Πως άνοιξαν οι ρωγμές στο «μέτωπο της σιωπής» και αποκαλύφθηκε το πρωθυπουργικό παρακράτος
«Δεν υπάρχει τίποτε πιο γόνιμο ή πιο διασκεδαστικό από το να σε αποσπά κάτι από κάτι άλλο». Αυτό το αρχαίο γνωμικό που, κατ’ αρχήν, διατυπώθηκε για να αιτιολογήσει την απίστευτη γοητεία που ασκεί η αμεριμνησία στον άνθρωπο, με την πάροδο του χρόνου μεταλλάχθηκε σε έναν απ’ τους βασικούς στρατηγικούς κανόνες της επιστήμης των δημοσίων σχέσεων και της επικοινωνίας.
Τα σύγχρονα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας εφαρμόζουν κατά κόρον τη συγκεκριμένη στρατηγική: πασχίζουν ώστε η θεματολογία τους (τα προγράμματά τους, όσον αφορά τα ραδιοτηλεοπτικά Μέσα) να είναι πιο γόνιμα ή πιο διασκεδαστικά από τα προγράμματα των άλλων (των ανταγωνιστών τους) προκειμένου να αποσπούν την προσοχή μας απ’ τα άλλα και να την κερδίζουν εκείνα. Και καλά κάνουν…
Ωστόσο… κακή τη τύχη, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας είναι και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Κι εκεί, ιδιαίτερα από τα απολυταρχικά καθεστώτα – το καθεστώς Μητσοτάκη, ας πούμε – τα ΜΜΕ, κατά το μάλλον, αλλοτριώνονται, και το… αρχαίο γνωμικό περί αμεριμνησίας στρεβλώνεται και μεταλλάσσεται, εργαλειοποιούμενο ως εξής:
«Δεν υπάρχει τίποτε πιο γόνιμο ή πιο διασκεδαστικό για μια κυβέρνηση που λειτουργεί σαν συμμορία εξυπηρέτησης ολιγαρχικών και οικογενειακών συμφερόντων – όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ας πούμε – από το να αποσπά την προσοχή της κοινής γνώμης από κάτι – από τα εγκλήματά της κατά του δημοσίου συμφέροντος, ας πούμε – και να την στρέφει σε κάτι άλλο»…
*******
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, δεν έχουμε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά Μέσα Μαζικής Αμεριμνησίας και Συγκάλυψης, και αυτό μας συνέβη – συνέβη στη χώρα μας, εννοώ – από τη στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαρχής, μέσω μυστικών συμφωνιών με τους τρεις καναλάρχες-εκδότες, και λίγο αργότερα, όταν – με την… ευκαιρία της πανδημίας κορονοϊού και με πρόφαση την εκστρατεία ενημέρωσης κατά του… “αόρατου εχθρού” – κατάφερε να απαλλοτριώσει (να εξαγοράσει, εάν θέλετε) την πλειονότητα των ΜΜΕ με δημόσιο χρήμα: Λίστες Πέτσα - Πλεύρη, Νόμος Πέτσα, κλπ, κλπ. Και ακολούθως, μέσω του πολυπληθούς, στελεχωμένου με δημοσιογραφικής, κυρίως, καταγωγής, επικοινωνιακού της επιτελείου, να τα χειραγωγεί…
Και να τα μεταβάλλει, στην πλειονότητά τους, από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε Μέσα Μαζικής Αμεριμνησίας και Συγκάλυψης, στην κυριολεξία: από τα 1232 Μέσα Ενημέρωσης της πρώτης Λίστας Πέτσα, τα περισσότερα εκ των οποίων μη καταγεγραμμένα – ακόμα και ανύπαρκτα – σάιτ, μόλις το 10% υπολογίζεται ότι διατήρησαν μια αξιοπρεπή, αποστασιοποιημένη από τις κυβερνητικές επιταγές ενημερωτική γραμμή, μετά την απολαβή της χρηματικής αποζημίωσης στο πλαίσιο της… πέτσινης – όπως εν τέλει αποδείχτηκε – καμπάνιας "Μένουμε Σπίτι":
