Από τους «προϊστορικούς» κοριούς στα τωρινά υπερσυστήματα σκανδαλώδους υποκλοπής δεδομένων, που εκμεταλλεύονται όσες τρομακτικές δυνατότητες παρέχει η εξελιγμένη τεχνολογία, η πρόοδος είναι φανερή. Οχι όμως και επαινετέα. Η βεβαιότητα ότι ο δημόσιος βίος (αλλά και η ιδιωτική ζωή του καθενός, «επώνυμου» και «ανώνυμου») είναι απολύτως έκθετος και ανυπεράσπιστος μπροστά στις ορέξεις οποιουδήποτε Πανόπτη Αργου, ημεδαπού ή αλλοδαπού, παρακρατικού ή «ιδιώτη εμπόρου πληροφοριών», νομιμοποιεί την αποκαρδιωτική σκέψη ότι απειλείται ο ιδιωτικός μας βίος, η κοινωνική ομαλότητα, αλλά και η ίδια η λειτουργία του πολιτεύματος.
Ενα άθροισμα πληροφοριών είναι ο καθένας μας. Και οι περισσότερές τους, αν όχι όλες, διακινούνται ή αποθηκεύονται στο έξυπνο τηλέφωνό μας. Κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε φοβισμένοι ότι όσο πιο έξυπνο είναι, όσο πιο προχωρημένο, τόσο μεγαλύτερη απειλή συνιστά για εμάς τους ίδιους, τους κατόχους και χρήστες του. Τυπικά μας ελευθερώνει, στην ουσία μάς δεσμεύει. Ακόμα κι αν το κλείσουμε, παραμένει ορθάνοιχτο για όσους έχουν λόγους να μας παρακολουθούν. Λόγους ψευδεπίγραφα εθνικούς (όπως στην περίπτωση του ρεπόρτερ Θανάση Κουκάκη) ή «επιχειρηματικούς», συνδεόμενους με στυγνούς οικονομικοπολιτικούς εκβιασμούς: «Ή μας τα δίνεις ή σε δίνουμε». Απλά πράματα. Και αυτά που εκβιάζεσαι να δώσεις, δεν είναι μόνο χρήματα. Ενδέχεται να είναι η ίδια η προσωπική σου αξιοπρέπεια, οι πολιτικές σου αρχές, η ιδεολογική σου καθαρότητα.
Η «μόλυνση» του κινητού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη από το «Αρπακτικό» είναι εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα. Η σπουδή της κυβέρνησης να το υποβαθμίσει κατ’ αρχάς, να το κλείσει έπειτα με μια διαδικασία fast track, προκάλεσε πολύ περισσότερα προβλήματα απ’ όσα απάντησε. Αν «συνακροαστεί» την κατακραυγή, θα το αντιληφθεί.
Παντελής Μπουκάλας
Καθημερινή (2.8.2022)