Διάσπαση για το μέτωπο της λογικής με αφορμή τις υποκλοπές…
Κοιτάζω μια παλιά φωτογραφία. Στο κινητό είναι, πάω εκεί που λέει «λεπτομέρειες» να δω ημερομηνία και ώρα. Γράφει 31 Μαρτίου του 2015, πέντε και κάτι το απόγευμα. Σταθμός Συντάγματος, συγκεντρωμένα καμιά πενηνταριά άτομα. Θες να τους κάνουμε εκατό, εκατό έστω. Κάποιος κουβαλάει μια ντουντούκα, λέει συνθήματα, κάποιος άλλος κρατάει μια σημαία με αστέρια, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ώρα περνάει, δεν έρχονται άλλοι, βαριέμαι κάπως, τα μαζεύω και φεύγω. End of story, που θα έλεγε και το καταραμένο το Politico.
Ήταν μια σύναξη, μια μάζωξη, μια συγκέντρωση των λεγομένων «Ευρωπαϊστών», πριν γίνουν μόδα και γιγαντωθούν. Τόσους μαζεύανε, πενήντα άτομα, εκατό έστω, ώσπου ήρθε η κρίσιμη καμπή του δημοψηφίσματος και απογειώθηκαν λέμε. Και απέκτησαν ισχύ και επιρροή, συν καινούριο όνομα, γιατί βγήκαν τα εξυπνοπούλια της απέναντι πλευράς και τους βάφτισαν Ακραίο Κέντρο. Καθότι στήριζαν τη θεωρία των δύο άκρων, του δεξιού και του αριστερού, αλλά βγάζανε κι αυτοί μια λύσσα περιποιημένη και απροκάλυπτη, οπότε πάρε ένα παρατσούκλι ταιριαστό να σε περιγράφει. Όχι ότι τους χάλασε τους ακρωκεντρώους, άμα έχεις ρέντα τίποτα δε σε χαλάει!
Και διέθεταν ρέντα άφθονη, δεν λέω. Δίχως τη δική τους συνδρομή, δεν θα είχε πετύχει αυτοδυναμία ο Κυριάκος και δεν θα κυβερνούσε κατά τα γούστα του. Τα βρακιά τους κατεβάσανε για πάρτη του οι ακροκεντρώοι και μάχες δώσανε για τον στηρίξουν. Ανταμείφθηκαν, βεβαίως, κάποιοι και κάποιες εξ αυτών, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι πάνω απ’ όλα το κάνανε λόγω θεσιθηρίας. Όχι, οι άνθρωποι το πιστεύανε, το βιώνανε και είχαν την εντύπωση ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν πλέον δικό τους μαγαζί και θα λειτουργούσαν σε ρόλο κονσιλιέρε. Για να έρθουν οι υποκλοπές και να διασπασθεί το κίνημα σε ΚΚΕ (Μ-Λ) και (Μ-Λ) ΚΚΕ!
Εμ τι νομίζατε παιδιά, ότι είναι αποκλειστικό προνόμιο της αριστεράς οι διασπάσεις και μόνο τα κουμμούνια αλληλοσφάζονται. Ε λοιπόν, σας πληροφορώ ότι τώρα με τα κατορθώματα της ΕΥΠ, οι ακροκεντρώοι έχουν βγάλει τα μεγάλα μαχαίρια απ’ τις θήκες και κυνηγάνε ο ένας τον άλλο να τον αφαλοκόψουν. Οι μεν γιατί θεωρούν ότι πρέπει να στηριχθεί η κυβέρνηση πάση θυσία και οι δε διότι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση πρόδωσε τα αστικά ιδεώδη και πρέπει να πάει βόλτα. Πάρτε ένα παράδειγμα επιχειρηματολογίας από την πρώτη πλευρά, με αναφορά στο «αντάρτικο» του Αλιβιζάτου:
«Είναι θλιβερή η εικόνα κάποιων, κυρίως ακαδημαϊκών, που ενώ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους διαχρονικά και αδιακρίτως, με την ίδια άνεση σε «”φίλους” και “αντιπάλους”, δεν εννοεί να τους καλέσει αυτή η ρημάδα η Ιστορία».Και ο αντίλογος, με καρφιά (τι καρφιά, πρόκες!) για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο:
«Εντάξει τα πράγματα είναι σοβαρά. Ζούμε στην χώρα όπου ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατηγορεί για αντεθνική συμπεριφορά (!) όσους διαδίδουν ή σχολιάζουν ένα δημοσιευμένο άρθρο ξένης εφημερίδας. Από που να το πιάσει κι από που να το αφήσει αυτό κανείς. Θεσμικά; Πολιτικά; Ότι ο κ. Οικονόμου θεωρεί αντεθνική στάση την διάδοση άρθρου στον Τύπο που ασκεί κριτική στην κυβέρνησή του; Ότι αυτό δείχνει μια συγκεκριμένη αντίληψη για την ελευθερία διακίνησης της πληροφορίας και την ελευθερία του Τύπου; Το πόσο επικίνδυνη διολίσθηση είναι να επικαλείται κανείς τόσο εύκολα το “εθνικό συμφέρον” και να κατηγορεί πολίτες ή πολιτικούς αντιπάλους για αντεθνική στάση; Αυτά είναι σε μια δημοκρατία κόκκινη γραμμή που δεν πρέπει να θολώνει».Ως εκ τούτου; Ως εκ τούτου διάσπαση καραμπινάτη και πως διάολο να τη διαχειρισθεί κανείς; Οι αριστεροί που έχουν το νόου χάου, κάπως το κουτσοβολεύουν το πράγμα, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με φαινόμενα πρωτοφανέρωτα στους κύκλους του Ακραίου Κέντρου. Και δεν υπάρχει καν ένας Φώτης Κουβέλης, ένας Σταύρος Θεοδωράκης σε ρόλο ενοποιητικό, να φτιάξει ένα μαντρί ο άνθρωπος να σώσει καταστάσεις. Οπότε σκορποχώρι, οπότε χυμαδιό, οπότε φωτιά στα μπατζάκια μας και αλληλοκατηγορίες μέχρις τελικής εξοντώσεως. Ο Ανδρουλάκης, πάντως, το σκέπτεται να επενδύσει σε Κοχίμπα και Λαγκαβούλιν!
Υ.Γ.: Οι πιο ωραίοι απ’ όλους είναι κάτι καθηγητάδες, που από τη μία πετάνε τις σπόντες τους για την κυβέρνηση και από την άλλη πάνε και κάνουν λάικ σε ποσταρίσματα που τη στηρίζουν…
