Αλλά όταν καταδικάζεις την εισβολή και τον πόλεμο, δε συμμετέχεις σε αυτόν, δεν τον υποδαυλίζεις, δε συμβάλλεις στη συνέχισή του. Πολύ περισσότερο όταν δεν είχες ούτε άμεση ούτε έμμεση εμπλοκή στις εξελίξεις. Η Ελλάδα δεν είναι ΗΠΑ. Και ούτε οι ΗΠΑ ρωτούν την Ελλάδα για όσα κάνουν.
Η ελληνική κυβέρνηση έπραξε το ακριβώς αντίθετο. Συγκεκριμένα, έστειλε πολεμικό υλικό -υπολογίζεται στους 40 τόνους- ώστε μέσω Πολωνίας, να διοχετευτεί στις ουκρανικές δυνάμεις, για να πολεμήσουν εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων.
Η απόφαση αυτή, που ελήφθη ουσιαστικά από τον πρωθυπουργό -με τη συμμετοχή του υπουργού Άμυνας και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ- και σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, εμπλέκει άμεσα τη χώρα μας στον πόλεμο που ξεκίνησε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Χθες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν απέκλεισε να σταλούν, για την ουκρανική άμυνα, μαχητικά αεροσκάφη με Έλληνες πιλότους. «Η χώρα μας είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τους εταίρους και τους συμμάχους της στην αντιμετώπιση της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία», είπε. Είναι απολύτως σαφές πως, πλέον, δεν μιλάμε για καταδίκη και αντίθεση στη ρωσική εισβολή και στον πόλεμο, αλλά για συμμετοχή σε αυτόν. Τις συνέπειες που μια τέτοια ενέργεια μπορεί να έχει στο μέλλον τις μέτρησαν; Μάλλον όχι.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος περιέγραψε αυτή την άκρως επικίνδυνη για τη χώρα μας συμπεριφορά με απόλυτα κυνικό τρόπο. «Η ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού έχει δείξει ότι πάντοτε επιβιώνει ο προσαρμοστικότερος και ο πιο προνοητικός», είπε. Κάπως αλλιώς χαρακτηρίζει τους προνοητικούς οπαδούς αυτής της προσαρμογής ο λαός μας και φυσικά ουδέποτε τους ταύτισε με την εθνική υπερηφάνεια και την εθνική ανεξαρτησία.
Και κάτι ακόμη. Πριν πάθουν στην κυβέρνηση αγκύλωση με τη μέση τους συνεχώς λυγισμένη, ας θυμηθούν την κυπριακή τραγωδία ή την κατάληξη της περιπέτειας στα Ίμια, για να δουν πόσο δικαιώνει η ιστορία το δόγμα της προσαρμοστικότητας την οποία διακηρύσσουν.