(...) Ο Νίκος Ανδρουλάκης κάνει το λάθος του Βενιζέλου. Ως παιδί του κομματικού σωλήνα της, κρατικοδίαιτης στο στον καιρό του, Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, δεν μελέτησε ποτέ την κομματική ιστορία.Έτσι γίνεται θύμα των τραγικών επιλογών του αντιγράφοντας την τακτική του Βενιζέλου -από τον οποίο πήρε τη μεγαλοστομία για τον εαυτό του– εναντίον της Αριστεράς για λογαριασμό του Μητσοτάκη αυτή τη φορά.
Ο Ανδρουλάκης στο λίγο διάστημα που είναι επικεφαλής, δεν είναι ηγετικός και δεν έχει δώσει δείγμα πολιτικού που μπορεί να σηκώσει το βάρος του ρόλου του. Ή όπως έλεγε Βίσμαρκ: να ακούσει από μακριά τον καλπασμό των αλόγων τής Ιστορίας.
Πιο απλά μπορεί να έγινε αρχηγός κόμματος, αλλά παραμένει ιντριγκαδόρος της οργάνωσης που τον ανέδειξε. Χωρίς πολιτικό βάρος, προσωπικό κύρος και ικανότητα παραγωγής πολιτικής. Αυτοί που τον στηρίζουν, τον χρησιμοποιούν για να ενισχύσουν τη ΝΔ, όχι το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που μπορεί να του συστήσει κάποιος, αν θέλει να του μιλήσει με ειλικρίνεια, είναι: Νίκο, άστο, δεν τόχεις.