Με το όπλο της μνήμης

Η ζώσα, η αιμάτινη μνήμη, το μόνο όπλο που έχουμε να αντισταθούμε στη φθορά του χρόνου και σε κάθε μορφής εξουσία. Ο Δημήτρης Παπαχρήστος δεν το γράφει μόνο, αλλά το κάνει και πράξη στο τελευταίο του βιβλίο “Αχ! Μουρλοσκοτωμένο”. Ένα βιβλίο οδοιπορικό ζωής. Μαρτυρία για τα όνειρα, τις ελπίδες, τον έρωτα της επανάστασης, τη φλόγα των νέων με τα μακριά μαλλιά, τα γένια και τα τζάκετ. Κατάθεση για τα βιώματα μιας γενιάς που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη μετεμφυλιακή περίοδο και έγραψε μια όμορφη ιστορία στη διάρκεια της χούντας με τη δημιουργία του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος και την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Ένα ταξίδι στην πρόσφατη Ιστορία του τόπου μας. Ο Δ. Παπαχρήστος πάει και πίσω, στην προσφυγιά που ήρθε μετά το 1922. Ξεκινάει από τον γενέθλιο τόπο του, τη βόρεια Εύβοια. Το άλογο, τις προβατίνες, την αλωνιστική μηχανή με τα σιδερένια βυζιά της, το στάρι κεχριμπάρι, το ραδιόφωνο σαν μεγάλο κουτί, το σχολείο και τον δάσκαλο με τον χάρακα και την αγριλίσια βίτσα του, τον Σταυραετό και τη γνωριμία του με τον Κρυστάλλη, το καφενείο του μπάρμπα-Μήτσου, την πρώτη επίσκεψη στην Αθήνα και άλλα πολλά.
“...Είδα, άκουσα και κατάλαβα όταν ήρθε ο ανθυπαστυνόμος και κάποιοι χοντροκέφαλοι εθνικόφρονες. Δεν άφηναν να μιλήσει ο συμπατριώτης μας Αποστόλης Αποστολόπουλος, που κατέβαινε υποψήφιος βουλευτής με την ΕΔΑ, είχε συλληφθεί το 1946 και αποφυλακιστεί το 1960...”.

Πολυτεχνείο 1973 και Μάης ’68

Ο Δημήτρης Παπαχρήστος πέρασε στην ΑΣΟΕΕ. Χούντα, 1968, ζόφος, σιωπή. Εκεί στη σχολή του έγιναν πολλά μέχρι να γίνει η κατάληψη της Νομικής και να ακολουθήσει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πώς δέθηκε η κόκκινη κλωστή; Γι’ αυτά που συνέβαιναν μέρα μέρα, βδομάδα βδομάδα, μήνα μήνα, συναντήσεις, συγκεντρώσεις, κείμενα υπογραφών, Φοιτητικές Επιτροπές Αγώνα, συλλήψεις, ανακρίσεις, ξύλο και γίνονταν το σπίρτο της ανάφλεξης στον αγώνα για δημοκρατία και ελευθερία καταθέτει τη μαρτυρία του...
Έγινε το πραξικόπημα της Χούντας στην Κύπρο. Μεταπολίτευση. Έλευση του Καραμανλή... “Κι... εμείς μαζευτήκαμε και δαγκωθήκαμε γιατί δεν μπορέσαμε να αποτρέψουμε αυτή την κατάσταση και μαλώναμε στα αμφιθέατρα τρία χρόνια αν 'ο αγώνας μας δικαιώθηκε'”...

Πολυτεχνείο, Νοέμβρης του ’73, και Μάης του ’68... Δύο γεγονότα-σταθμοί. Στο βιβλίο του οι ιστορίες και οι συναντήσεις με τον Κούνδουρο, τον Δαμιανό, τον Βούλγαρη, τον Ανταίο, τον Κοντοδήμο, τον Καστοριάδη, τον Πάμπλο, τη Μελίνα, τον Σαρτρ, τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, τον Κατράκη, τον Φούντα, τον Σουρούνη, τον Αρμένη με τον Νηρέα Βάρα, κατά κόσμο Δ. Χριστόπουλο, τον μπάρμπα-Μήτσο με το καφενείο “Όαση”, τον Σάντα, τον Μανώλη Γλέζο, που στο μυαλό του είχε ένα νέο ΕΑΜ στον 21ο αιώνα, τον Περικλή Κοροβέση, τον μεγάλο του αδελφό.

Ενεργός πολίτης

Η φλόγα δεν σβήνει, φουντώνει... Τα όνειρα δεν έχουν σύνορα... Συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, ο πόλεμος δίπλα μας, η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, οι βομβαρδισμοί... Η αντιπολεμική συναυλία. Από το ρήγμα που ενώνει στα Βαλκάνια όνειρα... Οι δεκαετίες περνούν, ο αιώνας έφυγε, ήρθε ο νέος, με τον κόσμο τόσο αλλαγμένο,τόσο διαφορετικό και τόσο ίδιο. Οι “Ενεργοί Πολίτες”, η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, τα Μνημόνια, οι αγωνίες, η πίστη να ανατραπούν όλα, οι απογοητεύσεις. Το να τραβήξουμε μπροστά, υπερπηδώντας την πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη Αριστερά γίνεται, ναι, γίνεται.

Όταν είμαστε ενεργοί πολίτες, λέει ο Δ. Παπαχρήστος, σημειώνοντας στο βιβλίο του - κατάθεση από το ταξίδι της ζωής του: "Τσαλαβουτάνε στα νερά της Αριστεράς, πετώντας πέτρες κι ανακατεύοντας τον πυθμένα οι κατσαπλιάδες της πολιτικής. Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρος ο λόγος της, να λαμποκοπάει σε κρυσταλλένιο ποτήρι η αλήθεια, να παίρνει με τα χρόνια το χρώμα του κρασιού που έχει βράσει καλά και έχει γίνει απόσταγμα για να μην ξέρουν πού να κρυφτούν"...

Το “Αχ! Μουρλοσκοτωμένο”, τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Παπαχρήστου, παρουσιάστηκε πριν από λίγο καιρό από τους Γιώργο Σταματόπουλο, Μάκη Μπαλαούρα, Πέπη Ρηγοπούλου και Κωνσταντίνο Τζαμιώτη.

Γιάννης Φλώρος /AYΓΗ

Info:
Δημήτρης Παπαχρήστος
“Αχ! Μουρλοσκοτωμένο”
Εκδόσεις Τόπος
σελίδες 309
Τιμή 13,60 ευρώ