Πληθαίνουν τις τελευταίες ημέρες τα ρεπορτάζ από τα νησιά των Κυκλάδων που καταγράφουν την ανοδική τάση των τιμών, που είτε ξεπερνούν κάθε όριο αισχροκέρδειας με κάτι καβουροπόδαρα στη Μύκονο είτε δείχνουν πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει εκτός ελέγχου ακόμη και σε περιπτώσεις που αφορούν παγωτά και σουβλάκια στην Ίο και στη Νάξο.
Και ενώ ο ηλεκτρονικός Τύπος βρήκε θέμα να ασχολείται, με τις κραυγαλέες τιμές που βγάζουν μάτι στο Αιγαίο, κανείς δεν κάνει τον κόπο να συνδυάσει την αισχροκέρδεια με αυτούς που παραπονιούνται πως δεν βρίσκουν εργαζόμενους για τις τουριστικές επιχειρήσεις τους φέτος το καλοκαίρι. Γιατί για τους ίδιους πάνω κάτω πρόκειται. Οι ίδιοι είναι που χρεώνουν 4 ευρώ την μπάλα στο παγωτό χωνάκι και πληρώνουν 4 ευρώ την ώρα στον εργαζόμενο που θα πουλάει τα παγωτά τους. Οι ίδιοι είναι που χρεώνουν 25 ευρώ τη μερίδα τον γύρο και πληρώνουν 25 ευρώ το δωδεκάωρο στον ψήστη που θα λιώνει πάνω από τα κάρβουνα το κατακαλόκαιρο.
Για τους ίδιους συνήθως μιλάμε. Γι' αυτούς που θέλουν και τον τουρίστα να γδάρουν και του εργαζόμενου το αίμα να πιούν. Γι' αυτούς που θα βγουν στα κανάλια να κλαφτούν για τους αχάριστους τους νέους που αποφεύγουν το μεροκάματο και δεν πάνε στη δούλεψή τους. Γι' αυτούς που ευχαριστούν την κυβέρνηση που τους έσωσε από την Επιθεώρηση Εργασίας. Γι' αυτούς που βλέπουν το καλοκαίρι σαν ευκαιρία εκμετάλλευσης και αρπαχτής. Γι' αυτούς που ενώ έστειλαν τις τιμές στα ύψη για τους τουρίστες, κάνουν το κορόιδο για ρεπό και υπερωρίες των σκλάβων που ψάχνουν να τους αυγατίσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη. Για τόσο βαριά βιομηχανία μιλάμε. Με αυτούς που κλαίγονται ότι τους λείπουν 55 χιλιάδες κορόιδα να τους κάνουν ακόμα πιο πλούσιους.
Πέτρος Κατσάκος / Αυγή
