Τρίτη 5 Απριλίου 2022

Η απεργία και το σύνδρομο των 19 ημερών


Δεκαεννιά μέρες επιβίωσης. Tις υπόλοιπες 11 ή 12 κάθε μήνα απλώς δεν μπορούν να ζήσουν τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά. Τα στοιχεία που έδωσε πριν από λίγες μέρες η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας αποτυπώνουν τις δραματικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι με την... «καταπληκτική ποιότητα ζωής», κατά τον πρωθυπουργό.
Σήμερα η ΕφΣυν δημοσιεύει έρευνα του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ που εστιάζει στους δημοσίους υπαλλήλους - την πλέον στοχοποιημένη κατηγορία εργαζομένων από τη Δεξιά. Διαχρονικά, θέτοντας σε λειτουργία τον κοινωνικό αυτοματισμό, οι νεοφιλελεύθεροι συκοφαντούν τον δημόσιο τομέα, απαξιώνοντας τους εργαζομένους του, οι οποίοι έχουν κληθεί να σηκώσουν το βάρος πολλαπλών κρίσεων, από την οικονομική μέχρι την πανδημική.
Ετσι, ενώ αντιμετωπίζουν έναν ολοένα αυξανόμενο όγκο δουλειάς, όχι μόνο έχουν χάσει από τα μνημόνια ένα τέταρτο των μισθών τους (πέραν των υπόλοιπων βαρύτατων περικοπών), αλλά παραμένουν μισθολογικά καθηλωμένοι και οικονομικά καθημαγμένοι ακόμα και σε σχέση με Ευρωπαίους συναδέλφους τους που υπέστησαν πολιτικές λιτότητας.
Οσο και αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί πίσω από τον πόλεμο και την ενεργειακή κρίση να κρύψει τις πολιτικές επιλογές της που ευνοούν τις ελίτ, η φτώχεια που σαρώνει τη χώρα είναι αποκαλυπτική. Μόλις πριν από μία εβδομάδα ο επίσημος εκπρόσωπος της Unicef στην Ελλάδα, Λουτσιάνο Καλεστίνι, δήλωσε πως «η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση για να είσαι παιδί».
Είμαστε τρίτοι σε παιδική φτώχεια στην Ε.Ε., με ένα υποχρηματοδοτούμενο εκπαιδευτικό σύστημα και ένα αναιμικό σύστημα Υγείας και Πρόνοιας.
Η αυριανή πανεργατική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι η ελάχιστη απάντηση του κόσμου της εργασίας σε μια κυβέρνηση που επιτίθεται με σφοδρότητα στα εναπομείναντα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, την ώρα που σκανδαλωδώς ευνοεί τους ταξικούς συμμάχους της και τους ολιγάρχες που τη στηρίζουν.
Ο πρωθυπουργός άλλωστε έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια: είναι «ξεπερασμένη» η συζήτηση αν χρειαζόμαστε κανόνια και όχι βούτυρο, χρειαζόμαστε εξοπλισμούς και όχι κονδύλια για τη στήριξη των ασθενέστερων, όχι χρήματα για τη δημόσια Υγεία και την Παιδεία.
Ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζει τους πολίτες και κυρίως τους νέους σαν πρόβατα στο ταξικό σφαγείο της πολιτικής του. Εσχάτως και σαν κρέας για τα κανόνια των αφεντάδων της Γης.

ΕΦ.ΣΥΝ. / Αποψη