Έπρεπε να περάσει μισός αιώνας προκειμένου να καταλάβει η Ακαδημία των Όσκαρ το μεγάλο λάθος που διέπραξε και την ασέβεια που επέδειξε απέναντι στους Ινδιάνους. Ήταν το αρκετά μακρινό πλέον 1973 όταν ο Μάρλον Μπράντο κέρδισε το Όσκαρ Α ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην κλασσική σήμερα κινηματογραφική ταινία «Νονός».
Στην τελετή απονομής δεν εμφανίστηκε ο ίδιος αλλά έστειλε στη θέση του την Λίτλφεδερ («Μικρό Φτερό»), που εμφανίστηκε στη σκηνή με παραδοσιακή ινδιάνικη ενδυμασία και στη σύντομη ομιλία της εξήγησε ότι ο ηθοποιός δεν μπορούσε να αποδεχθεί το βραβείο «λόγω της μεταχείρισης που τυγχάνουν οι Αμερικανοί Ινδιάνοι από τη βιομηχανία του κινηματογράφου».
Ο σάλος που είχε ξεσπάσει τότε ήταν άνευ προηγουμένου – πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που ξέσπασε απο το (σικέ;) χαστούκι που έδωσε ο Γουιλ Σμιθ στον παρουσιαστή Κρις Ροκ στην τελευταία απονομή.
Ο... θρύλος των ταινιών γουέστερν, Τζον Γουέιν, που βρισκόταν την ώρα εκείνη στα παρασκήνια, εξοργίστηκε τόσο πολύ, που χρειάστηκε να επέμβουν έξι μέλη του προσωπικού ασφαλείας για να τον συγκρατήσουν.
H τελετή απονομής των Όσκαρ του 1973 έλαβε χώρα στη διάρκεια της δίμηνης κατάληψης διαμαρτυρίας από περίπου 200 Ινδιάνους της φυλής των Λακότα Σιου και οπαδούς του Αμερικανικού Κινήματος Ιθαγενών της πόλης Γούντιτ Νι στη Νότια Ντακότα, όπου είχε λάβει χώρα στις 29 Δεκεμβρίου 1890 η τελευταία μεγάλη ένοπλη σύρραξη μεταξύ των Ινδιάνων και του Αμερικανικού Στρατού.
Από τη βραδιά εκείνη, που πέρασε στην ιστορία των Όσκαρ, η Λίτλφεδερ δεχόταν επικριτικά, χλευαστικά σχόλια, προσωπικές επιθέσεις και διακρίσεις.
Ο χρόνος όμως πέρασε, τα πάθη καταλάγιασαν, και ήρθε η ώρα – έστω και πολύ καθυστερημένα – για την αποκατάσταση της Λίτλφεδερ.
Επιστολή συγγνώμης
Στην ανακοίνωση της η Ακαδημία του Κινηματογράφου κοινοποίησε την επιστολή που έστειλε ο πρόεδρός της, Ντέιβιντ Ρούμπιν, στην Ινδιάνα τον Ιούνιο, χαρακτηρίζοντας την ομιλία της «ισχυρή δήλωση, που συνεχίζει να μας θυμίζει την ανάγκη του σεβασμού και τη σημασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».
«Η κακοποίηση που υποστήκατε λόγω της δήλωσης αυτής ήταν αδικαιολόγητη. Είναι ανεπανόρθωτο το συναισθηματικό φορτίο που βιώσατε και το κόστος για την καριέρας σας στη βιομηχανία μας. Επί πολύ καιρό δεν αναγνωρίστηκε το θάρρος που δείξατε. Γι’ αυτό σας ζητούμε εκ βαθέων συγνώμη και σας εκφράζουμε τον ειλικρινή θαυμασμό μας», έγραψε ο Ρούμπιν.
Σε ανακοίνωσή της για την επιστολή που παρέλαβε η Λίτλφεδερ δήλωσε ότι είναι «βαθιά ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς πόσα έχουν αλλάξει» αφότου δεν παρέλαβε το Βραβείο της Ακαδημίας για λογαριασμό του Μπράντον πριν από μισό αιώνα.
«Όσον αφορά στη συγνώμη της Ακαδημίας προς εμένα, εμείς οι Ινδιάνοι είμαστε πολύ υπομονετικοί άνθρωποι – πέρασαν μόνον 50 χρόνια!», σχολίασε. Και πρόσθεσε: «Πρέπει να διατηρούμε συνεχώς την αίσθηση του χιούμορ μας. Είναι η δική μας μέθοδος επιβίωσης»…
