, τον Κυριάκο, τον Αδωνι και τον Οδυσσέα. Αλλά και τον Σπύρο Λάτση.
Όμως η ιστορία της διολίσθησης του Ελληνικού σε «Βαλκανικό» είναι μια άλλη υπόθεση…
Ξέχασαν επίσης τον Γ. Παπανδρέου και τον Χάρη Παμπούκη, ο οποίος οργάνωσε θεσμικά την «Ελληνικό ΑΕ», πάνω στην οποία πάτησε ο διαγωνισμός του έργου. Ομως αυτά φαίνεται ότι είναι ψιλά πράγματα για την παρέα της χαράς.
Αυτά λοιπόν για το τελετουργικό. Γιατί η ουσία και το περιεχόμενο του έργου έχουν χαθεί προ πολλού.
Ενα έργο, που ξεκίνησε με τις προδιαγραφές Εθνικού Σχεδίου για τη μεγαλύτερη ανάπλαση της αθηναϊκής Ριβιέρας μετεξελίχθηκε σε μεσιτική επιχείρηση πώλησης οικοπέδων με θέα θάλασσα. Και το «εμβληματικό Ελληνικό» έγινε κάτι σαν ένας μεγάλος «Πλούμης-Σωτηρόπουλος» της παραλιακής. Με βασικούς υπεύθυνους την παρέα των εγκαινίων, τον Κυριάκο, τον Αδωνι και τον Οδυσσέα. Αλλά και τον Σπύρο Λάτση.
Όμως η ιστορία της διολίσθησης του Ελληνικού σε «Βαλκανικό» είναι μια άλλη υπόθεση…
- το κείμενο του Θανάση Τσεκούρα είναι από το ieidiseis.gr
