Η υποχώρηση της εφημερίδας στον τομέα της Ενημέρωσης –αναπόφευκτη με την εξέλιξη του Διαδικτύου– αποτελεί ζημιά για την ίδια την Ενημέρωση. Γιατί έχει πληγεί το κύρος της, έχει χάσει βάρος η ύπαρξή της, έχει σμικρυνθεί η απόσταση της εμβέλειάς της. Το Διαδίκτυο έχει προσφέρει αμεσότητα και πολυεπίπεδη πληροφορία. Συμβαίνει κάτι τώρα και το διαβάζεις την επόμενη στιγμή μαζί με ένα σωρό από ντεσού: φωτογραφίες, βίντεο, νεότερο βίντεο από άλλη οπτική γωνία, συνεχή update, λινκ παραπομπής –ένα πακέτο πληρότητας που δεν μπορεί από τη φύση της να φτάσει η έντυπη δημοσιογραφία.
Αλλά το σάιτ δεν έχει ούτε τη γοητεία και ούτε τη βαρύτητα που έχει (κυρίως που ΕΙΧΕ) η εφημερίδα. Και αυτό σε πολλούς τομείς, ανάμεσα στους οποίους η κινηματογραφική και θεατρική κριτική.
Έχει πολύ δίκιο ο Δημήτρης Καταλειφός που αναφερόμενος στις μεγάλες αλλαγές της ζωής (συνέντευξη στην Καθημερινή) λέει πως "χάθηκε ο άξονας των πραγμάτων" και μιλάει για "την έλλειψη των εφημερίδων που καθόριζαν τον άξονα μιας θεατρικής κριτικής". Έτσι, πλέον "κανείς δεν δίνει σημασία στις κριτικές, και ας γράφονται δεκάδες στα σάιτ", όπως συμπληρώνει.
Τουλάχιστον η εφημερίδα –η παλιά εφημερίδα με τον δημοσιογραφικό της πλούτο– παραμένει σημείο αναφοράς και σύγκρισης για την καλή δημοσιογραφία. Μακάρι να είναι και οδηγός για τα σύγχρονα ΜΜΕ που συχνά ξεστρατίζουν.