Δελτία Τύπου τα οποία, χωρίς να αλλάξουν ένα γράμμα, γίνονται «ειδήσεις». Προκατασκευασμένες συνεντεύξεις με έτοιμες απαντήσεις, ίσως και με υπαγορευμένες ερωτήσεις από τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων των συνεντευξιαζομένων. Κατά παραγγελία «αποκλειστικά» θέματα που κάτι/κάποιον εξυπηρετούν. Θεατρικές κριτικές σκοπιμότητας για να έχει ο κριτικός και στο μέλλον την εύνοια του κρινόμενου και να του στέλνει... προσκλήσεις. Ιστοσελίδες πίσω από τις οποίες βρίσκονται παραγωγοί θεάτρων ή γραφείων δημοσίων σχέσεων. Όλα αυτά, προφανώς και πολλά άλλα, είναι κατά τον Γιώργο Σαρηγιάννη «φοβερή η κατάντια της δημοσιογραφίας», όπως γράφει στο μπλογκ του, «Το τέταρτο κουδούνι».
«Ας μην επεκταθώ εκτός των χωρικών μου υδάτων -πασίγνωστα αυτά... Ας παραμείνω στο πολιτιστικό ρεπορτάζ» γράφει και αναφέρεται αρχικά στην ίδια και απαράλλαχτη αντιγραφή ενός δελτίου Τύπου, όταν αναζήτησε σε διάφορες ιστοσελίδες πληροφορίες για μια παράσταση που δεν διέθετε έντυπο πρόγραμμα. Βρήκε «ίδιο παντού», όπως γράφει, το δελτίο Τύπου που έστειλε ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της παράστασης. Σχολιάζει σχετικά:
«Εγώ ξέρω, ότι, "στον καιρό μου", που λέμε οι γέροι, όταν ερχόταν ένα δελτίο Τύπου με κάποια σημαντική είδηση και δεν υπήρχε πολύς χρόνος για να τη γράψω, το διαμόρφωνα κάπως, πρόσθετα μερικά στοιχεία εξ ιδίων ή που βιαστικά έβρισκα αλλά copy paste ποτέ δεν έκανα. Τόση ξεφτίλα πια;»
Στη συνέχεια κάνει λόγο για όλα αυτά που αναφέρονται στον πρόλογο: προκάτ συνεντεύξεις, κριτικές σκοπιμότητας, ειδήσεις κατά παραγγελία κ.λπ.
- από το Harddog