Η εφημερίδα «Εποχή» για να φθάσει στα περίπτερα κάθε Σαββατοκύριακο έχει περάσει από δαιδαλώδεις διαδρομές, καθώς –ό,τι και να μας επέβαλε ο νόμος να γράφουμε στην ταυτότητα– δεν έχουμε ιεραρχία ούτε κάποια γραμμή παραγωγής. Όλα γίνονται από όλους και με όλους.
Από εκεί προκύπτουν και τα λάθη μας, από εκεί ίσως και οι παθογένειές μας, αλλά με αυτό τον παράδοξο τρόπο προκύπτει και η εφημερίδα που κρατάτε τώρα στα χέρια σας.
Η συντακτική ομάδα έχει διασκορπιστεί σε όλες τις γωνιές της χώρας και με τα διαδικτυακά της οχήματα συναντιέται κάθε βδομάδα για να λειτουργήσει συλλογικά και παραγωγικά, κυρίως δε εθελοντικά.
Όσο και αν μεταξύ μας αναγνωρίζουμε αυτά τα «κόκκινα μεροκάματα» και δηλώνουμε περηφάνια, οι λογαριασμοί δεν είναι κόκκινοι, αλλά στο κόκκινο και τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Η τιμή του χαρτιού διπλασιάστηκε, οπότε τα έξοδα εκτύπωσης ακολούθησαν, αυτή τη ρότα. Η βενζίνη, το ρεύμα, τα πάγια έξοδά μας δεν μας λυπήθηκαν.
Και κάπως έτσι, η Εποχή έχει στεγνώσει, παρότι νιώθει πως έχει ακόμα πολλή πνοή μπροστά της. Χρειάζεται, λοιπόν, ενίσχυση. Με πολλούς τρόπους: οικονομική ενίσχυση, αύξηση της κυκλοφορίας, διάδοση της ύπαρξής της, ενίσχυση της παρουσίας της.
Στο τελευταίο φύλλο του καλοκαιριού θα χρειαστεί και την αλληλεγγύη σας (και μας). Στις 30-31 Ιουλίου ετοιμάζεται ένα φύλλο που θα μας ακολουθήσει όλο τον Αύγουστο, ένα φύλλο πλούσιο σε ύλη και σε ιδέες. Με ένα ένθετο αφιέρωμα για την πολιτική και κομματική συγκυρία, αφιερωμένο στον (δικό μας) Ηλία Νικολακόπουλο. Στο φύλλο αυτό θα ζητήσουμε κάτι παραπάνω, τι ακόμα διαβουλευόμαστε, αλλά με την αγορά του (με 3, 4 ή 5 ευρώ) δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στη συνέχεια της Εποχής. Σε καιρούς δύσκολους για την ενημέρωση, χρειαζόμαστε αναγνώστες παρόντες.
«Εποχή»
«Εποχή»
