Στον Δημήτρη Κανελλόπουλο αρέσει το ελληνικό τραπ...

Είναι το ελληνικό τραπ για τα σκουπίδια; Αυτό διερωτάται ο Δημήτρης Κανελλόπουλος με αφορμή και τον χθεσινοβραδυνό άγριο ξυλοδαρμό ανάμεσα στον Snik και τον Light που είναι δύο από τα μεγαλύτερα... ονόματα του ελληνικού τραπ. 

Στον Κανελλόπουλο αρέσει η ελληνική τραπ (δηλαδή «καλλιτέχνες» σαν τον Snik και τον Light)  κι ας φαίνεται γελοίος ο στίχος της, όπως λέει. 

Μόνο που τα περισσότερα τραγούδια της ελληνικής τραπ δεν έχουν μόνο γελοίο στίχο αλλά και άκρως σεξιστικό και άθλιο, που προωθεί την ψευτομαγκιά, τους τσαμπουκάδες, τους μάτσο men, τα όπλα (όπως Αμερική) και γενικά τους «πουθενάδες» και ηλίθια πρότυπα του περασμένου αιώνα. 

Οσο για τους (χιλιάδες) πιτσιρικάδες που ακούνε ελληνική τραπ οι περισσότεροι το κάνουν για να λοιδωρήσουν και να σπάσουν πλάκα με τους -και καλά- «τολμηρούς» στίχους. Και εκεί είναι το κακό ,γιατί έτσι οι πιτσιρικάδες «κολλάνε», κάνουν μόδα την αθλιότητα και συνηθίζουν να τραγουδάνε ό,τι πιο σεξιστικό υπάρχει.

Και το ότι τους τράπερ τούς ακούνε χιλιάδες δεν σημαίνει τίποτε. Απλώς δείχνει την παρακμή της εποχής. Πολλοί αντιτείνουν το ότι όπως οι σημερινοί γέροι στη δεκαετια του 60 και του 70 άκουγαν ροκ έτσι και οι νέοι σήμερα ακούνε τραπ... Φυσικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, καμία σχέση και από πλευράς μουσικής και κυρίως από πλευράς στίχων.

Και φυσικά το χιπ χοπ είναι κάτι τελείως διαφορετικό και ενδιαφέρον αν μη τι άλλο... Καμιά σχέση με τα σκουπίδια της ελληνικής τραπ και τον dj που εμφανίστηκε να μιξάρει στον… αέρα, χωρίς κονσόλα και χωρίς τίποτα....

Έζησα από κοντά την ξεφτίλα των #MadVMA22. Βία μπροστά σε χιλιάδες παιδιά και εφήβους. Χειρότερο από την ίδια τη βία είναι η ανοχή σε αυτήν. Οι συγκεκριμένοι «καλλιτέχνες» τραγούδησαν κανονικά στη σκηνή, αντί να τους πετάξουν έξω. Δόξα στην Παπαρίζου που ήταν η μόνη που αποχώρησε

— Mary Varsami (@MaryVarsami) June 22, 2022

➤ Ακολουθεί το κείμενο του Δ. Κανελλόπουλου στην ΕφΣυν υπό τον τίτλο "Είναι το ελληνικό τραπ για τα σκουπίδια;":

