Γράφει ο Τάσος Παππάς
Δουλειά των κυβερνήσεων είναι να εξωραΐζουν με τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς που διαθέτουν την κατάσταση και να προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι είναι τυχεροί γιατί βρίσκονται αυτές στα πράγματα και όχι οι πολιτικοί αντίπαλοί τους. Δουλειά των αντιπολιτεύσεων είναι να κατηγορούν τις κυβερνήσεις για ολέθρια λάθη και εγκληματικές παραλείψεις και να υπόσχονται γρήγορες και φιλολαϊκές λύσεις υπό την προϋπόθεση ότι θα τις εμπιστευτούν οι ψηφοφόροι.
Υπάρχουν όμως και όρια. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν ατιμωρητί να αγνοούν τα γεγονότα και να πειράζουν τους αριθμούς για να ταιριάξουν στο λυσιμέριμνο αφήγημά τους, οι αντιπολιτεύσεις δεν γίνεται να μην υπολογίζουν τις παραστάσεις που έχουν οι πολίτες για την περίοδο που αυτές διοικούσαν τη χώρα.
Ο πρωθυπουργός μιλώντας στο Νταβός έδωσε μια εικόνα για την Ελλάδα που υπάρχει μόνο στην αχαλίνωτη φαντασία του: «Δική μας δουλειά ήταν να επαναφέρουμε την Ελλάδα σε τροχιά υψηλής ανάπτυξης και το κάναμε κυρίως μέσω διεθνών και εγχώριων επενδύσεων, κάτι στο οποίο σημειώσαμε επιτυχία. Και το κάναμε χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική μας βιωσιμότητα, γιατί πλέον η οικονομία μεγαλώνει με γοργότερους του αναμενόμενου ρυθμούς, κάτι που φέρνει περισσότερα έσοδα στο κράτος. Εχουμε ψηφιοποιήσει το κράτος, έχουμε μειώσει τη γραφειοκρατία».
Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την τελειότητα και έχουν μείνει όλοι στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, άφωνοι με τις επιτυχίες μας και με τα επιτεύγματα της κυβέρνησής μας. Είναι τόσο μεγάλος ο θαυμασμός που ουρά κάνουν εμπειρογνώμονες όλων των οικονομικών σχολών και πολιτικοί όλων των ιδεολογικών ρευμάτων για να μάθουν και προφανώς για να αντιγράψουν τις μεθόδους που έφεραν αυτά τα φοβερά και τρομερά αποτελέσματα σε τόσο δύσκολους καιρούς. Η Ελλάδα φαντάζει ως μεταδοτικό παράδειγμα και ο ηγέτης της φιγουράρει σε περίοπτη θέση στην ολιγομελή ομάδα των επίγειων σωτήρων.
Κι εδώ πιάνει δουλειά η λατρευτική κλίκα που πλαισιώνει τον κ. Μητσοτάκη. Στήνει ένα φράγμα κολακείας για να τον προστατεύει από κακές ειδήσεις και ενοχλητικές πληροφορίες. Χρησιμοποιεί την ελληνική Ιστορία (αρχαία και σύγχρονη) για να συγκρίνει τον πρωθυπουργό μας με βαριά ονόματα και στη συνέχεια, αφού έχει εξαντλήσει τον εγχώριο κατάλογο, βουτάει χωρίς αναπνευστήρα στην παγκόσμια Ιστορία και βρίσκει χωρίς κόπο τις ομοιότητες με τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες. Τα στοιχεία όμως είναι πεισματάρικα και χαλάνε τη σούπα. Για παράδειγμα: Οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία υπολογίζονται σε 42,85 δισ. ευρώ. Το συνολικό ποσό των μη εξυπηρετούμενων δανείων προς τις εγχώριες τράπεζες και στα funds ανέρχεται σε 106,7 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος προς τις Εφορίες φτάνει τα 112,85 δισ. ευρώ. Το δημόσιο χρέος της χώρας (πρωτιά στην Ευρώπη) θα φτάσει στο τέλος του 2022 στα 355 δισ. ευρώ. Από μελέτη του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΣΕ προκύπτουν ορισμένα νούμερα που προκαλούν ίλιγγο: Ο πρωτογενής τομέας παραγωγής και ειδικότερα ο κλάδος της γεωργίας καταρρέει.
