Με την Άννα Στεργίου ήμασταν χρόνια και ζαμάνια στην «Ελευθεροτυπία», αλλά δεν είχαμε πολλά καθότι τρίτος όροφος εγώ στο κυριακάτικο φύλλο και δεύτερος όροφος εκείνη στο ημερήσιο. Τα βρήκαμε τελικά και τακιμιάσαμε στη δεύτερη περίοδο της εφημερίδας, μας ένωσαν ο κουβάς που κολυμπήσαμε και το σότο που φάγαμε. Ωραία χρόνια, δεν λέω, να μην λείπανε και τα δέκα μισθά που κάνανε φτερά υπέρ πίστεως…
Τέλος πάντων, από τότε διατηρούμε επικοινωνία διαδικτυακή κυρίως, μαθαίνω τα νέα της, στιγμή δεν στέκεται, ταμένη παντοτινά στο ρεπορτάζ και όταν της μένει λίγος χρόνος τύπου ελεύθερος αντί να χαζολογάει απέναντι απ’ την οθόνη την τηλεοπτική στρώνεται μπροστά στην οθόνη του κομπιούτερ. Και γράφει μυθιστορήματα, βιογραφίες, βιβλία παιδικά όπως
- «Τα μάτια του φόβου» (εκδόσεις Λιβάνη),
- «Τάσος Χαλκιάς: Το φύσημα του Θεού», (εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη) και
- «Οι περιπέτειες των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας / Η κλοπή των λαγηνιών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας» (εκδόσεις Κομνηνός).
- Συν την «Κυρά του Δράκου», που μόλις είδε το φως της ημέρας, πάλι από τις εκδόσεις Κομνηνός.
Όπου η συγγραφέας σκάβει στο πιθάρι των αναμνήσεων, μιας και σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης απ’ το 1990 ως το 1994. Άρα γνωρίζει από χέρι όλα συνέβαιναν στη μεγαλόνησο εκείνη την ταραγμένη εποχή και συγκροτούν το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η υπόθεση του βιβλίου. Η οποία υπόθεση έχει ως εξής:
Βιβλίο καλογραμμένο, ευκολοδιάβαστο, το ρουφάς ατάκα κι επί τόπου και ποτέ δεν το βαριέσαι. Μια από τις καλύτερες προτάσεις αναμφιβόλως για θερινές αναγνώσεις, από μια συνάδελφο που δεν σταματάει να μας εκπλήσσει δημιουργικά.
«Ο Δράκος Σαπουντζής, ο ήρωας του βιβλίου είναι ένας παραδοσιακός Κρητικός βοσκός, ο οποίος ζει απομονωμένος στο βουνό. Κοντά στην Πειραιώτισσα Χριστίνα θα γνωρίσει τον έρωτα και θα κάνει ξανά όνειρα. Θ΄αρχίσει να ξεπερνάει τις πληγές του παρελθόντος και να ορίζει ξανά τον εαυτό του. Η Χριστίνα Βασιλείου θα γνωρίσει την αυθεντική πλευρά της παραδοσιακής Κρήτης, τη φιλοξενία, την αλληλεγγύη, τα έθιμα και τις συνήθειες των ανθρώπων αλλά κι όλες τις δύσκολες πλευρές της καθημερινότητας».
MedioΠΙΛΑΦΟ / Newpost