Οταν οι λογογράφοι του πρωθυπουργού έβαζαν στο στόμα του προϊσταμένου τους τη λέξη «εκτσογλανισμός» (σε παρέμβασή του στη Βουλή) για να στηλιτεύσει τις πρακτικές των πολιτικών αντιπάλων του, δεν φαντάζονταν βεβαίως ότι η συγκεκριμένη λέξη θα γύριζε στα μούτρα τους ή, για να ακριβολογούμε, στα μούτρα του εκφωνητή, δηλαδή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Οταν υποδύεσαι τον καθαρό, τον τίμιο, τον ενάρετο (και τα τρία συνώνυμα-παράσημα διεκδικεί η παράταξη των ιδιοκτητών της χώρας), όταν ισχυρίζεσαι ότι εσύ και μόνον εσύ νοιάζεσαι για το κράτος δικαίου και όλοι οι άλλοι θέλουν να το υπονομεύσουν, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι δεν θα σκάσει κάποια στιγμή μια ιστορία που θα σε εκθέσει ανεπανόρθωτα.
Εχεις κακόφημο παρελθόν. Θέλεις να το ξεχάσεις, υποστηρίζεις ότι το έχεις αποκηρύξει. Παραπέμπεις συχνά στον Ελευθέριο Βενιζέλο για να αποδείξεις ότι ανήκεις στη φιλελεύθερη παράταξη. Λες ότι δεν είσαι σήμερα αυτό που ήσουν χτες. Ισχυρίζεσαι ότι είναι κολλημένοι και εμπαθείς όσοι σε κατηγορούν ότι δεν έχεις αλλάξει. Επεισες πολλούς. Ακόμη και αρκετούς πρώην αριστερούς που έσπευσαν να σε στηρίξουν για να αντιμετωπίσετε αντάμα τον επικίνδυνο ακροαριστερό λαϊκισμό που τόσο πολύ σας τρόμαξε το 2015. Κι όμως έρχεσαι να επιβεβαιώσεις εκείνους που φώναζαν ότι είσαι μία από τα ίδια, τα παλιά, τα δικά σου. Είσαι η συνέχεια της κρατικής και παρακρατικής Δεξιάς και ακολουθείς πιστά την οικογενειακή παράδοση.
Μέσα σε λίγες μέρες αποδείχθηκε πως αυτός ο χαρακτηρισμός –εκτσογλανισμός– περιγράφει με ακρίβεια τη συμπεριφορά κυβερνητικών αξιωματούχων και παραγόντων του κόμματος. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι εκτσογλανισμός να λες ψέματα δημοσίως για την υπόθεση των υποκλοπών για να καλύψεις τις πομπές σου. Είναι εκτσογλανισμός να ρίχνεις τις ευθύνες για την αντιδημοκρατική εκτροπή που εσύ οργάνωσες, ελπίζοντας ότι δεν θα αποκαλυφθεί, σε τρίτους, κυρίως σε κείνους που έπιναν νερό στ’ όνομά σου, που σου χρωστάνε τα πάντα, που δεν έβηχαν αν δεν τους έδινες την άδεια, που όταν τους ρωτούσες αν πετάει ο γάιδαρος σου απαντούσαν ότι πράγματι πετάει σαν αητός αφού το έλεγες εσύ.
Είναι εκτσογλανισμός να βάζεις τον υπουργό σου –κι αυτός στενός συνεργάτης σου– να κάνει τον ανήξερο στην επιτροπή της Βουλής, ενώ ήξερε μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια τι συνέβη, ποιος ήταν ο δράστης και ποιου εντολή εκτελούσε. Είναι εκτσογλανισμός να προσπαθείς να βγεις από το αδιέξοδο, κατασκευάζοντας αποδιοπομπαίους τράγους.
Είναι εκτσογλανισμός να επιχειρείς να θολώσεις τα νερά μπας και τη βγάλεις καθαρή, ρίχνοντας στην κυκλοφορία δηλητηριώδεις φήμες για την εμπλοκή στην υπόθεση ξένων χωρών και, όταν οι πρεσβείες αυτών των χωρών διαψεύδουν κατηγορηματικά τις δήθεν πληροφορίες, να σφυρίζεις αδιάφορα. Είναι εκτσογλανισμός να ανέχεσαι στελέχη του κόμματός σου να διακινούν βιτριολικά υπονοούμενα για την προσωπική ζωή των πολιτικών αντιπάλων σου και να τους αφήνεις στη θέση τους παρά το ξεφτίλισμα που υπέστησαν.
Είναι εκτσογλανισμός να παρεμβαίνεις στα φιλικά σου μέσα ενημέρωσης ζητώντας, εκλιπαρώντας, απειλώντας, να σε βγάλουν από το κάδρο. Είναι εκτσογλανισμός να αποπειράσαι με ανοίκειους συμψηφισμούς να αλλάξεις το πεδίο της συζήτησης για να βρεις (κι αν δεν τις βρεις να τις επινοήσεις) ανάλογες πρακτικές άλλων κυβερνήσεων – όχι της δικής σου παράταξης. Είναι εκτσογλανισμός να εκθρονίζεις την πολιτική ευθύνη σου, βάζοντας στη θέση της την καμαρωτή άγνοιά σου για να προστατεύσεις το υπερτροφικό εγώ σου.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (09.8.2020)
