του Χρήστου Ξανθάκη
Ο συνομιλητής μου είναι από τα μεγαλύτερα γατόνια της πολιτικής πιάτσας. Και από τα πιο κουλαριστά επίσης, καθώς δεν αφήνει τον φόβο ή το πάθος να επηρεάζουν τις εκτιμήσεις του. Λέει αυτό που έχει να πει, στους ανθρώπους που εμπιστεύεται εννοείται, και γαία πυρί μιχθήτω. Αν μπορούν να το κατανοήσουν και να το χωνέψουν, έχει καλώς. Αν δεν μπορούν, ας πάνε μια βόλτα να δούνε αν έρχεται!
Μέχρι πριν από ένα μήνα, λοιπόν, ο συνομιλητής μου δεν σήκωνε κουβέντα:
Το έχει στα χέρια του το παιχνίδι ο Κυριάκος, δεν χάνει την πρωτιά η Νέα Δημοκρατία, είσαι μπαγλαμάς Ξανθάκη που σκέφτεσαι το αντίθετο. Δεν ξέρεις που πατάς και που πηγαίνεις!
Μούγκα εγώ, να μη μιλάω, γιατί με τους ανθρώπους που είναι βαθιά στο πολιτικό στόρι ακούς και μετράς. Δεν βγάζεις γλώσσα.
Μιλάμε όμως και χθες και το βιολί είχε αλλάξει. Ο συνομιλητής μου, ήταν ξεκάθαρος στην ανάγνωση της τρέχουσας κατάστασης:
«Είναι απόλυτη ανάγκη για τη ΝΔ να κουρέψει τον Ανδρουλάκη. Μόνο έτσι θα βρει τις μοναδούλες, τις τρεις, τέσσερις, πέντε μοναδούλες που είναι υπεραπαραίτητες αν θέλει να ελπίζει ότι θα πάρει την πρωτιά στις εκλογές. Αλλιώς έχει πρόβλημα το μαγαζί…»
«Εντάξει, το κατάλαβα», του απάντησα εγώ. «Αλλά τόσον καιρό τον τρομπάρανε από το πρωί ως το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί».
«Είχανε άλλες ελπίδες», μου είπε. «Πιστεύανε ότι θα καταφέρει να κλέψει μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι δεν θα επηρέαζε σημαντικά την δική τους εκλογική βάση. Και συνέβη τελικά το αντίθετο:
Πήρε μεν από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Ανδρουλάκης, αλλά τελικά πήρε περισσότερους από τη Νέα Δημοκρατία. Και αντί να μπατάρει προς τα εδώ το καράβι, μπάταρε προς τα εκεί»!
«Οπότε;», τον ρώτησα.
«Οπότε», μου απάντησε, «ξεκινάει σιγά σιγά το κούρεμα τόσο του ιδίου του Ανδρουλάκη προσωπικά, όσο και του ΠΑΣΟκ ως κόμμα. Αν έχεις προσέξει, έκαναν όλως τυχαίως την εμφάνισή τους δημοσιεύματα για το χρέος του πράσινου ήλιου στις τράπεζες και τι πράγματα είναι αυτά όταν ο κόσμος υποφέρει και πως θα πληρωθεί η ζημιά και τι κάνει η νέα ηγεσία. Λες και δεν το ξέραμε για την τρακοσάρα τα εκατομμύρια και το ανακαλύψαμε πρώτη φορά τώρα, μετά από τόσους μήνες και χρόνια. Και μην νομίζεις ότι θα μείνει εκεί το σενάριο. Υπάρχουν άφθονοι σκελετοί στο ντουλάπι και αν χρειαστεί ή μάλλον καλύτερα όποτε χρειαστεί θα ανασυρθούν και θα δουν το φως της δημοσιότητας…»
«Και τότε;», τον ξαναρώτησα.
«Και τότε», μου δήλωσε, «αν πετύχει το κούρεμα με την ψιλή, θα περάσει άνετα η Νέα Δημοκρατία το 30 % στις επικείμενες εκλογές, θα έχει πολλές ελπίδες για να κερδίσει την πρωτιά και άμα πάει σε διπλές εκλογές μπορεί να βρεθεί κοντά και στην αυτοδυναμία. Και να μην την κατακτήσει όμως, μπορεί πάντα να ψωνίσει δυο, τρεις, πέντε βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ και να δέσει το γλυκό. Άμα θες να σου πω και ονόματα υποψηφίων, σου λέω»!
Και μου είπε, αλλά λέω να μην τα αποκαλύψω όλα τώρα, άλλωστε οι άνθρωποι μπορεί ως τότε να δούνε το φως το αληθινό και να ανακαλύψουν εκ νέου τη γοητεία του σοσιαλισμού. Ποτέ δεν ξέρεις με τους Πασόκους, τέτοια χέλια δεν ξαναγέννησε ο ντουνιάς ρε φίλε!
Υ.Γ.: Η εκτίμηση του συνομιλητή μου για το ΠΑΣΟΚ, αν οι εκλογές γίνουν τον Σεπτέμβριο και αν γίνουν του χρόνου:
«Αν τα καταφέρει η ΝΔ να τους κουρέψει, κάτω από 10 % τον Σεπτέμβριο. Αν πάμε για το νέο χρόνο, θα ξεφουσκώσουν εντελώς. Σαφώς κάτω από τα ποσοστά της Φώφης…»