του Χρήστου Ξανθάκη
Μια φορά κι έναν καιρό τον αποκαλούσαν «άχαστο». Έτσι τον λέγανε γιατί κέρδιζε τις εκλογικές μάχες τη μία μετά την άλλη και άφηνε τους υπόλοιπους να ρουφάνε σκόνη. Ώσπου γύρισαν ο τροχός και το ζάρι και άρχισε να τρώει τις σούπες σερί:
Δημοτικές, ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές, ήττες να δουν τα μάτια σου! Κι αν κάποιες απ’ αυτές μπορούσε να τις φορτώσει στην αμηχανία και στην αδράνεια του κομματικού μηχανισμού (που τα έκανε ρόιδο με τις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές), τι να έλεγε δηλαδή στις εθνικές εκλογές που κάποια στιγμή έγιναν μονομαχία μάνο α μάνο Αλέξης εναντίον Κυριάκου;
Εξ ου και τα τρολάκια της κυβέρνησης (0,60 το τουΐ συν επιδότηση βενζίνας), τον αποκαλούν τον Τσίπρα «άχαστο» τα τελευταία χρόνια και πολύ το διασκεδάζουν και γελάνε. Δεν έχουν τα δόλια υπόψη τους ότι όσο και να σε πάει αίμα η φάση, κάποια στιγμή ενδέχεται να έρθει τούμπα. Και από εκεί που ήσουν κυνηγημένος να ξαναγίνεις κυνηγός…
Βλέπε και τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ για πρόεδρο και κεντρική επιτροπή. Το δεύτερο πρέπει να απασχολούσε μόνο τον Τσακαλώτο και την παρέα του και την υπόλοιπη Ελλάδα την άφησε επιεικώς αδιάφορη. Το πρώτο όμως ήταν ένα στοίχημα που έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσει ο Τσίπρας αν ήθελε να πάει στις εκλογές καβάλα στ’ άλογο και όχι καβάλα στο φρίντομ. Και το κέρδισε!
Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαστε:
Με τον Ανδρουλάκη και τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ να χτυπάνε απανωτές κατοστάρες, δεν γινόταν με τίποτα ο Τσίπρας να πέσει κάτω από εξαψήφιο νούμερο. Το κατάφερε ως τις μεσημεριανές ώρες και από εκεί και πέρα χαλαρά και λάιτ. Τώρα που τις γράφω αυτές τις γραμμές είναι στα εκατόν σαράντα χιλιάρικα, μπορεί να πάει εκατόν εξήντα, μπορεί να πάει εκατόν ογδόντα, μπορεί να πάει διακόσια, από ένα σημείο και πέρα μόνο τα σεσημασμένα τζάνκια της πολιτικής θα κάτσουν ν’ ασχοληθούν. Και τα τρολάκια φυσικά, γιατί πως αλλιώς θα βγει το μεροκάματο και το μηδέν εξήντα;
Πάει το ένα λοιπόν. Το άλλο το πιο κρυφό ήταν να αποκτήσει επιτέλους ο ΣΥΡΙΖΑ μια βάση δεδομένων. Μια βάση προσώπων να το πω καλύτερα, με ονόματα, τηλέφωνα και ηλεκτρονικές διευθύνσεις. Όσα είχε ως τώρα ήτανε κάτι παλιά, από τότε που γράφονταν μιλιούνια οι ψηφοφόροι στις οργανώσεις του ενόψει της μεγάλης πολιτικής αλλαγής του 2015. Έγινε το δημοψήφισμα, έγινε η κωλοτούμπα, τα μάζεψε κι έφυγε ένας σωρό κόσμος με τον Λαφαζάνη και τον Βαρουφάκη, πάπαλα η επαφή με την κοινωνία. Νο μέλη, νο χάνυ, που θα έλεγαν και τα παλικάρια στο Κεντάκυ…
Αλλά τώρα άλλαξε η φάση. Σε πολλές οργανώσεις διπλασιάστηκαν και τριπλασιάστηκαν τα μέλη και μη σου πω τι έγινε στην Κρήτη θα σου φύγει το μαλλί. Τώρα έχει στα χέρια του το κόμμα έναν κατάλογο προοδευτικών, κεντροαριστερών, πασοκογενών όπως θέλετε πείτε τους πολιτών, που μπορεί να τους προωθήσει τα μηνύματά του και τα προγράμματά του. Με κάτι τέτοιους καταλόγους κονομάνε η Google και το Facebook, από εταιρείες που ψάχνουν τις συνήθειες του κόσμου. Και ενόψει εκλογών, το συγκεκριμένο ντέηταμπεης, για να θυμηθώ και τον Σταν Γκρήνμπεργκ, είναι μορ δαν πρέσιους!
Στο διά ταύτα όμως. Στο διά ταύτα, μια αρχή είναι. Άλλο αυτό το στοίχημα και άλλο το στοίχημα των εκλογών, όπου θα πέσουν κορμιά και τσιμέντα. Άσε που ως τότε μπορεί να μας προκύψει και καμιά καινούρια λίστα, μετά από εκείνες του Πέτσα, του Κικίλια και του Πλεύρη…