Από τα 6 κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, με προσωπική… φροντίδα του κ. Μητσοτάκη, ούτε ένα δεν παρέμεινε ανυπότακτο
Ωστόσο… κακή τη τύχη, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας είναι και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Κι εκεί, ιδιαίτερα από τα απολυταρχικά καθεστώτα – το καθεστώς Μητσοτάκη, ας πούμε – τα ΜΜΕ, κατά το μάλλον, αλλοτριώνονται, και το… αρχαίο γνωμικό περί αμεριμνησίας στρεβλώνεται και μεταλλάσσεται, εργαλειοποιούμενο ως εξής:
«Δεν υπάρχει τίποτε πιο γόνιμο ή πιο διασκεδαστικό για μια κυβέρνηση που λειτουργεί σαν συμμορία εξυπηρέτησης ολιγαρχικών και οικογενειακών συμφερόντων – όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ας πούμε – από το να αποσπά την προσοχή της κοινής γνώμης από κάτι – από τα εγκλήματά της κατά του δημοσίου συμφέροντος, ας πούμε – και να την στρέφει σε κάτι άλλο»…
*******
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, δεν έχουμε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά Μέσα Μαζικής Αμεριμνησίας και Συγκάλυψης, και αυτό μας συνέβη – συνέβη στη χώρα μας, εννοώ – από τη στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαρχής, μέσω μυστικών συμφωνιών με τους τρεις καναλάρχες-εκδότες, και λίγο αργότερα, όταν – με την… ευκαιρία της πανδημίας κορονοϊού και με πρόφαση την εκστρατεία ενημέρωσης κατά του… “αόρατου εχθρού” – κατάφερε να απαλλοτριώσει (να εξαγοράσει, εάν θέλετε) την πλειονότητα των ΜΜΕ με δημόσιο χρήμα: Λίστες Πέτσα - Πλεύρη, Νόμος Πέτσα, κλπ, κλπ. Και ακολούθως, μέσω του πολυπληθούς, στελεχωμένου με δημοσιογραφικής, κυρίως, καταγωγής, επικοινωνιακού της επιτελείου, να τα χειραγωγεί…
Και να τα μεταβάλλει, στην πλειονότητά τους, από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε Μέσα Μαζικής Αμεριμνησίας και Συγκάλυψης, στην κυριολεξία: από τα 1232 Μέσα Ενημέρωσης της πρώτης Λίστας Πέτσα, τα περισσότερα εκ των οποίων μη καταγεγραμμένα – ακόμα και ανύπαρκτα – σάιτ, μόλις το 10% υπολογίζεται ότι διατήρησαν μια αξιοπρεπή, αποστασιοποιημένη από τις κυβερνητικές επιταγές ενημερωτική γραμμή, μετά την απολαβή της χρηματικής αποζημίωσης στο πλαίσιο της… πέτσινης – όπως εν τέλει αποδείχτηκε – καμπάνιας "Μένουμε Σπίτι":
Από τα 6 κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, με προσωπική… φροντίδα του κ. Μητσοτάκη, ούτε ένα δεν παρέμεινε ανυπότακτο
● Από τα «μεγάλα» ειδησεογραφικά σάιτ και τις «ηλεκτρονικές» εκδόσεις των εφημερίδων μόνο η efsyn.gr, το ethnos.gr και τα μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού κομματικά και παρακομματικά ψηφιακά Μέσα της αξιωματικής, κυρίως, αντιπολίτευσης
● Από τις έντυπες εφημερίδες μόνο η Εφημερίδα των Συντακτών, οι κομματικές και παρακομματικές της αντιπολίτευσης (ΑΥΓΗ, Ριζοσπάστης, Ντοκουμέντο κ.α.) και, δυό της εσωκομματικής αντιπολίτευσης της ΝΔ, η «Δημοκρατία» και η Εστία.