"Το τραπ, ως είδος μουσικής, είναι μία κατηγορία του χιπ χοπ. Και στην Αμερική, εκεί απ' όπου προέρχεται δηλαδή, είναι πολύ σεβαστό. Και σε μερικές περιπτώσεις εξαιρετικό. Από τον Gucci Mane στον Lil Yachty και από τον Playboi Carti και τον Future στους Migos και τον Gunna. Μπορεί να σας είναι άγνωστα όλα αυτά τα ονόματα αλλά να ξέρετε πως είναι τεράστια και τα ακούει εκατομμύρια κόσμος. Αλλωστε πλέον μπορούμε να δούμε απευθείας πόσο πέραση έχουν: φαίνονται στο Spotify οι ακροάσεις που συγκεντρώνει ο κάθε καλλιτέχνης. Σαν τις πωλήσεις δίσκων παλιότερα.
Νο 1 μουσική στην Ελλάδα είναι, ανάμεσα στους νεότερους, το χιπ χοπ. Και το τραπ έχει τεράστια απήχηση. Οι δύο που πλακώθηκαν χθες το βράδυ, ο Snik και ο Light, είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού τραπ. Αν μπείτε στις σελίδες τους στο Spotify θα δείτε πως τους ακούνε πολλές, μα πάρα πολλές, χιλιάδες κόσμος. Κυρίως παιδιά. Το τραγούδι ΝΑΝΑ του Snik έχει 8,6 εκατομμύρια ακροάσεις! Και το Nani του Light έχει 7,9 εκατομμύρια. Η πιτσιρικαρία ακούει φουλ ελληνικό τραπ.
Το καταλαβαίνω πως δεν σας αρέσει αυτή η μουσική και σας φαίνεται και γελοίος ο στίχος της. Αναμενόμενο, το περίεργο θα ήταν να σας άρεσε. Κάτι θα πήγαινε στραβά στη συγκεκριμένη μουσική αν σας άρεσε. Ή και σε εσάς. (εμένα μου αρέσει αυτή η μουσική θέλω να σας πω)
Το τραπ είναι το σύγχρονο λαϊκό-ποπ για αυτό και οι τράπερς παίζουν στα μπουζούκια, ανοίγοντας τα προγράμματα λαϊκών αοιδών. Κάνουν και δικές τους συναυλίες εννοείται συγκεντρώνοντας πλήθη. Το προηγούμενο μόλις Σάββατο έπαιξαν κάποιοι στο waterboom festival στο ΟΑΚΑ μαζεύοντας δεκάδες χιλιάδες πιτσιρικάδες.
Υπάρχει όμως και το ελληνικό χιπ χοπ, το αυθεντικό. Αυτό που παίζει ο ΛΕΞ (ο οποίος τραπίζει λίγο). Αυτό που παίζουν οι Στίχοιμα. Και οι Social Waste. Και ο Bloody Hawk. Και οι Λόγος Τιμής. Και ο Ταφ Λάθος. Ονόματα που κάνουν απανωτά sold out όπου εμφανίζονται. Και με κοφτερό στίχο, κοινωνικοπολιτικό.
Το χιπ χοπ είναι το σύγχρονο πολιτικό τραγούδι. Οι νέοι σηκώνουν τις γροθιές τους με στίχους όπως οι παρακάτω: «Εδώ Αθήνα μεταδίδουμε απ’τον πυρήνα, / 6 εκατομμύρια νεκροί στο ίδιο μνήμα, / 6 εκατομμύρια ιστορίες, / 6 εκατομμύρια μαλακίες ειπώνονται κάθε μήνα, / ειμ’ απ’’την πόλη των Γιγάντων μητρόπολη των πάντων, / των άσσων στο νταλαβέρι και διεφθαρμένων μπάτσων, / της γιάφκα της 17 Νοέμβρη και του Ε.Λ.Α, / και του νεκρού παιδιού από μπάτσο μες την Tζαβέλα, / ειμ’ απ’την πόλη της Μενάδρου και της Μιχαλακοπούλου, / την πόλη της πλατείας Βάθης και της Δροσοπούλου, / στην πόλη μου η πρέζα στην πόλη μου όλοι τέζα, / και τα μυαλά παιδιών της γενιάς μου μες τη φριτέζα».
Καλοί ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Θάνος Μικρούτσικος αλλά δεν ενδιαφέρουν μουσικά τους πολιτικοποιημένους νέους.
Οι τράπερς πηγαίνουν στα βραβεία MAD, όπως πηγαίνουν και οι λαϊκοί τραγουδιστές. Οι λαϊκο-ποπ. Και οι καλλιτέχνες της πίστας.
Στα βραβεία αυτά δεν πάνε οι χιπ χοπ καλλιτέχνες. Και δεν εμφανίζονται επίσης ποτέ στην τηλεόραση. Οπως δεν εμφανίζονται και οι Αγγελάκας-Παυλίδης. Ή ο Μάλαμας. Ο Χαρούλης. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Αλλά δεν τους ενδιαφέρει να βγουν στην τηλεόραση...
Το ελληνικό χιπ χοπ δεν ακούγεται καν στο ελληνικό ραδιόφωνο. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα του χιπ χοπ, είναι πρόβλημα του ραδιοφώνου. Το χιπ χοπ είναι η πιο ζωντανή μουσική σήμερα. Και είναι από τις λίγες που εξελίσσεται".

