Ωραία λέξη ο «εκτσογλανισμός» που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για να καταδικάσει την -άστοχη όντως- αναφορά του Χριστόφορου Βερναρδάκη στη Νίκη Κεραμέως. Εβαλε κι άλλους -ισμούς στην ομιλία του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και για «Βερναρδακισμό» μας μίλησε και για «Πολακισμό» μας είπε και άλλους τέτοιους νεολογισμούς. Μόνο που θα ήταν καλό να αναλογιστεί τη νοηματοδότηση κάθε λέξης που επινοεί και κυρίως τον απόηχό της στην κοινωνία. Πόσο δηλαδή επηρεάζουν και κατά πόσο αλλάζουν τη ζωή των πολιτών οι άστοχες συμπεριφορές που στηλιτεύει με τους νεολογισμούς του.
Αντιστοίχως όμως θα μπορούσαν να νοηματοδοτηθούν πλείστες όσες κυβερνητικές συμπεριφορές. Και μάλιστα με άμεση επίπτωση, μερικές φορές ακόμα και στην ίδια την επιβίωση των ανθρώπων αυτής της χώρας. Ας αναλογιστεί ο κύριος πρωθυπουργός τι θα σήμαινε ο όρος «Μενδωνισμός - Λιγναδισμός» για την ελληνική κοινωνία με αφορμή και τη χθεσινή απόφαση για τον άνθρωπο που η υπουργός αρχικά συγκάλυψε και στη συνέχεια κατηγόρησε πως την εξαπάτησε.
Και από κοντά μπορούν να επινοηθούν ένα σωρό λέξεις για τα κυβερνητικά πεπραγμένα. Ο «Νοβαρτισμός» για τον χρηματισμό πολιτικών, ο «Πετσισμός» για τον ασφυκτικό έλεγχο του Τύπου και για τις... αχρείαστες ΜΕΘ και ο «Χρυσοχοϊδισμός» για την ακραία καταστολή είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Πράξεις και συμπεριφορές για τις οποίες τα στελέχη που τις υπηρέτησαν παραμένουν αμετανόητα και επιβραβεύονται καθημερινά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Τουλάχιστον ο Βερναρδάκης ζήτησε μια συγγνώμη.
Μάριος Διονέλλης
Εφημερίδα των Συντακτών