του Χρήστου Ξανθάκη
Με τη Θράκη γνωρίστηκα πριν από καμιά εικοσιπενταριά έτη, μέσω του Δημοσιογραφικού Συνεδρίου της Σαμοθράκης που έτρεχε ως την τελευταία λεπτομέρειά του ο καλός συνάδελφος Βασίλης Κάργας. Πήγα μία φορά, πήγα δυο, τρεις και δέκα, κάποια στιγμή είπαμε με εκείνη που κοιμάται πλάι μου να κάνουμε και διακοπές στο νησί. Όπερ και εγένετο για να μας ανοίξει ύστερα η όρεξη και να θέλουμε και κάτι παραπάνω από Έβρο. Θέλαμε να πιάσουμε και στεριά.
Ρώτησα, λοιπόν, τον Βασίλη «που να πάμε», μου είπε «θα πάτε στο Τυχερό, στον ξενώνα της Θράσσας», πήγαμε, καλοπεράσαμε, να πάτε κι εσείς. Και φυσικά κόψαμε και τις βόλτες μας στην περιοχή με ένα τοπικό νοικιάρικο που πήγαινε φυτίλι. Μία εξ αυτών ήταν που μας έφερε στα όρια της Δαδιάς, γιατί καημό το είχα να περπατήσω αυτό το μαγεμένο δάσος, αυτό τον επίγειο παράδεισο πτηνών, ερπετών, τετράποδων, δέντρων και λουλουδιών.
Φτάσαμε, αφήσαμε το τουτού, πήραμε οδηγίες και ακολουθήσαμε το μονοπάτι ως εκεί που έχουν φυτέψει τα κιάλια για να βλέπεις, αν είσαι τυχερός, τα όρνεα στην ταΐστρα τους. Ήμασταν τυχεροί και μας ζήλεψαν διάφοροι όταν τους διηγούμασταν αργότερα το υπερθέαμα, αλλά περισσότερο κι από τους γύπες με γήτεψε το ίδιο το δάσος. Μυστεριόζο, παράξενο, δονούμενο θα έλεγε κανείς από αδιανόητα βάιμπς, σαν απρόσμενη κατάδυση στις βαθύτερες πτυχές του υποσυνείδητου. Έχω περπατήσει στο Μέλανα Δρυμό, έχω περπατήσει στις Ιταλικές, στις Ελβετικές και στις Βαυαρικές Άλπεις, αλλά αυτό το συναίσθημα που άφησε μέσα μου η Δαδιά δεν το βρήκα πουθενά αλλού. Σαν να με πήρε απ’ το χέρι ο σαμάνος και να μου έδειξε την άλλη διάσταση…
Και τώρα η Δαδιά καίγεται. Καιγόταν μία μέρα, καιγόταν δύο, καιγόταν τρεις, στην τέταρτη μέρα επάνω εδέησε να κάνει το μακρύ ταξίδι ως τον Έβρο ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδης, παρεάκι με τον υφυπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Αμυρά, και να δηλώσει:
«Έχει δημιουργηθεί μια επιχειρησιακή ομάδα, στην οποία συμμετέχουν οι επιτελείς που ήρθαν από την Αθήνα, ο επιτελάρχης και ο κλαδάρχης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Περιβάλλοντος, μαζί με τους ανθρώπους που δρουν επί του πεδίου και άλλους που γνωρίζουν πολύ καλά την περιοχή, έτσι ώστε να πάρουμε τα πιο αποτελεσματικά μέτρα».Σύμφωνα με τον κύριο Στυλιανίδη παρθήκαν αποφάσεις και το επόμενο βήμα είναι η επίσκεψη του κυβερνητικού κλιμακίου στο νοτιοδυτικό μέτωπο «για να δούμε επί τόπου πώς θα μπουν μηχανήματα εκεί για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε νέες αντιπυρικές ζώνες και οι πυροσβέστες με τις δικές τους εγκαταστάσεις να γίνουν πιο αποτελεσματικοί. Αυτός είναι ο στόχος. Όλη μέρα επί του πεδίου για να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο την αποτελεσματικότητά μας».
Την ίδια ώρα μαθαίνουμε από ρεπορτάζ της ιστοσελίδας evros24.gr ότι στις 17 Ιουνίου έγινε επίσκεψη κλιμακίου της Τ.Ε. Έβρου του ΚΚΕ στο Δασαρχείο Σουφλίου ως συνέχεια των συναντήσεων με εργαζόμενους σε όλες τις δασικές υπηρεσίες του Νομού. Από τις συζητήσεις προέκυψαν τα ίδια προβλήματα με τα υπόλοιπα Δασαρχεία της περιοχής, δηλαδή η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση αυτών των πολύ σημαντικών κρατικών υπηρεσιών.
Επίσης, διαπιστώθηκε ότι ένα τέτοιο δασαρχείο υπεύθυνο μιας έκτασης 800.000 στρεμμάτων έχει μόνο τέσσερις δασοφύλακες, δηλαδή με ευθύνη περιοχής 200.000 στρεμμάτων για τον καθέναν.
Πέραν αυτών, διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει ούτε ένας δασολόγος, καθώς επίσης ότι ο τελευταίος διοικητικός υπάλληλος συνταξιοδοτήθηκε πριν από δύο χρόνια με αποτέλεσμα τα αντίστοιχα χρέη να εκτελούνται από τους υπόλοιπους λιγοστούς υπαλλήλους διαφορετικών καθηκόντων. Για να μην επεκταθώ στις καταγγελίες ότι τα φράγματα της περιοχής έμειναν χωρίς νερό...
Και η Δαδιά συνεχίζει να καίγεται. Με απώλειες ανάμεσα στα 15 και στα 20 χιλιάδες στρέμματα, ίσως και παραπάνω, πλούτος ανεκτίμητος για τη χώρα και την ανθρωπότητα ολόκληρη. Αν είμαστε τυχεροί, ο στρατηγός άνεμος θα βάλει το χέρι του και θα σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί. Αν είμαστε άτυχοι, μπουρλότο και αντίο ζωή. Τουλάχιστον μας έμειναν οι υποσχέσεις του Αμυρά, που δεν ντράπηκε να δηλώσει:
«Tο δασικό σύστημα της Δαδιάς είναι ένα θησαυροφυλάκιο για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Μέλημά μας είναι να οργανώσουμε σταθμό πρώτων βοηθειών και για την άγρια πανίδα. Σχεδιάζουμε ήδη τα βήματά μας για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος».
Υ.Γ.: Σύμφωνα με τα πρώτα πρωινά ρεπορτάζ, ξεκίνησε να βρέχει στα πέριξ της Δαδιάς. Υποθέτω ότι πιάσανε οι λιτανείες…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το Newpost.gr (25.7.2022)