Ο Γάλλος σκιτσογράφος Ζαν-Ζακ Σεμπέ (Jean-Jacques Sempé), γνωστός για την εικονογράφηση της σειράς παιδικών βιβλίων «Ο μικρός Νικόλας» (Le petit Nicolas) και τις γελοιογραφίες του στον Τύπο, έφυγε την Πέμπτη από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών, όπως ανακοίνωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) η σύζυγός του Μαρτίν Γκοσιό Σεμπέ.
Ο Χρήστος Ξανθάκης γράφει σχετικά στο fb:
Γνώρισα τον Jean-Jacques Sempé πριν από καμιά σαρανταριά χρόνια, μόλις που είχα φτάσει Αθήνα κι έκοβα τις βόλτες μου στα βιβλιοπωλεία. Και πήγα στον Κάουφμαν και χαζολογούσα κι έπεσε το μάτι μου σε ένα αλμπουμάκι τόσο δα που είχε τίτλο "Les Musiciens" και μέσα απαθανάτιζε ένα σωρό μουσικούς που ενενήντα εννιά στους εκατό δεν τους ήξερα γιατί ήμουνα χωριό.Αλλά ένοιωσα ότι δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό!
Ηταν το σκίτσο που με μάγεψε, η γραμμή καθαρή και παλλόμενη ταυτόχρονα, ο υπαινιγμός, το κλείσιμο του ματιού, καθώς και ένα υποδόριο χιούμορ που με υπνώτισε, αυτό έψαχνα να βρω, μετά από έτη επί ετών ελληνικής χοντράδας.
Τέλος πάντων ψώνισα, χάρηκα, τοποθέτησα στην φοιτητική μου βιβλιοθήκη και ύστερα πλάι του ήρθαν να προστεθούν τα βιβλία του μικρού Νικόλα, όπου ο Sempé εικονογραφούσε με τρόπο μαγικό τα καταπληκτικά κείμενα του Goscinny.
Από τότε, όπου τον έβρισκα τον χαιρόμουν και όταν πια μεγάλωσα και απέκτησα φράγκα, παρήγγειλα τις συγκεντρωτικές εκδόσεις των σκίτσων του από τις εκδόσεις "Phaidon" και τις έχω και κοκορεύομαι, γνώστης και καλά, και από καιρού εις καιρόν με συνοδεύουν στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ.
Για να μου φτιάχνουν το κέφι.
Ο Sempé πάντα μου φτιάχνει το κέφι με αυτό το άγγιγμά του που είναι σαν το άγγιγμα της γάτας, τόσο απαλό αλλά από κάτω παραμονεύει το νύχι. χωρίς φωνές, χωρίς προσβολές, χωρίς ουρλιαχτά, πάντα εύστοχος, αλλά με απέραντη τρυφερότητα να συνοδεύει την αιχμηρή ειρωνεία του. Γιατί o Sempé αγαπούσε τους ανθρώπους με όλες τους τις βλακείες και τις χαζομάρες και δεν περιφρονούσε ποτέ τους φόβους και τις ανησυχίες τους. Ηταν γίγαντας σε όλα του και δεν θα ξαναδούμε άλλον σαν αυτόν.
in loving memory
