Η ελληνική κυβέρνηση μπήκε σε διαμάχη με μια παγκόσμιας κυκλοφορίας και διεθνούς κύρους εφημερίδα. Συμβαίνει κατά καιρούς με όλες τις κυβερνήσεις του πλανήτη. Η διαφορά με τη Ελλάδα είναι ότι οι βλαχοδήμαρχοι που εκπροσωπούν την κυβέρνηση- αντί να απαντήσουν, προσπάθησαν παρασκηνιακά να… επιβάλουν στους ΝΥ Times να…ανασκευάσουν!!! Σαν να βρίσκονται στη λίστα Πέτσα.
Η εφημερίδα αντέδρασε βάζοντας στην πρώτη σελίδας της τις αποκαλύψεις της. Και φυσικά δεν πρόκειται να χαριστεί στις κουτοπονηριές της Αθήνας.
Ούτε στις χολερικές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για τον δημοσιογράφο που υπέγραψε την ανταπόκριση για τη «σήψη».
Όπως δεν του χαρίσθηκε το Politico, για την αγοραία αναφορά στη δημοσιογράφο του, που έχει «σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνηση κάνει ότι νομίζει - και καλά ξεμπερδέματα.
Οι Έλληνες δημοσιογράφοι πώς βρέθηκαν στο πλευρό της, σ΄ αυτή τη διαμάχη; Και δεν είναι η πρώτη φορά. Το έκαναν πχ και στην περίπτωση της «Ολλανδέζας με το κόκκινο καπέλο».
Αν έπρεπε να ασχοληθούν, θα ήταν για να πάρουν το μέρος της δημοσιογραφίας και των δημοσιογράφων. Όχι της κυβέρνησης.
Τι είδους αντίληψη … «πατριωτικής» δημοσιογραφίας είναι αυτή, που επιχειρεί τη σπίλωση συνεργατών ξένων μέσων ενημέρωσης, επειδή δεν αρέσουν στην κυβέρνηση αυτά που γράφουν;
Το κάνουν μονίμως. Πώς νοείται δημοσιογράφοι να προβάλουν ότι «βλάπτουν τη χώρα» οι αποκαλύψεις για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και όχι οι ίδιες οι επαναπροωθήσεις;- όπως σημείωσε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου..
Στην κανονική ενημέρωση, οι σωστοί δημοσιογράφοι και οι έντιμοι σχολιαστές, παίρνουν αφορμή για να εμβαθύνουν με ρεπορτάζ ένα θέμα- που ήδη αναδεικνύουν τα πιο έγκυρα διεθνή ΜΜΕ.
Ενδιαφέρονται για την ενημέρωση- χωρίς «ελληνικά» κριτήρια. Δεν εμφανίζονται ως εμπροσθοφυλακή του μεγάρου Μαξίμου.
Δεν είναι δουλειά του δημοσιογράφου να υπερασπίζεται την κυβέρνηση-, ακόμη και αν ένα δημοσίευμα την αδικεί. Η εποχή της «εθνικής» δημοσιογραφίας πέρασε.
Η δουλειά των ΜΜΕ είναι να ενημερώνουν, να ασκούν κριτική και να αποκαλύπτουν. Όχι να μετατρέπονται σε ασπίδα της κυβέρνησης.
Ας υπερασπιστεί μόνη της τον εαυτό της. Χωρίς να φαίνεται ότι χρησιμοποιεί ως «μπροστινούς»- δημοσιογράφους και σχολιαστές - σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι η αναζήτηση της αλήθειας - χωρίς περιορισμούς . Για την ανακούφιση του Πρωθυπουργού από την κριτική που δέχεται, υπάρχουν οι γελωτοποιοί του βασιλέως.
Γ.Λ. / ieidiseis