➤ Tην ίδια ώρα στην ΕφΣυν ο Χρήστος Καλλιμάνης έγραφε υπό τον τίτλο «Ξύλο, ματσίλα και μπράβοι στα Mad Video Music Awards»:

"Ακόμη μια επεισοδιακή βραδιά για τη διοργάνωση ολοκληρώθηκε και οι αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πολλές και ποικίλες, όμως εκείνο που μένει είναι πως δύο ματσό τράπερ αποφάσισαν να παίξουν ξύλο σχεδόν σε ζωντανή μετάδοση, ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμου, αρκετοί από τους οποίους παιδιά μικρής ηλικίας.
Το χθεσινό περιστατικό ήδη έχουν καταδικάσει χρήστες των social media, αλλά και γνωστοί καλλιτέχνες που κινούνται σε αυτούς τους μουσικούς χώρους.
Το Mad εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταδικάζει το περιστατικό, ενώ ενημέρωσε ότι από την τηλεοπτική προβολή των βραβείων θα κοπούν οι εμφανίσεις εκείνων που προκάλεσαν και συμμετείχαν στα συγκεκριμένα επεισόδια. Οπότε το πρόβλημα λύθηκε...
Αντίστοιχη ανακοίνωσε εξέδωσε και το Mega, το οποίο έχει προγραμματίσει να προβάλει τα Mad Video Music Awards την Παρασκευή.
Την ίδια ώρα, οι Snik και Light, οι τύποι δηλαδή που έπαιξαν μπουνιές μαζί με τους μπράβους (άνδρες ασφαλείας δηλαδή) συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν ματσό έφηβοι με αντεγκλήσεις, αιχμές και αναρτήσεις.
Κι ενώ οι δύο τράπερ έπαιζαν μπουνιές, διακόπτοντας δύο φορές την εκδήλωση και αναγκάζοντας καλλιτέχνες να αποχωρήσουν, ένας dj έκανε μια εμφάνιση που μπορεί μεν να προσφέρει άφθονο γέλιο, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει την καλλιτεχνική «αξία» τέτοιων εκδηλώσεων. Κι αυτό γιατί εμφανίστηκε να μιξάρει στον… αέρα, χωρίς κονσόλα και χωρίς τίποτα. Είπαμε playback εντάξει, αλλά ας μπει κάποιος στον κόπο τουλάχιστον να προσποιηθεί ότι παίζει live.

Υ.Γ. Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά τα κωμικοτραγικά, λίγα μέτρα παραδίπλα ήταν σε εξέλιξη το Release Athens. Με χιλιάδες οπαδούς της metal να αποθεώνουν τους εμβληματικούς Rotting Christ και τους Manowar. Μια μουσική και ένα κύμα οπαδών που έχει στοχοποιηθεί και κατασυκοφαντηθεί ως «επικίνδυνο», «ακραίο», «περιθωριακό» εδώ και δεκαετίες...

➤ Διαβάστε και ένα απόσπασμα από κείμενο με τίτλο «Ένα βράδυ στην παραλιακή, σε κάτι στημένα βραβεία, δίπλα σε νταήδες και βιζιτούδες» που υπογράφει ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος στο olafaq:

(...) Η τραπ δεν είναι ο εχθρός της νεολαίας -είναι, βασικά, ένας καθρέπτης, παραμορφωτικός ή μη, που λειτουργεί διαστρεβλωτικά. Εχθρός είναι οι εκφραστές της ελληνικής τραπ και όλοι οι μανατζαρέοι που τους προωθούν. Στερώντας την προβολή από πραγματικά αξιόλογα συγκροτήματα, τόσο σε στίχο όσο και σε προσωπικότητα. Δυστυχώς, ζούμε την εποχή, που οι μόνοι μάνατζερς στην ελληνική ποπ σκηνή, αυτοί της τραπ, έχουν κάνει την αμορφωσιά τάση. Και αυτό είναι που πρέπει να μας προβληματίζει όλους. Και αυτό δεν το κάνει η τραπ μουσική, το κάνουν αυτοί που θέλουν να ελέγχουν το ελληνικό παρακλάδι της.
Εμείς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με αυτούς τους τύπους και όχι με την τραπ. Αυτά τα “τίποτα” που νομίζουν ότι κάνουν μουσική και που χθες μόνοι τους ακύρωσαν τους εαυτούς τους και το σύστημα που τους προωθεί. Ούτως ή άλλως αυτό το σύστημα, δεν υπάρχει, είναι αποκύημα της κουτοπονηριάς δύο δισκογραφικών εταιρειών και μερικών κομπάρσων που νομίζουν ότι ήρθαν straight outta Compton, αλλα στην πραγματικότητα δεν ξέρουν καν πως να βγουν με το αυτοκίνητό τους από την Ηλιούπολη χωρίς την βοήθεια του GPS τους, με τόσες πλατείες που έχει.   *(ολόκληρο το κείμενο στο olafaq.gr EΔΩ)