H κατάσταση θυμίζει καλοκαίρι του 2015…
του Χρήστου Ξανθάκη
Μιλάς με δημοσκόπους, ακούς και σωστά ακούς και μπούρδες. Δεν είναι δικό τους, αποκλειστικό προνόμιο, σε όλα τα επαγγέλματα συμβαίνει. Που να σας πω δηλαδή τι συμβαίνει και με τους δημοσιογράφους, το μαλλί να σας πέσει, το σκυλί να φρίξει.
Αλλά είχαμε μείνει στα δημοσκοπικά, τις εκτιμήσεις για τα μελλούμενα και τις πρόωρες(;) εκλογές.
Το πρώτο είναι ότι επιστρέφει άρον άρον ο κλάδος αμέσως μετά απ’ τις 15 Αυγούστου, ως τότε κάντε ό,τι θέλετε, συρέτε βουνό να φιληθείτε με τα γίδια, συρέτε θάλασσα αγκαλιά με τις σαλούφες, αλλά μόλις τελειώσει το λονγκ γουικέντ (ΠουΣουΚουΔου στα ελληνικά) του Δεκαπενταύγουστου θα είστε πίσω στις θέσεις σας. Στα μπατλ στέσιονς που λένε και στο Star Trek.
Ξέρουν κάτι, όσοι δίνουν τέτοιες εντολές; Πιθανόν, πιθανότατα, αλλά εγώ θα κρατήσω μια μικρή πατηνή (πισινή, στα Τρικαλινα), για την ημερομηνία των εκλογών. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει σημαντικό τμήμα του επιχειρηματικού κόσμου που τις θέλει τώρα και πιέζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί προς αυτό, αλλά μην είμαστε και απολύτως σίγουροι ότι θα αποδεχθεί ο πρωθυπουργός τις εισηγήσεις τους. Άσε που ακούγεται ότι στο επιτελείο του υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις. Και πώς να πας κόντρα στο επιτελείο, που σε στηρίζει τόσα χρόνια και προτάσσει τα στήθη του κόντρα στους κατσαπλιάδες και στους εαμοβούλγαρους;
Το κρατάμε, λοιπόν, αυτό με τις 15 Αυγούστου και τις άδειες και πάμε στο επόμενο. Στο γεγονός ότι οι δημοσκόποι δυσκολεύονται σφόδρα να αποκρυπτογραφήσουν τι θα ψηφίσει ο κόσμος σε περίπτωση διπλών εκλογών. Ρωτάνε, δεν λέω, αλλά οι απαντήσεις που λαμβάνουν είναι στην καλύτερη περίπτωση αόριστες και στη χειρότερη μπουρδουκλωμένες. Και αποτέλεσμα δεν βγαίνει, όσο καλή και να είναι η πρόθεση του ερωτώμενου. «Θα γίνουν πολλά λάθη», είναι το γενικό συμπέρασμα, όπως επίσης θα γίνουν λάθη και στις προτιμήσεις των πολιτών σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί, ακόμη και οι πλέον έμπειροι των δημοσκόπων διαβλέπουν ένα κενό, καθώς ο κόσμος (συγγνώμη, ο κοσμάκης), την δείχνει και δεν την δείχνει την προτίμησή του στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί να είναι επιφυλακτικοί οι πολίτες, μπορεί να γουστάρουν τρολάρισμα, μπορεί ν’ αποφασίσουν τελευταία στιγμή, κρατείστε πάντως ότι είναι κάπως θολά τα πράγματα για το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα και μπορεί να έχουμε εκπλήξεις. Είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω…
Να πάμε όμως και στα του τίτλου, στον φόβο δηλαδή και στην οργή. Όπως παραδέχονται πλέον οι δημοσκόποι, η οργή των πολιτών απέναντι σε όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική Κοινωνία, Οικονομία και Πολιτική (να βάλω και την Εκκλησία μέσα;) ξεπερνάει τον φόβο τους σε σχέση με τα τεκταινόμενα για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Και θυμίζει κάτι σε εκείνο το θρυλικό καλοκαίρι του 2015, όταν το 62 % του ελληνικού είπε ένα θριαμβευτικό «ΟΧΙ», αφήνοντας το «ΝΑΙ» σε ένα ταπεινό, ταπεινότατο 38 %. Και είδαν τα ραδίκια ανάποδα οι φιλελέδες…
Προς τα θα κάτσει όμως το κύμα οργής; Για ΣΥΡΙΖΑ το ‘παμε, ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει το πράγμα. Για ΠΑΣΟΚ ξεχάστε το, είναι το κόμμα των τακτοποιημένων όχι των τσαλακωμένων. Για ΚΚΕ, εντάξει, 5 %, για Βαρουφάκη δύσκολα, πολύ δύσκολα, για την ακροδεξιά με φερετζέ ή άνευ κάτι θα τσιμπήσει αλλά η πολυδιάσπαση δεν ευνοεί τους θριάμβους, ποιος μένει; Μα φυσικά ο Κυριάκος Βελόπουλος, που ιδίως από τα Τέμπη και πάνω θα παίξει μπαλίτσα. Ίσως γι’ αυτό τα νεότερα «γαλάζια» σενάρια τον περιλαμβάνουν κι αυτόν στο κόλπο της συγκυβέρνησης, αφήνοντας απέξω τους «πράσινους». Ενδιαφέρον δεν λέω, αλλά τι άποψη θα έχει επί τούτου ο Βλαδίμηρος θα ήθελα να μάθω!
Να πάμε όμως και στα του τίτλου, στον φόβο δηλαδή και στην οργή. Όπως παραδέχονται πλέον οι δημοσκόποι, η οργή των πολιτών απέναντι σε όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική Κοινωνία, Οικονομία και Πολιτική (να βάλω και την Εκκλησία μέσα;) ξεπερνάει τον φόβο τους σε σχέση με τα τεκταινόμενα για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Και θυμίζει κάτι σε εκείνο το θρυλικό καλοκαίρι του 2015, όταν το 62 % του ελληνικού είπε ένα θριαμβευτικό «ΟΧΙ», αφήνοντας το «ΝΑΙ» σε ένα ταπεινό, ταπεινότατο 38 %. Και είδαν τα ραδίκια ανάποδα οι φιλελέδες…
Προς τα θα κάτσει όμως το κύμα οργής; Για ΣΥΡΙΖΑ το ‘παμε, ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει το πράγμα. Για ΠΑΣΟΚ ξεχάστε το, είναι το κόμμα των τακτοποιημένων όχι των τσαλακωμένων. Για ΚΚΕ, εντάξει, 5 %, για Βαρουφάκη δύσκολα, πολύ δύσκολα, για την ακροδεξιά με φερετζέ ή άνευ κάτι θα τσιμπήσει αλλά η πολυδιάσπαση δεν ευνοεί τους θριάμβους, ποιος μένει; Μα φυσικά ο Κυριάκος Βελόπουλος, που ιδίως από τα Τέμπη και πάνω θα παίξει μπαλίτσα. Ίσως γι’ αυτό τα νεότερα «γαλάζια» σενάρια τον περιλαμβάνουν κι αυτόν στο κόλπο της συγκυβέρνησης, αφήνοντας απέξω τους «πράσινους». Ενδιαφέρον δεν λέω, αλλά τι άποψη θα έχει επί τούτου ο Βλαδίμηρος θα ήθελα να μάθω!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το Newpost (28.6.2022)