Οχτώ χρόνια μετά την ίδρυσή της κι ενώ πλέον έχει και πολλά «παρακλάδια», η πάνοπλη ομάδα νεοναζιστών με το βαρύτατο μητρώο –επιθέσεις σε αντιφασίστες, Ρομά, υπερμάχους των δικαιωμάτων, φεμινιστριών, ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων– αποτελεί πλέον επίσημο μέλος της ουκρανικής Εθνοφρουράς και αναπτύσσει την τρομοκρατική δράση της.
Στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, όλο και συχνότερα αναφέρεται το όνομα του ουκρανικού Τάγματος Αζόφ. Σε αυτό, μάλιστα, αποδίδει η Μόσχα μερικά από τα πλήγματα σε κατοικημένες περιοχές της Ουκρανίας, όπως αυτά στον Σαρτανά, που στοίχισαν τη ζωή σε Ελληνες ομογενείς. Ενώ για τη Δύση και την ελληνική κυβέρνηση πρόκειται για ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και η επίκληση του Τάγματος Αζόφ συνιστά ένα ακόμη προπαγανδιστικό ψέμα για να συγκαλύψει η Μόσχα τα εγκλήματα που συνοδεύουν την στρατιωτική της εισβολή.
Στον πόλεμο της προπαγάνδας η αλήθεια είναι το μεγάλο και δυσεύρετο ζητούμενο. Αλλά αυτό που είναι αλήθεια είναι πως το ουκρανικό νεοναζιστικό Τάγμα Αζόφ είναι μια πραγματική μηχανή πολέμου ενός αμαλγάματος νεαρών εθνικιστών, νοσταλγών της χιτλερικής Γερμανίας, ακροδεξιών ομάδων κρούσεων, βίαιων οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων και διεθνών τυχοδιωκτών, που τους ένωσε η «μάχη για το πραγματικό έθνος».
Δημιουργήθηκε ως πολιτοφυλακή εθελοντών το 2014 στον απόηχο της βίαιης προσάρτησης της Κριμαίας από τον Πούτιν, με την έγκριση του υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας, που ζητούσε εθελοντές για τη μάχη κατά των Ρώσων.
Και σε αυτό συναντήθηκαν μέλη άλλων ακροδεξιών και νεοναζιστικών οργανώσεων που πρωταγωνίστησαν στις διαδηλώσεις της πλατείας Μαϊντάν στο Κίεβο, παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην ανατροπή της κυβέρνησης του φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς το 2014, όπως αναλύει ο Καναδός δημοσιογράφος Μάικλ Κόλμπορν, συγγραφέας του βιβλίου «Από τις φλόγες στον πόλεμο: το κίνημα Αζόφ της Ουκρανίας και η διεθνής Ακροδεξιά».
Με έμβλημά του το Wolfsangel, το ρουνικό σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε από διάφορες μονάδες των SS και έχει απαγορευτεί στη Γερμανία ως ναζιστικό σύμβολο, το Τάγμα Αζόφ έγινε διάσημο στο πεδίο των μαχών ενάντια στους φιλορώσους αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας και, παρά τις ωμότητές του, εντάχθηκε ως επίσημη μονάδα της ουκρανικής Εθνοφρουράς.
