Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει συνταγματική την παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστημιακά ιδρύματα είναι δεδομένο πως θα προκαλέσει πολλά περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοίδη θα θεραπεύσει. Είναι μάλλον λάθος να αποκαλείται χουντικής έμπνευσης ο συγκεκριμένος νόμος καθώς ούτε στη Χούντα δεν είχε θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο. Αυτή ήταν η πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες που κάποιο ανώτατο δικαστήριο της χώρας ερχόταν να αποφανθεί για το τι σημαίνει πανεπιστημιακό άσυλο και ποιες είναι οι συνέπειές του.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας με πλειοψηφική απόφασή του (μειοψήφισαν 6) συντάχθηκε στη γραμμή της κυβέρνησης, που έχει κάνει σημαία της την πανεπιστημιακή αστυνομία, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος. Η βολική χρονική συγκυρία της ανακοίνωσης της απόφασης, μια μέρα μετά τις εικόνες ντροπής από το αστυνομικό πογκρόμ στη Θεσσαλονίκη και λίγες μέρες πριν από τις φοιτητικές εκλογές, αλλά και από την ολοκλήρωση της «εκπαίδευσης» των ειδικών φρουρών, δημιουργεί εύλογους συνειρμούς.
