του Χρήστου Ξανθάκη
Σπάνιο είναι. Θα έλεγα ότι είναι κάτι παραπάνω από σπάνιο να περάσει μια εβδομάδα με ευχαριστημένη την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων. Σαν να σου κάτσει το λαχείο ένα πράγμα, από ένα τυχαίο δελτίο που το αγόρασες επειδή σου περίσσευε ένα δεκάρικο. Μη σου πω και ακόμη λιγότερες πιθανότητες…
Κι όμως την εβδομάδα που ολοκληρώνεται σήμερα έχουμε χαμογελαστούς και ικανοποιημένους και τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα και τον Κουτσούμπα. Τον πρώτο γιατί ταξίδεψε στην Ουάσινγκτον και εισέπραξε φιλοφρονήσεις και χειροκροτήματα, τον δεύτερο γιατί κέρδισε την εκλογή προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό που θα ζήλευε και ο συγχωρεμένος ο Τζουγκασβίλι και τον τρίτο γιατί η παράταξή του κόμματός του αναδείχθηκε πρώτη στις φοιτητικές εκλογές σπάζοντας το μονοπώλιο δεκαετιών της ΔΑΠ. Τέτοιο παρολί, που να το ξαναβρείς ρε φίλε;
Πάμε, όμως, από την αρχή, με οδηγό το χρόνο. Πάμε να ξεκινήσουμε από την εκλογή προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ που την κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας με ποσοστό 99,1 % ή 99,2 % δεν το θυμάμαι τώρα ακριβώς, αλλά όπως και να ‘χει το πράγμα ακόμη κι ο Κιμ πρασίνισε από φθόνο όταν το είδε. Και δεν του έφθασε μόνο αυτό αλλά αποκόμισε από την κάλπη και τις δέουσες ισορροπίες στην κεντρική επιτροπή και δεν θα έχει τώρα μια ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση να τον ζαλίζει κάθε φορά που θα προσπαθεί να ελιχθεί στην πολιτική σκακιέρα. Αυτό, βέβαια, μπορεί καμιά φορά να γίνει δίκοπο μαχαίρι, γιατί δεν θα μπορεί να φορτώσει στην εσωκομματική αντιπολίτευση την όποια ατολμία του, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις και όλα σε αυτή τη ζωή…
Ο Κυριάκος από την άλλη τέτοιο χειροκρότημα και τέτοιες υποκλίσεις και τέτοια πλατιά χαμόγελα οδοντόκρεμας που να τα συναντήσει στην μίζερη και κατσουφιασμένη Ελλαδίτσα; Πήγε ΗΠΑ και βρήκε την υγειά του ο άνθρωπος με τα αμερικανάκια που ξέρουν να στήνουν τέτοιου είδους παραστάσεις και στον ύπνο τους ακόμη. Δεν είναι τυχαία η πρωτεύουσα του υπερθεάματος και δεν κονομάνε από βύσμα πουλώντας φαντασμαγορία σε όλη την υφήλιο. Είναι που έχει κι ο πελάτης πάντα δίκιο, γιατί ομολογώ ότι το ανοίξαμε το πορτοφόλι με τις προοπτικές αγοράς των F35, πλην όμως σε ξένο σπίτι πας. Δεν θα πάρεις μαζί σου ένα κουτί με γλυκά, μια ανθοδέσμη, μια εξάδα μπυρόνια;
Όσο για τον Κουτσούμπα τι να λέμε τώρα; Έζησε ο άνθρωπος την πτώση της ΔΑΠ στα πανεπιστήμια έπειτα από τριανταφεύγα χρόνια και μάλιστα την πτώση της ΔΑΠ δια χειρός της δικής του φοιτητικής παράταξης. Της Πανσπουδαστικής, που σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις πήρε κεφάλι και πρωτιά. Το αμφισβητεί αυτό η ΔΑΠ, αλλά τι σόι ΔΑΠ θα ήταν αν δεν το αμφισβητούσε; Άλλη μια απόρριψη της κυβερνητικής πολιτικής στην κάλπη (δεν ξεχνάω και τους 172 χιλιάδες που μπήκαν στον κόπο να ψηφίσουν Τσίπρα) και εδώ σε θέλω Τάκη Θεοδωρικάκο μου σε αυτό το κλίμα το εχθρικό να βάλεις τους ένστολους στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Μη δούμε καμιά καινούρια ζαρντινιέρα μόνο, γιατί τότε δεν σε σώνει ούτε η παλιά, αγαπητική σχέση με το ΚΚΕ…
Υ.Γ.: Εδώ που τα λέμε και για τον Ανδρουλάκη και τον Βαρουφάκη καλή εβδομάδα ήταν. Για τον Ανδρουλάκη κάθε εβδομάδα καλή είναι, βρέξει χιονίσει όλα ανθηρά, οι δημοσκοπήσεις τον πάνε, αμφισβήτηση δεν έχει, ως και τον κοσμαγάπητο Βενιζέλο κάλεσε στο συνέδριο. Κι ο Βαρουφάκης, επέστρεψε στην επικαιρότητα, έστω και για λίγο, με τον καυγά που είχε με τον Χατζηνικολάου. Μόνο ο Βελόπουλος έμεινε παραπονεμένος, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάποιο ματζούνι θα βρει για να του περάσει η θλίψη!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost