Γράφει ο Βασίλης Σκουρής
Το θέμα δεν είναι μόνο προσωπικό αλλά αφορά την ποιότητα της ενημέρωσης στη χώρα και τον τρόπο που συμπεριφέρεται η εξουσία απέναντι σε μη αρεστά μέσα και δημοσιογράφους. Το iEidiseis για δεύτερη συνεχόμενη φορά δεν πήρε ερώτηση από τον πρωθυπουργό στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ, παρότι η επισκεψιμότητα που διαθέτει είναι αρκετά υψηλότερη από άλλα μέσα που τους δόθηκε το δικαίωμα να υποβάλλουν ερώτηση! Επίσης, ο υπογράφων, που ήταν διαπιστευμένος για την ερώτηση, δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ στη δημοσιογραφική του διαδρομή για κατασκευασμένα δημοσιεύματα, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, σχέσεις με οικονομικά συμφέροντα ή δουλειές με το δημόσιο- αν και ΠΟΤΕ αυτά δεν είναι λόγος αποκλεισμού από συνεντεύξεις.
Η άρνηση να δοθεί ερώτηση σε μη αρεστά μέσα (είναι αυτά που στην πλειοψηφία τους δεν ήταν στη «Λίστα Πέτσα») και σε δημοσιογράφους που τα εκπροσωπούν, δείχνει κατ΄ αρχήν την …πυγμή της εξουσίας: Δεν μου αρέσεις, δεν σου δίνω ερώτηση!
Δείχνει ταυτόχρονα και εμπάθεια: «Να δεις ποιος είμαι εγώ»!
Επιπλέον, όμως, δείχνει και …ανοησία: Ο πρωθυπουργός, από τη στιγμή που δεν υπάρχει αντίλογος, μπορεί να απαντήσει όπως θέλει στην ερώτηση. Παίζει εν ου παικτοίς! Στην ουσία δεν στριμώχνεται από καμία ερώτηση, αφού ο δημοσιογράφος δεν μπορεί να λάβει ξανά το λόγο. Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να μπουν κάποια θέματα στην ατζέντα της συνέντευξης- θα ήταν φρικιαστικό να μην μπορεί να ανέχεται ούτε αυτό μια κυβέρνηση δημοκρατικής χώρας!
Ανοησία, λοιπόν, πολύ περισσότερο που έχει το ανάποδο του επιδιωκόμενου αποτέλεσμα: Επιστρέφει μπούμερανγκ στον πρωθυπουργό που το πράττει!
Πιστεύουν, αλήθεια, στο Μαξίμου ότι το iEidiseis υπέστη ζημιά που δεν έλαβε ερώτηση στη ΔΕΘ; Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. (Να θυμίσουμε πως οι παλιοί εκδότες ήθελαν το κόμμα που υποστήριζαν να είναι στην …αντιπολίτευση, ώστε –όπως έλεγαν- «να πουλήσουμε και κανένα φύλλο τώρα που κάνουμε κριτική»)!
Πώς το έλεγε όμως ο Αϊνστάιν; «Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, όμως για το σύμπαν δεν είμαι ακόμα σίγουρος»!
ΥΓ1: Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως ένα μέσο -και ο υπογράφων- θα ανταλλάξουν το όνομά τους με μια ερώτηση στη ΔΕΘ; Ή θα φοβηθούν από την «πυγμή» που θέλουν κάποιοι να δείξουν; Από τα διάφορα «γίνεσαι Τούρκος, Διάκο μου, την πίστη σου ν΄αλλάξης, να προσκυνήσης στο τζαμί, την εκκλησιά ν’ αφήσης;»
ΥΓ2: Ο υπογράφων συμμετέχει στις συνεντεύξεις της ΔΕΘ από το 1991, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, με εξαίρεση μια χρονιά, πότε με τον πρωθυπουργό, πότε με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πότε και στις δυο Κυριακές. Η πρώτη φορά που δεν του δόθηκε ο λόγος να υποβάλλει ερώτηση ήταν επί Μητσοτάκη! Ένιωσε να μην τον σέβονται, ένιωσε βιασμό της προσωπικότητάς του.
ΥΓ3: Ο υπογράφων είναι σίγουρος πως η σχετική απόφαση δεν ήταν του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιάννη Οικονόμου, αλλά του Μαξίμου -ο εκπρόσωπος, ωστόσο, έχει αντικειμενικές ευθύνες.
ΥΓ4: Οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι που είναι στο επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη συμφώνησαν με τις εξαιρέσεις που έγιναν στη ΔΕΘ; Με τους περισσότερους εξ αυτών άλλα υποστηρίζαμε όταν ήταν στη μάχιμη δημοσιογραφία και δεν είχαν περάσει στην άλλη όχθη του Ρουβίκωνα…
ΥΓ5: Ελπίζουμε ο Αλέξης Τσίπρας να μην μιμηθεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να μην αδικήσει κανένα. Κριτήριο, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να είναι ο συνδυασμός της ισχύος του μέσου (τηλεθέαση, κυκλοφορία, ακροαματικότητα, επισκεψιμότητα), με τον πλουραλισμό των μέσων. Πέρυσι, πάντως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τα είχε καταφέρει καλά, με μοναδική ίσως εξαίρεση τη χαμηλή θέση που δόθηκε ερώτηση στον συνάδελφο Δημήτρη Μανιάτη από «Τα Νέα».
- το κείμενο του Β. Σκουρή είναι από το ieidiseis