Τα τηλεοπτικά θαύματα, από την άλλη, μπορεί να κρατήσουν και παραπάνω από τριήμερο, πλην όμως το από εδώ ως την αιωνιότητα δεν το έχουν.
Βλέπε και την πορεία του Open, που έσπασε ταμεία επί σειρά ημερών και ανάγκασε τους αντίπαλους διαύλους να κάνουν σκέψεις για προσφυγή στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (όπως απεδείχθη, ρίχνανε απλώς άδεια για να πιάσουν γεμάτα…), με την διαρκή κάλυψη εκ μέρους του της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ως και διψήφιο νούμερο ημέρας καβάτζωσε, που δεν το είχε δει ποτέ στην σταδιοδρομία του. Για να μην μιλήσω για το δελτίο του, που στις ηλικίες τις δυναμικές (18 ως 54 έτη μας κάνει αυτό) χάλασε κόσμο και καρφώθηκε στην κορυφή.
Όλα τα θαύματα, ωστόσο, έχουν ένα τέλος. Όχι αναγκαστικά άδοξο, δεν πάνε άπαντες κουβά και δεν κλαίνε τα λογιστήρια σώνει και ντε. Απλώς ο κόσμος που σου έδινε την πρωτιά και σε ανέβαζε, έρχεται κάποια στιγμή που κάπως το βαριέται το ίδιο στόρι όσο υπερθεαματικό κι αν είναι αυτό. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας τη γιορτάζει την Ανάσταση μια φορά το χρόνο και όχι κάθε μέρα!
Πάμε λοιπόν και στα νούμερα της Nielsen για να στηρίξω τους ισχυρισμούς μου. Το Open ξεκινάει με 7,2 % μέσο όρο ημέρας στις 24 Φεβρουαρίου (από 4,4 % στις 17 του μηνός) και ταβανιάζει στις 5 Μαρτίου με 12,3 %. Έκτοτε η πορεία του είναι εκείνη της διολίσθησης, με χαμηλότερο σημείο στις 8 Μαρτίου, όπου έπεσε στο 8,4 %. Διόρθωσε κατόπιν και κινείται εν γένει πάνω από το 9 %, αλλά και πάλι δεν πιάνει τα νούμερα των πρώτων ημερών. Γιατί πολύ απλά ο τηλεθεατής, όπως κουράζεται με όλα έτσι κουράστηκε και με το ουκρανικό…
Υ.Γ.: Χθεσινός μέρος όρος του Open: 8 %. Για να καταλαβαινόμαστε.
Χρήστος Ξανθάκης
MedioΠΙΛΑΦΟ / Newpost