Στους 15 πιο δυναμικούς κλάδους οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ένας της κατηγορίας Ερευνα και Ανάπτυξη. Η Ελλάδα βρίσκεται στην αρνητική 2η θέση στην Ε.Ε. σε ό,τι αφορά τον δείκτη επιχειρήσεων χωρίς στρατηγικό σχέδιο και δραστηριότητες συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Τα 2/3 των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι έντασης εργασίας, χαμηλών αμοιβών και υψηλών ρίσκων.
Ο πρωθυπουργός μιλώντας στο Νταβός έδωσε μια εικόνα για την Ελλάδα που υπάρχει μόνο στην αχαλίνωτη φαντασία του: «Δική μας δουλειά ήταν να επαναφέρουμε την Ελλάδα σε τροχιά υψηλής ανάπτυξης και το κάναμε κυρίως μέσω διεθνών και εγχώριων επενδύσεων, κάτι στο οποίο σημειώσαμε επιτυχία. Και το κάναμε χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική μας βιωσιμότητα, γιατί πλέον η οικονομία μεγαλώνει με γοργότερους του αναμενόμενου ρυθμούς, κάτι που φέρνει περισσότερα έσοδα στο κράτος. Εχουμε ψηφιοποιήσει το κράτος, έχουμε μειώσει τη γραφειοκρατία».
Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την τελειότητα και έχουν μείνει όλοι στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, άφωνοι με τις επιτυχίες μας και με τα επιτεύγματα της κυβέρνησής μας. Είναι τόσο μεγάλος ο θαυμασμός που ουρά κάνουν εμπειρογνώμονες όλων των οικονομικών σχολών και πολιτικοί όλων των ιδεολογικών ρευμάτων για να μάθουν και προφανώς για να αντιγράψουν τις μεθόδους που έφεραν αυτά τα φοβερά και τρομερά αποτελέσματα σε τόσο δύσκολους καιρούς. Η Ελλάδα φαντάζει ως μεταδοτικό παράδειγμα και ο ηγέτης της φιγουράρει σε περίοπτη θέση στην ολιγομελή ομάδα των επίγειων σωτήρων.
Κι εδώ πιάνει δουλειά η λατρευτική κλίκα που πλαισιώνει τον κ. Μητσοτάκη. Στήνει ένα φράγμα κολακείας για να τον προστατεύει από κακές ειδήσεις και ενοχλητικές πληροφορίες. Χρησιμοποιεί την ελληνική Ιστορία (αρχαία και σύγχρονη) για να συγκρίνει τον πρωθυπουργό μας με βαριά ονόματα και στη συνέχεια, αφού έχει εξαντλήσει τον εγχώριο κατάλογο, βουτάει χωρίς αναπνευστήρα στην παγκόσμια Ιστορία και βρίσκει χωρίς κόπο τις ομοιότητες με τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες. Τα στοιχεία όμως είναι πεισματάρικα και χαλάνε τη σούπα. Για παράδειγμα: Οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία υπολογίζονται σε 42,85 δισ. ευρώ. Το συνολικό ποσό των μη εξυπηρετούμενων δανείων προς τις εγχώριες τράπεζες και στα funds ανέρχεται σε 106,7 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος προς τις Εφορίες φτάνει τα 112,85 δισ. ευρώ. Το δημόσιο χρέος της χώρας (πρωτιά στην Ευρώπη) θα φτάσει στο τέλος του 2022 στα 355 δισ. ευρώ. Από μελέτη του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΣΕ προκύπτουν ορισμένα νούμερα που προκαλούν ίλιγγο: Ο πρωτογενής τομέας παραγωγής και ειδικότερα ο κλάδος της γεωργίας καταρρέει.
Στους 15 πιο δυναμικούς κλάδους οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ένας της κατηγορίας Ερευνα και Ανάπτυξη. Η Ελλάδα βρίσκεται στην αρνητική 2η θέση στην Ε.Ε. σε ό,τι αφορά τον δείκτη επιχειρήσεων χωρίς στρατηγικό σχέδιο και δραστηριότητες συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Τα 2/3 των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι έντασης εργασίας, χαμηλών αμοιβών και υψηλών ρίσκων.
Δεν ξέρω τι θα έκαναν ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Κολοκοτρώνης, ο Τσόρτσιλ, ο Ντε Γκολ, ο Ρούζβελτ για να βγουν από τη δύσκολη θέση. Βλέπω όμως πως ο πρωθυπουργός επιχειρεί με μεγαλοστομίες και γραβατωμένες εξιδανικεύσεις να εξημερώσει την πραγματικότητα.
- το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (30.5.2022)