Ηταν πάντα προβληματική η ύπαρξη του ΑΠΕ-ΜΠΕ τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά πλέον δεν είναι προβληματική. Είναι θλιβερή. Είναι μια κοινή διαπίστωση ολόκληρου του δημοσιογραφικού κόσμου, και του κόσμου γενικώς, που όμως δεν ομολογείται, από πλήξη ή αδιαφορία.
Το μοναδικό ελληνικό πρακτορείο, που λειτουργεί υπό την εποπτεία του κράτους, ιδρύθηκε το 1905 και μεταπολεμικά έφτασε στην ακμή του με μεγάλο δίκτυο δημοσιογράφων, χρονογράφων, ρεπόρτερ και ανταποκριτών σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι πλέον Ανώνυμη Εταιρεία του Ελληνικού Δημοσίου― κι αυτό ίσως είναι η νέμεσή του.
Διότι στην Ελλάδα, το Δημόσιο ήταν ανέκαθεν φωλιά του ρουσφετιού. Και μοχλός της εκάστοτε κυβέρνησης.
Τα θολά κριτήρια με οποία επιλέγονται και προσλαμβάνονται τα στελέχη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ανέκαθεν είχαν σχέση με τις γνωριμίες και την υπακοή σε κάποιο κόμμα -σπανίως με την αξιοκρατία. Η δε αίσθηση της μονιμότητας προσέθετε ένα κλίμα νωθρότητας και αδιαφορίας, που έκανε το χαρμάνι απάλευτο.
Φιλοδοξία και κόπος, ίσα να τσουλάει το μαγαζί. Γράφουμε μερικά ευμενή αρθρίδια για τον εκάστοτε πρωθυπουργό και τα υπουργεία του, μεταφράζουμε 5-6 συντομότατες ειδήσεις από ξένα πρακτορεία και διανθίζουμε το όλον με λίγα παλιοκαιρίσια «ρεπορτάζ» ακίνδυνου κουλέρ λοκάλ (Ο φάρος του τάδε, Το χωριό που δεν κοιμάται ποτέ… κλπ). Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Στις δε φωτογραφίες (που για να τις επιλέξεις και να κάνεις download πρέπει να σου βγουν τα μάτια- με το πιο απαρχαιωμένο σύστημα)― ό,τι κάτσει. Ενώ κατά κανόνα απουσιάζουν φωτογραφίες από τα μεγάλα γεγονότα, κάποιος που μένει στα πέριξ του Ναυπλίου βομβαρδίζει συνέχεια το αναιμικό timeline με φυσιολατρικές εικόνες τύπου πόστερ στην ψησταριά (Πρωινό στο πέλαγος, Νέα άνθη στη βουνοπλαγιά…κ.λπ.). Ευτυχώς που υπάρχουν διεθνείς φωτογραφίες από το ΕΡΑ για να έχεις κάτι να βρεις…
Ακολουθούν δεκάδες πανομοιότυπες φωτογραφίες του πρωθυπουργού από τις περιοδείες του ανά την Ελλάδα (χειραψίες και τα τοιαύτα).
- απόσπασμα από κείμενο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου στη LiFO (ολόκληρο ΕΔΩ)