Ακριβώς σαν σήμερα πριν από 48 χρόνια, στις 8 Αυγούστου του 1974, ο 37ος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, υπέβαλε την παραίτησή του, στον απόηχο του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ. Ουδέποτε καταδικάστηκε για το εν λόγω σκάνδαλο καθώς ο επόμενος πρόεδρος, Τζέραλντ Φορντ, του απένειμε χάρη. Αν ο Νίξον δεν είχε παραιτηθεί, ήταν σίγουρο πως τον περίμενε η πρόταση μομφής και η καθαίρεση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία.
Κατά διαβολική σύμπτωση ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει σήμερα μια δήλωση για το μεγαλύτερο σκάνδαλο με το οποίο έχει έρθει αντιμέτωπη η κυβέρνησή του. Ακούγεται ότι:
- Θα ζητήσει συγγνώμη από τον Νίκο Ανδρουλάκη.
- Θα διαβεβαιώσει άπαντες ότι η κυβέρνηση δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτή την ιστορία.
- Θα ανακοινώσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για να διαλευκανθεί η υπόθεση.
Το ενδεχόμενο να παραιτηθεί και να προκηρύξει εκλογές, όσο κι αν έχει περάσει απ’ το μυαλό αρκετών (και εντός της Ν.Δ.), μοιάζει με απίθανο σενάριο στην παρούσα συγκυρία.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και σε ανάλογη περίσταση είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός είτε θα είχε ήδη παραιτηθεί είτε θα είχε αναγκαστεί σε παραίτηση. Το είδαμε να συμβαίνει στη Βρετανία με τον Μπόρις Τζόνσον πρόσφατα, το είδαμε και στην Αυστρία πριν από μερικούς μήνες με τον Σεμπάστιαν Κουρτς.
Στην Ελλάδα τέτοιες ευαισθησίες είναι μάλλον πολυτέλεια. Τι κι αν η χώρα έγινε διεθνώς ρεζίλι εμπλέκοντας ξένες χώρες στο γαϊτανάκι των διαρροών της με συνέπεια οι πρέσβεις τους να τις διαψεύδουν; Τι κι αν υπουργοί της κυβέρνησης έχουν επανειλημμένα πιαστεί να ψεύδονται δημόσια για ένα τόσο σοβαρό θέμα;
Ποιος ξεχνάει την απάντηση του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στις 24 Νοεμβρίου του 2021, όταν ρωτήθηκε αν η ΕΥΠ παρακολουθεί τον δημοσιογράφο Σταύρο Μαλιχούδη;
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και σε ανάλογη περίσταση είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός είτε θα είχε ήδη παραιτηθεί είτε θα είχε αναγκαστεί σε παραίτηση. Το είδαμε να συμβαίνει στη Βρετανία με τον Μπόρις Τζόνσον πρόσφατα, το είδαμε και στην Αυστρία πριν από μερικούς μήνες με τον Σεμπάστιαν Κουρτς.
Στην Ελλάδα τέτοιες ευαισθησίες είναι μάλλον πολυτέλεια. Τι κι αν η χώρα έγινε διεθνώς ρεζίλι εμπλέκοντας ξένες χώρες στο γαϊτανάκι των διαρροών της με συνέπεια οι πρέσβεις τους να τις διαψεύδουν; Τι κι αν υπουργοί της κυβέρνησης έχουν επανειλημμένα πιαστεί να ψεύδονται δημόσια για ένα τόσο σοβαρό θέμα;
Ποιος ξεχνάει την απάντηση του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στις 24 Νοεμβρίου του 2021, όταν ρωτήθηκε αν η ΕΥΠ παρακολουθεί τον δημοσιογράφο Σταύρο Μαλιχούδη;
«Στην Ελλάδα δεν συμβαίνει καμία παρακολούθηση δημοσιογράφων. Σας διαβεβαιώνω ότι το ίδιο ισχύει και για τον κ. Μαλιχούδη», απάντησε ο υπουργός. Για να έρθει μόλις πριν από μία εβδομάδα ο παραιτηθείς πλέον κ. Κοντολέων να παραδεχτεί ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον Σταύρο Μαλιχούδη. Παρ’ όλα αυτά ο κ. Γεραπετρίτης βρίσκεται στη θέση του. Οπως ακριβώς και ο κ. Μητσοτάκης.
ΕφΣυν / Αποψη