*******
Χρειάστηκε να υπερβεί τον ύψιστο πήχη πολιτικής διαφθοράς ο απίθανος αυτός πρωθυπουργός (να αυτοχρισθεί αρχηγός της ΕΥΠ και να παρακολουθεί τα τηλέφωνα των πολιτικών αντιπάλων του και των ελάχιστων αδέσμευτων δημοσιογράφων που έχουν απομείνει να ερευνούν τα μαφιόζικα πολιτικά και επιχειρηματικά καμώματά του), για να σπάσει το απόστημα: να ανοίξουν κάποιες ικανές ρωγμές στο μέτωπο σιωπής των Μέσων Μαζικής Αμεριμνησίας και Συγκάλυψης που ο ίδιος είχε οικοδομήσει, για να φανεί το απεχθές αληθινό πρόσωπο του ίδιου και της εγκληματικής συμμορίας πίσω του…
Από αυτούς τους ελάχιστους αδέσμευτους δημοσιογράφους που έχουν απομείνει να ερευνούν τα μαφιόζικα πολιτικά και επιχειρηματικά καμώματά του άνοιξαν οι «ρωγμές». Κι από την Εφημερίδα των Συντακτών, τα λιγοστά κομματικά και παρακομματικά ΜΜΕ της αντιπολίτευσης (ΑΥΓΗ, Ριζοσπάστης κλπ.) και καμιά δεκαριά ακόμα, διαδικτυακά ως επί το πλείστον, ανεξάρτητα Μέσα…
Κυρίως όμως απ’ τον ευρωπαϊκό και αμερικανικό Τύπο, τα διεθνή ΜΜΕ: Reuters, Al Jazzeera, Associated Press, Guardian, New York Times, Politico, Handelsblatt, Financial Times, Libération, Le Monde, όλα ή σχεδόν όλα τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ έστηναν καθημερινά στον τοίχο τον «ωτακουστή πρωθυπουργό» και την διεφθαρμένη κυβέρνησή του, ζητώντας ακόμα και την παραίτησή του: "Η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι τώρα καθαρή για να τη δει ο καθένας" έγραψαν οι New York Times…
Ωστόσο τα ελληνικά ΜΜΕ, στο σύνολό τους σχεδόν, αρνήθηκαν να την δουν. Και συνεχίζουν να το κάνουν, δέσμια της καθεστωτικής επικοινωνιακής στρατηγικής της αμεριμνησίας και της συγκάλυψης: «Δεν υπάρχει τίποτε πιο γόνιμο ή πιο διασκεδαστικό για μια κυβέρνηση που λειτουργεί σαν συμμορία εξυπηρέτησης ολιγαρχικών και οικογενειακών συμφερόντων όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από το να αποσπά την προσοχή της κοινής γνώμης από τα εγκλήματά της κατά του δημοσίου συμφέροντος, και να την στρέφει σε κάτι άλλο»: οποιοδήποτε αμέριμνο και συγκαλυπτικό άλλο…
*******
Χρειάστηκε να υπερβεί τον ύψιστο πήχη πολιτικής διαφθοράς ο απίθανος αυτός πρωθυπουργός (να αυτοχρισθεί αρχηγός της ΕΥΠ και να παρακολουθεί τα τηλέφωνα των πολιτικών αντιπάλων του και των ελάχιστων αδέσμευτων δημοσιογράφων που έχουν απομείνει να ερευνούν τα μαφιόζικα πολιτικά και επιχειρηματικά καμώματά του), για να σπάσει το απόστημα: να ανοίξουν κάποιες ικανές ρωγμές στο μέτωπο σιωπής των Μέσων Μαζικής Αμεριμνησίας και Συγκάλυψης που ο ίδιος είχε οικοδομήσει, για να φανεί το απεχθές αληθινό πρόσωπο του ίδιου και της εγκληματικής συμμορίας πίσω του…
Από αυτούς τους ελάχιστους αδέσμευτους δημοσιογράφους που έχουν απομείνει να ερευνούν τα μαφιόζικα πολιτικά και επιχειρηματικά καμώματά του άνοιξαν οι «ρωγμές». Κι από την Εφημερίδα των Συντακτών, τα λιγοστά κομματικά και παρακομματικά ΜΜΕ της αντιπολίτευσης (ΑΥΓΗ, Ριζοσπάστης κλπ.) και καμιά δεκαριά ακόμα, διαδικτυακά ως επί το πλείστον, ανεξάρτητα Μέσα…
Κυρίως όμως απ’ τον ευρωπαϊκό και αμερικανικό Τύπο, τα διεθνή ΜΜΕ: Reuters, Al Jazzeera, Associated Press, Guardian, New York Times, Politico, Handelsblatt, Financial Times, Libération, Le Monde, όλα ή σχεδόν όλα τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ έστηναν καθημερινά στον τοίχο τον «ωτακουστή πρωθυπουργό» και την διεφθαρμένη κυβέρνησή του, ζητώντας ακόμα και την παραίτησή του: "Η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι τώρα καθαρή για να τη δει ο καθένας" έγραψαν οι New York Times…
Ωστόσο τα ελληνικά ΜΜΕ, στο σύνολό τους σχεδόν, αρνήθηκαν να την δουν. Και συνεχίζουν να το κάνουν, δέσμια της καθεστωτικής επικοινωνιακής στρατηγικής της αμεριμνησίας και της συγκάλυψης: «Δεν υπάρχει τίποτε πιο γόνιμο ή πιο διασκεδαστικό για μια κυβέρνηση που λειτουργεί σαν συμμορία εξυπηρέτησης ολιγαρχικών και οικογενειακών συμφερόντων όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από το να αποσπά την προσοχή της κοινής γνώμης από τα εγκλήματά της κατά του δημοσίου συμφέροντος, και να την στρέφει σε κάτι άλλο»: οποιοδήποτε αμέριμνο και συγκαλυπτικό άλλο…
- το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ Τα Ρεστα
