Η πρώτη είδηση είναι ότι λεφτά υπάρχουν. Άμα κάτσεις και διαβάσεις το οικονομικό (διαβάζω το οικονομικό ρεπορτάζ!), μαθαίνεις ότι τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο είχαμε 887 μυρια σε φόρους, παραπάνω απ’ αυτά που είχαν προϋπολογισθεί. Δεν είναι τα πλούτη του Έλον Μασκ, αλλά δεν τα πετάς κιόλας.
Η δεύτερη είδηση είναι ότι λεφτά υπάρχουν για την κρατική διαφήμιση. Ρίχνοντας μια ματιά στο δίκτυο, διάβασα το εξής στις Τυπολογίες:
«Ξεπέρασε τα 15 εκατ. ευρώ μόλις μέσα σε δύο μήνες η κρατική διαφήμιση. Τα κονδύλια της επικοινωνιακής προβολής που εγκρίνονται αυτό το διάστημα είναι πολύ υψηλότερα από κάθε άλλη φορά, ενώ παράλληλα παρατηρείται το φαινόμενο να σπάει η διαφημιστική δαπάνη φορέων του Δημοσίου και περιφερειών σε περισσότερα ξεχωριστά προγράμματα. Μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου είχαν εγκριθεί επικοινωνιακές δαπάνες άνω των 8,5 εκατ. ευρώ και τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου αναρτήθηκε η έγκριση για ακόμη 6,7 εκατ. Ευρώ».Η τρίτη είδηση είναι ότι η κυβέρνηση μπορεί να δίνει ψίχουλα και ψιχουλάκια για τους δοκιμαζόμενους Έλληνες και τις ταλαίπωρες Ελληνίδες, αλλά για τον έντυπο Τύπο δεν έχει να δώσει ούτε πενηνταράκι. Πήγε η ΕΣΗΕΑ και συνάντησε τον Οικονόμου για να δει προκοπή κι ο Οικονόμου γύρισε και της είπε ότι αυτή την εποχή δυσκολευόμαστε παιδιά, αλλά περιμένετε ως τον Μάιο και όλο και κάτι θα γίνει. Αυτό το κάτι που δεν γίνεται μήνες και χρόνια τώρα…
Τις διαβάζει κανείς τις δικαιολογίες των αρμοδίων και τείνει να πιστέψει ότι τον θέλουν τον στραγγαλισμό των εφημερίδων. Τον αποζητούν, γιατί στα φύλλα είναι μοιρασμένες οι απόψεις, ενώ τα κανάλια είναι μπετόν. Και άμα διαβάζει ο κόσμος αντί να κάθεται χαυνωμένος απέναντι στο «γυαλί», μπορεί και να ξεστραβωθεί κιόλας, πράγμα το οποίο είναι η μεγαλύτερη κατάρα του κόσμου. Άσε λοιπόν τις εφημερίδες να φυτοζωούν και να τραβάνε ζόρι και σκέψου καμιά καινούρια Λίστα φίλε. Όλο και κάτι θα βγει στη διαδρομή…
Χρήστος Ξανθάκης
MedioΠΙΛΑΦΟ / Newpost