Παρασκευή 8 Απριλίου 2022

Ανασχηματισμός ενόψει (άσε μας κουκλίτσα μου!)


Oι υπουργοί που τρέχουν για επανεκλογή και η κυβέρνηση που είναι κουρασμένη…


του Χρήστου Ξανθάκη 

Τώρα που μας τελείωσε το άσμα των πρόωρων εκλογών (είτε έβαλε είτε δεν έβαλε το χεράκι του το ΝΑΤΟ…), ξαναπιάσαμε την παλιά, γνωστή μελωδία του ανασχηματισμού. Πώς λέγανε στα γήπεδα «κάνε μεταγραφές πρόεδρε να πέσουν τα τσιμέντα»; Ε, τώρα λένε, «κάνε ανασχηματισμό πρόεδρε να πάμε μάχιμοι ως του χρόνου τέτοια εποχή και να τους πάρουμε τα σώβρακα». Καθότι η παρούσα κυβέρνηση κάπως σαν να αντραλίζεται που λέμε και στο χωριό μου, κάπως σαν να χάνει την ισορροπία της, κάπως σαν να ζακατάει που λέμε, α ναι, στο χωριό μου το λέμε, το πιάσαμε.
Δεν το σημειώνω μόνο εγώ, αυτό το γενικό ξεπαρτάλιασμα της κυβερνήσεως, δεν το βλέπω μόνο εγώ ότι παραντουράει, το αναφέρουν και πολιτικοί αναλυτές που δεν διακρίνονται για τις μαρξιστικές αποκλίσεις τους. Σε κανάλια, μάλιστα, που βλέπουν γαλάζιο και τους τρέχει το σαλάκι όπως έτρεχε σ’ εκείνον τον αλησμόνητο σκύλο του Παβλώφ. Και βγήκε σ’ ένα τέτοιο δίαυλο κάποιος φωτεινός παντογνώστης της καταστάσεως, πρωί πρωί, με την τσίμπλα ακόμη να φιγουράρει πλάι στη μάσκαρα, και δήλωσε ότι η κυβέρνηση «είναι κουρασμένη, είναι πολύ κουρασμένη»!
Το οποίον, δηλαδή, πώς να το εκλάβει κανείς; Ότι βγάλανε φλουμπέτες από την υπερδραστηριότητα και τους λάδωσε το μαλλί από τον φόρτο; Ότι τρέχουνε από το πρωί ως το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί (ούτε κλάμπερς στα Οινόφυτα, ρε φίλε…), για να σώσουν την πατρίδα και να διασφαλίσουν το μέλλον της; Ότι είναι ανυπέρβλητες οι δυσκολίες, μία με τον κορωνοϊό, δύο με τις φυσικές καταστροφές, τρεις με αυτόν τον διάολο τον Πούτιν, πόσα να σηκώσουν κι αυτοί οι δόλιοι, αυτές οι δόλιες στις πλάτες τους πριν πάθουνε φούιτ και κλατάρουν;
Και αν συμβαίνουν όντως όλα τα ανωτέρω, πως συμβιβάζονται με τις αναφορές και τις γκρίνιες (από το γαλάζιο στρατόπεδο παρακαλώ, όχι από τα κουμμούνια!), ότι οι υπουργοί, οι αναπληρωτές τους και οι υφυπουργοί έχουν παρατήσει τα γραφεία τους και τρέχουν στις εκλογικές τους περιφέρειες, διεξάγοντας προσωπικό προεκλογικό αγώνα για να διασφαλίσουν την επανεκλογή τους; Επαναλαμβάνω, δεν τα λένε όλα αυτά οι κονσερβοκουτάδες, τα λένε πηγές από το στρατόπεδο της συντηρητικής παρατάξεως και δεν τα λένε μόνο αλλά τα γράφουν κιόλας, σε στήλες, σε παραπολιτικά, σε ρεπορτάζ, δόξα να ‘χει ο Γιαραμπής, παντού τα γράφουν!
Σαν να μην ξέρουμε ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των υπουργείων πάει «χαρτάκι» γηπεδικό. Όπως στέλνανε οι πρόεδροι των ομάδων στους προπονητές γραμμένη από πριν την σύνθεση των ομάδων για το κάθε παιχνίδι, έτσι και το Μαξίμου στέλνει τη γραμμή στα περισσότερα, στα πολύ περισσότερα υπουργεία, τόσα θα κάνεις, τέτοια θα κάνεις, τούτα θα κάνεις, τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο. Σε ουκ ολίγες περιπτώσεις μάλιστα, ακόμη και τα πλέον ταπεινά δελτία Τύπου που εκδίδει ένα υπουργείο, πρέπει να περάσουν από έγκριση άνωθεν ειδάλλως δεν δίνονται στη δημοσιότητα…
Με δυο λόγια; Κορόιδα είναι οι κάθε λογής αρμόδιοι να μην τρέχουν για το μέλλον τους; Αφού δουλειά κατ’ ουσίαν δεν έχουν και τα κάνουν άλλοι τα κουμάντα, τουλάχιστον να διασφαλίσουν το αύριο και βλέπουμε. Κι όσο για τον ανασχηματισμό, φυγή προς τα εμπρός το λένε κι όλα τα παιδάκια κλαίνε. Κι από εκπλήξεις σιγά τα λάχανα, εκτός κι αν επιστρέψει ο γίγαντας Χρυσοχοΐδης. Αλλά πώς θα κάνεις εκλογές δίχως Θεοδωρικάκο, να δίνει τη μητέρα όλων των μαχών;

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost (07.4.2022)