Τα κρούσματα της covid σαρώνουν. Καθένας μας μπορεί να ξέρει ακόμα και δέκα περιπτώσεις από τον περίγυρό του το τελευταίο εικοσαήμερο ή δεκαήμερο. Οι «άλλοι» (Μαγιορκίνηδες και λοιποί ορκισμένοι στον Ιπποκράτη ή στον όποιον θεό ή Θεό τους) έχουν κλείσει το κοντέρ και επισήμως δεν μαθαίνουμε τίποτε. Αλλά πολλοί, όπως φαίνεται, αφού η ίδια η Πολιτεία κρύβει το ποτάμι των κρουσμάτων που αφρίζει, κρύβουν και αυτοί τις προσωπικές τους μικρές ή μεγάλες περιπέτειες. Και κινούνται ελεύθερα, αναμειγνύονται με τον πολύ κόσμο, αγκαλιάζονται, φιλιούνται –μεταδίδουν!
Άλλωστε ο ίδιος ο Εοδυ συστήνει μόνο πέντε μέρες αυτοπεριορισμού και ύστερα βγαίνεις κανονικά, αρκεί να μην έχεις πυρετό. Είναι ο μοναδικός φραγμός. Όμως οι περισσότεροι που αναρρώνουν αποδεικνύονται ακόμα και τη δέκατη ημέρα θετικοί. Αλλά από την πέμπτη μέρα κυκλοφορούν ανεμπόδιστα και με την επίσημη άδεια!
Καθώς στην Ελλάδα έχουν ξεχυθεί δεκάδες θίασοι και μουσικά σχήματα, γίνονται άπειρα φεστιβάλ, πανηγύρια, γλέντια, αναρωτιέσαι αν ανάμεσα σε αυτό το πλήθος των εργαζομένων –τραγουδιστές, μουσικούς, τεχνικούς– δεν υπήρξαν κρούσματα, πολύ περισσότερο όταν έρχονται σε επαφή με τόσο κόσμο; Γιατί δεν έχουμε ακούσει για καμιά αναβολή παράστασης ή συναυλίας (πέρα από κάποια στην Πάτρα για «τεχνικούς λόγους» είπαν) και όλα προχωρούν κανονικά.
Υγιείς, υγιέστατοι, να είναι οι άνθρωποι. Άτρωτοι! Αλλά δεν είναι περίεργο ότι όλοι είναι τόσο καλά και περιφέρονται στην Ελλάδα που πλέει στην ίωση και βράζει κοχλάζοντας στα κρούσματα;
