Όχι ότι στην έναρξη του καλοκαιριού δεν γινόταν συζήτηση για το χταπόδι, καθώς αποτελούσε πάντα εμβληματικό έδεσμα των καλοκαιρινών διακοπών, αλλά φέτος ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας. Το χταπόδι έγινε επίκεντρο πολιτικής κόντρας, έγινε διαρκές debate για τις διατροφικές επιλογές, έγινε viral στα social media και όλα αυτά χωρίς να ερωτηθεί καν το χταπόδι. Θα μου πείτε θα πιάναμε συζήτηση με τα χταπόδια; Ενδεχομένως, γιατί όπως μας πληροφορούν τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών το εν λόγω μαλάκιο είναι πανέξυπνο.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η πρώτη κόντρα με επίκεντρο το χταπόδι έγινε εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Παύλος Πολάκης επιτέθηκε στην «Αυγή» επειδή ασχολήθηκε με την ευφυία των μαλακίων, η «Αυγή» του απάντησε και έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε πιστός στην παράδοση, μέσα σε όλο αυτό που ζούμε, να παίρνει ασίστ από την κυβέρνηση για να σκοράρει και να σουτάρει ευθυβόλως στο γάμο του Καραγκιόζη. Αλλά αυτό είναι εσωτερικό πρόβλημα και δεν επηρεάζει τη βρώση των χταποδιών από το φιλοθεάμον κοινό.
Η συζήτηση «άπλωσε» μετά από σειρά δημοσιευμάτων που μιλούσαν κι αυτά για τη γοητευτική ευφυία των χταποδιών και έτσι μέσα σ’ αυτό που ονομάζουμε πλέον trend έφτασε ο Άδωνις Γεωργιάδης να τουιτάρει άρθρα με τίτλο «Γιατί δεν τρώω πια χταπόδι».
Είναι γεγονός ότι εδώ και αρκετά χρόνια όλο και περισσότεροι επιλέγουν αυτό που ονομάζουμε vegan διατροφή, αυτή δηλαδή που δεν περιλαμβάνει τίποτα ζωικό, όχι μόνο το κρέας, αλλά και όλα τα παράγωγα που προέρχονται από τα ζώα. Είναι μια επιλογή και είναι σεβαστή.
Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο. Το μέτρο δεν είναι πλέον η ίδια η ζωή που αφαιρείται για να αποτελέσει τροφή για σένα, αλλά η ευφυία του ζώου. Σκεπτικό που μάλλον σε οδηγεί στον παραλογισμό. Όταν παραγγέλνεις μοσχαρίσιο φιλέτο, έχεις πάει νωρίτερα στο βουστάσιο να κάνεις τεστ γνώσεων στο θηλαστικό, για να αποφασίσεις τελικά αν το φας; Έχεις μιλήσει ποτέ σε τσιπούρα για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, πριν την ρίξεις στα κάρβουνα;
Είναι μια συζήτηση που ο μόνος χώρος που θα μπορούσε να διεξαχθεί είναι η Δύση. First world problems, που λένε και στο χωριό μου. Κάνε μια παρόμοια συζήτηση σε μια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής με σοβαρό επισιτιστικό πρόβλημα και αν δε βάλουν τα γέλια θα σε κοιτούν σίγουρα σαν εξωγήινο.
Για να επανέλθουμε στην πραγματική ζωή ο βασικός λόγος για τον οποίον κάποιος σήμερα δεν τρώει χταπόδι είναι ένας: η τιμή του. Όσοι περνούν μια βόλτα από τα σουπεμάρκετ θα δουν ότι έχει φτάσει τα 20 ευρώ το κιλό, το κατεψυγμένο. Για φρέσκο δεν το συζητάμε. Πρέπει ή να έχεις κληρονομήσει πλούσιο θείο ή να πουλήσεις νεφρό.
Είμαι λάτρης των ντοκιμαντέρ, είναι εντυπωσιακό τι μπορείς να ανακαλύψεις για τη ζωή μέσα και έξω από το βυθό, αλλά η συζήτηση για τη βρώση ή όχι των χταποδιών με βάση την ευφυία τους είναι άλλη μία μόδα, ένα trend ή έστω μια ευκαιρία για χαβαλέ στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν ακουμπάει και δεν επηρεάζει την πραγματική ζωή όσων σήμερα δοκιμάζονται από την πρωτοφανή κρίση.
Είναι άλλωστε ηλίου φαεινότερο ότι αν κινδυνεύεις από κάποια πλοκάμια αυτά δεν ζουν στο θαλασσινό νερό, αλλά κατά κανόνα στην ξηρά. Και σίγουρα δεν τρώγονται με τίποτα.
Δημήτρης Σούλτας / Newpost
